Είμαι ένα κινητό

Παλιότερα τους πολεμιστές τους θάβανε μαζί με τα όπλα τους, τους ρεμπέτες μαζί με τα μπουζούκια τους κι εγώ, σε λίγο καιρό, θα ζητήσω στη διαθήκη μου να με θάψουνε μαζί με το κινητό.

Διότι πως να πάω στην Κόλαση ή στον Παράδεισο χωρίς κινητό τηλέφωνο - άσε που θα προτιμούσα την Κόλαση με φορητό, παρά τον Παράδεισο χωρίς.

Το κινητό αποτελεί το Είναι μου, την ίδια μου την υπόσταση.

(Σύν το στεγαστικό δάνειο, το ΙΧ και την τηλεόραση).

Είμαι κινητό, είμαι ένα κινητό. Όλη μου η πρoσωπικότητα εξαρτάται από την Vodafon, την Telestet και την Siemens. Χωρίς αυτές τις εταιρίες δεν υφίσταμαι - οπότε αλλάζει και η ρήση του Καρτέσιου:

"Έχω κινητό, άρα υπάρχω".

Μ' αυτό κοιμάμαι, μ' αυτό σηκώνομαι. Κι αν το αποχωριστώ για λίγο, εξαερώνομαι, νιώθω ένα άπατο κενό, πως δεν υπάρχω πια, πως πέρασα στην περιοχή της πλήρους Απώλειας. Χωρίς κινητό κόβονται όλοι οι λώροι μου με την κοινωνία, εφόσον σταματάει η παπαρολογία.

Πως μπορώ να ζήσω, πια, χωρίς την απέραντη Τιποτολογία που μου εξασφαλίζει ένα φορητό - πώς να αντέξω τη μοναξιά, πως να υποφέρω αυτό τον ηλίθιο κόσμο χωρίς να μπορώ να παίζω τα κουμπάκια του κινητού, να στέλνω μάταια SMS σε δήθεν φίλους; Πως θα γεμίζω το υπαρξιακό μου τίποτα που πριν το υπερ-αναπλήρωνα με τόση πολύτιμη φλυαρία;

Αν το ξεχάσω στο σπίτι, τρελαίνομαι. Και είμαι ικανός να πάω από δω ως τη Λαμία με τα πόδια για να το ξαναπάρω. Αν το ξεχάσω αισθάνομαι σαν να έχασα την ταυτότητα, τη μνήμη μου. Σαν κάποιος να με διέγραψε από τα δημοτολόγια και σαν να μην υπήρξα ποτέ - αρχίζω να αμφιβάλλω αν όντως συνεχίζω να υπάρχω, αν υπήρξε ποτέ πιστοποιητικό γεννήσεως του εαυτού μου.

Le kinito c' est moi.

Ταυτόχρονα το κινητό είναι μια θεότητα. Ο θεός μου.

Είναι η ψευδαίσθηση της διαρκούς επικοινωνίας σ' αυτό τον ωραίο κόσμο της διαρκούς μοναξιάς.

Είναι το ναρκωτικό μου - η διαρκής εξάρτηση για την οποία δεν υπάρχει μεθαδόνη, σχετικά ΟΚΑΝΑ και υποκατάσταστα.

(Εκτός αν μου δώσεις ένα άλλο, καινούργιο κινητό).

Πώς μπορώ να κοιμηθώ χωρίς το φορητό μου δίπλα στο προσκεφάλι;

Να πάω στην τουαλέτα χωρίς το κινητό; Να το αποχωριστώ - κι αν χτυπήσει και με θέλει ο πρόεδρος Μπούς;

Πώς να οδηγήσω - δεσ' τε μέσα στα λεωφορεία τους επιβάτες: όλοι είναι σκυμένοι πάνω στα κινητά τους. Δέσ' τε μεσ' στα τρένα. Δεσ' τε τι κάνουνε οι επιβάτες μόλις προσγειώνεται το αεροπλάνο: τραβούνε το κινητό τους με μεγαλύτερη ταχύτητα απ' όση τραβούσε ο Ρίνγκο το εξάσφαιρο.

(Κι όλη αυτή η πτήση με κλειστό το κινητό - τι τυραννία!)

Ο καθένας δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα κινητό, που περιέχει το "εγώ" του, το υπερεγώ, το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο.

Είμαστε κινητά. Και κάθε κινητό πληρώνει πάγιο για να έχει δικό του κι από έναν άνθρωπο μάρκας Vodafon, Telestet ή Siemens.