ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΠΕΙΛΗΣΑΝ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙ ΤΟΝ ΟΥΝΤΕΖΕ Μαρινέλλα - Νταλάρας: Έκαναν το «μαζί»… CD

Γ. ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ (1880-1909)

Ξεχάστε με!

Ο Μάνος Ελευθερίου σε κουβεντούλα με την κυρία Μαρινέλλα, κοντά στον Γιώργο Νταλάρα

1. Η εδραίωση του δικομματισμού

Τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν και να ξεπερνούν πλέον τα αμιγώς αθλητικά πλαίσια. Μέχρι τώρα, τα βέλη έπεφταν πάνω στην σημερινή ιδιοκτησία. Πλέον, άρχισαν να την πληρώνουν και οι παίκτες και μάλιστα άσχημα.

«Ξεκίνησα με την κυρία Μαρινέλλα και της χρωστώ τα πάντα. Το διάστημα μεταξύ του 1875 και του 1880 αποτελεί μεταβατική περίοδο.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΥΒΕΝΤΙΔΗ

Έστω κι αν είχαμε χρόνια να βρεθούμε, απόσταση δεν υπήρξε ποτέ». Στις εκλογές του 1875 και του 1879 κανένα κόμμα δεν κέρδισε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Η κατάσταση είναι πλέον εκτός ελέγχου και το χθεσινό περιστατικό με τον Ιφεάνι Ουντέζε, ήρθε να χτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου.

Μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα, στην ανακαινισμένη «Μεγάλη Βρετανία», η Μαρινέλλα και ο Γιώργος Νταλάρας παρουσίασαν τον καρπό της πολυσυζητημένης τους συνεργασίας, ένα CD με 21 τραγούδια, ζωντανή ηχογράφηση από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και αργότερα της Θεσσαλονίκης. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1884, τα δύο μεγάλα κόμματα, του Τρικούπη και του Δηλιγιάννη, έλεγχαν το 92,2% των εδρών στο Κοινοβούλιο.

Όπως κατήγγειλε ο ίδιος ο Νιγηριανός, αργά το βράδυ έπεσε θύμα επίθεσης από αγνώστους, οι οποίοι μάλιστα του έβγαλαν και μαχαίρι και προειδοποίησαν ότι "αυτό είναι μόνο η αρχή"!

«Αυτή η δουλειά έγινε από την αγάπη του κοινού», είπε ο Γιώργος Νταλάρας.

Το κοινοβουλευτικό σύστημα και ο δικομματισμός θεμελιώθηκαν.

ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΥΟ ΩΡΕΣ μετά τη λήξη του χθεσινού επεισοδιακού, ο Ουντέζε τηλεφώνησε έντρομος σε παράγοντα του ΠΑΟΚ και του αφηγήθηκε την περιπέτειά του!

«Είναι τα μισά, σχεδόν τραγούδια, γιατί θέλαμε να είμαστε εντάξει σ' αυτό που σας υποσχεθήκαμε, αλλιώς δεν θα προλαβαίναμε».

Το τρικουπικό κόμμα ήδη από το 1875 παρουσίασε ένα συστηματικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της χώρας, αρκετά κοντά στις αντιλήψεις του Κουμουνδούρου, το οποίο προέβλεπε: • συγκρότηση κράτους δικαίου , • εξορθολογισμό της διοίκησης, κυρίως με τον καθορισμό των προσόντων των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε να περιοριστεί η ευνοιοκρατία, • ανάπτυξη της οικονομίας και κυρίως ενίσχυση της γεωργίας, • βελτίωση της άμυνας και της υποδομής, κατά κύριο λόγο του συγκοινωνιακού δικτύου της χώρας.

Μετά το τέλος του αγώνα ξεκίνησε με το αυτοκίνητό του για το σπίτι του στο Πανόραμα κι όταν έφτασε εκεί και σταμάτησε, τον περίμενε μία έκπληξη.

Και υποστήριξε ότι «για πρώτη φορά δεν υπήρξε κανένα αρνητικό σχόλιο, ούτε από τον Τύπο - ενώ εγώ έχω συνηθίσει σ' αυτά».

18. Κράτος δικαίου είναι ένα κράτος στο οποίο η οργάνωση και η λειτουργία όλων των θεσμών και των τομέων της κρατικής εξουσίας ρυθμίζονται με κανόνες του θετικού δικαίου, δηλαδή με νόμους που το ίδιο το κράτος είχε θεσπίσει. Reinhart Beck: Sachworterbuch der Politik, Στουτγάρδη 1986, σ. 795.

Ξαφνικά εμφανίστηκαν μπροστά του τρεις άγνωστοι, οι οποίοι προφανώς τον παρακολουθούσαν, οι οποίοι άρχισαν να τον βρίζουν και να προκαλούν φθορές στο αυτοκίνητό του και έσπασαν τα τζάμια.

Η Μαρινέλλα, απαστράπτουσα, ανάμεσα στον διευθύνοντα σύμβουλο της Minos ΕΜΙ Μάκη Μάτσα και τον διευθυντή Μίλτο Καρατζά, ήταν λιγόλογη: Για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος έγιναν οι εξής προσπάθειες:

Οταν ο Ουντέζε προσπάθησε να αντιδράσει, σύμφωνα με τα όσα είπε ο ίδιος, του προέταξαν μαχαίρι με αποτέλεσμα να τραπεί σε φυγή!

«Μισώ να με βάζουν μπροστά σε ένα μικρόφωνο να μιλάω», είπε και περιορίστηκε να τονίσει τον θαυμασμό που έχει για τον Γιώργο Νταλάρα: 1. οργανωτικές μεταβολές και βελτίωση των οικονομικών του κράτους, με την αύξηση των φόρων και τη σύναψη δανείων και

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ του Νιγηριανού, οι άγνωστοι τον κατηγόρησαν για τις κακές του εμφανίσεις και του ζήτησαν το λόγο.

«Τον έχετε δει σε πρόβα; 2. παροχή κινήτρων στην ιδιωτική πρωτοβουλία για επενδύσεις.

"Γιατί δεν παίζεις καλά;

Όποιος δεν τον έχει ζήσει εκεί, δεν έχει ζήσει τίποτα». Οι τρικουπικοί ακολούθησαν με συνέπεια αυτό το πρόγραμμα, το οποίο όμως είχε ως αποτέλεσμα την εξάντληση των φορολογουμένων και την υπερβολική επιβάρυνση του προϋπολογισμού.

Γιατί δεν παίζει καλά όλη η ομάδα;

Και την τελετή σφράγισαν - ως συνήθως - τα φλας, οι ευχές («όλο πρόβες να κάνουμε, αγόρι μου», είπε η Μαρινέλλα) και οι χαιρετούρες. Το 1893 το κράτος κήρυξε πτώχευση.

Να ξέρεις ότι αυτή είναι η αρχή.

Μέχρι τη δεκαετία του 1870 το κράτος αποτελούσε τον κύριο εργοδότη, που εξασφάλιζε θέσεις εργασίας στο δημόσιο και δυνατότητα κοινωνικής ανέλιξης, εφόσον στους ανώτατους λειτουργούς του εξασφάλιζε εισόδημα που σχεδόν ξεπερνούσε το εισόδημα όλων των άλλων μελών της κοινωνίας.

Θα την πληρώσουν και ο Ζαγοράκης και ο Σαλπιγγίδης και οι άλλοι" φέρονται να του είπαν οι τρεις άγνωστοι.

Μεγάλος αριθμός ανθρώπων απευθύνονταν στο κράτος για την κατοχή μιας θέσης στο δημόσιο.

Μόλις έφτασε στο σπίτι του, ο Ουντέζε τηλεφώνησε σε παράγοντα της ομάδας του, τον ενημέρωσε για το περιστατικό και του είπε ότι η καριέρα του στον ΠΑΟΚ έχει τελειώσει.

Με τις νέες συνθήκες που προέκυψαν από τον εκχρηματισμό της οικονομίας δημιουργήθηκαν κοινωνικά στρώματα τα οποία δεν ζητούσαν διορισμό αλλά τη λήψη μέτρων που θα ευνοούσαν την προώθηση των συμφερόντων τους.

"Έχω οικογένεια, αυτά που συμβαίνουν εδώ δεν έχουν καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο.

Φορέας των αιτημάτων αυτών ήταν ο Χαρίλαος Τρικούπης.

Εμένα ξεχάστε με, δεν ξαναπαίζω εδώ.

Ο Χαρίλαος Τρικούπης, κορυφαίος εκσυγχρονιστής πολιτικός του τέλους του 19ου αι., επιχείρησε θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις στον πολιτικό βίο καθώς και στην οικονομία, με αναπτυξιακούς στόχους. (Αθήνα, Συλλογή Σπ. Μαρκεζίνη)

Αύριο φεύγω" είπε χαρακτηριστικά ο Ουντέζε, που τρομοκρατήθηκε με το χθεσινό συμβάν. Οι αντίθετοι με την πολιτική του Τρικούπη βουλευτές συσπειρώθηκαν γύρω από τον Θ. Δηλιγιάννη, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό εξέφραζε πολιτικές απόψεις αντίθετες από εκείνες του Χ. Τρικούπη. Αργά το βράδυ, όταν οι υπόλοιποι παίκτες του ΠΑΟΚ ενημερώθηκαν για την περιπέτεια του συμπαίκτη τους, τρομοκρατήθηκαν κι αυτοί και προσπαθούσαν να μάθουν λεπτομέρειες. Ο Δηλιγιάννης δεν αποδεχόταν το χωρισμό των εξουσιών και στόχευε στη συγκέντρωση και τον έλεγχο τους από το κόμμα. Ο Τρικούπης θεωρούσε το κράτος ως μοχλό της οικονομικής ανάπτυξης και επιδίωκε τον εκσυγχρονισμό με κάθε κόστος, ενώ ο Δηλιγιάννης προέβαλλε το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης, με τη μείωση των φόρων και την παροχή ευκαιριών στους προστατευόμενους του για κατάληψη δημοσίων θέσεων. Στα εδάφη της Θεσσαλίας, στα οποία κυριαρχούσε η μεγάλη ιδιοκτησία, οι τρικουπικοί υποστήριζαν τους μεγαλογαιοκτήμονες, ενώ οι δηλιγιαννικοί προσπάθησαν, χωρίς τελικά να το κατορθώσουν, να χορηγήσουν γη στους αγρότες και έλαβαν κάποια μέτρα για τη βελτίωση της θέσης τους. Ο Δηλιγιάννης επέκρινε το κοινωνικό κόστος του εκσυγχρονισμού και υποστήριζε ένα κράτος κοινωνικής αλληλεγγύης. Το κόμμα του απεχθανόταν το τυχοδιωκτικό χρηματιστικό κεφάλαιο και υποστήριζε μια αργή οικονομική ανάπτυξη που θα βασιζόταν σε παραδοσιακές παραγωγικές δραστηριότητες.

Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, κύριος πολιτικός αντίπαλος τον Χ. Τρικούπη (Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)