Ο Λουί Σαχά, σκόρερ της Μάντσεστερ χθες εναντίον της Γουλβς, καταδιώκεται από τον Νέιλορ.

ΓΝΩΜΗ

Γ. ΠΑΝΟΥΣΗΣ

ΚΥΠΕΛΛΟ ΑΓΓΛΙΑΣ: Η ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ 0-3 ΤΗ ΓΟΥΛΒΣ, Η ΜΠΟΛΤΟΝ 1-0 ΤΗΝ ΑΡΣΕΝΑΛ

Ας μιμηθούν το Αιγάλεω

Οι νέοι και η κοινωνία

Λύκοι και… γατάκια

ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ

Τελευταία όλο και διογκώνεται ένα κλίμα ανησυχίας ή και ηθικού πανικού, σχετικά με τις παρεκκλίνουσες ή εγκληματικές δραστηριότητες των νέων.

Η Μάντσεστερ ήταν… λύκος στο γειτονικό "Μολινό" και παρότι αγωνίστηκε με αρκετές εφεδρείες, επικράτησε 0-3 επί της Γουλβς και συνεχίζει στους 16 του κυπέλλου Αγγλίας.

Μια συνοικία γεμάτη γειτονιές, όμορφα κορίτσια και λεβεντόπαιδα είναι το Αιγάλεω.

Η ελληνική κοινωνία μιμούμενη, με μια υστέρηση φάσης 20 ετών, την αμερικάνικη έχει θαμπωθεί από την αριθμολαγνία και την τεστομανία και μοιάζει να αδυνατεί να διακρίνει καθαρά πίσω από τους στατιστικούς μύθους. Αντίθετα, η κάτοχος Άρσεναλ αποδείχθηκε… γατάκι και αποχαιρέτησε από νωρίς τα κεκτημένα ελέω Μπόλτον (1-0)

Μια συνοικία, που από χθες καμαρώνει για την ομάδα της, η οποία απέκλεισε τον Παναθηναϊκό!

Ανεξάρτητα από τις αυξομειώσεις σε ηλικίες, μορφωτικό επίπεδο, κατηγορία παραβάσεων, είμαι πεπεισμένος ότι στη νεανική αντικοινωνικότητα υπάρχει κάτι περισσότερο από μία πρόθεση και ένα αποτέλεσμα. Στην κατεξοχήν διοργάνωση των εκπλήξεων, τα χειρότερα γλίτωσε η Τσέλσι, που θα διεκδικήσει την πρόκριση σε ρεβάνς από την Έβερτον μετά την πολύτιμη ισοφάριση (1-1) του Λαμπάρντ, ενώ στη διαδικασία του επαναληπτικού θα μπουν οι Μίντλεσμπρο κι η Μπέρμιγχαμ (1-1 με τις Κόβεντρι και Ρέντινγκ αντίστοιχα).

Τον υπερόπτη Παναθηναϊκό, που νόμιζε ότι με τη δεύτερη ομάδα θα έκανε περίπατο.

Η συμβολική σύγκρουση με την κοινωνία των μεγάλων, η ανάγκη ένταξης σε «ομάδα», η οποία τους αποδέχεται, η αίσθηση του «χαμένου», η υιοθέτηση της βίας ως παιχνίδι ανδρικό ή ως εκδήλωση εξουσίας, η φυγή και ο κίνδυνος, η ενηλικίωση που περνάει μέσα από τη μετεξέλιξη του παιχνιδιού του δρόμου σε έγκλημα του δρόμου, το παράξενο ντύσιμο, η ιδιόρρυθμη διάλεκτος, η πρόκληση, η καταστροφή των συμβόλων του καταναλωτισμού και η απόρριψη των στερεότυπων του καθωσπρεπισμού, η μίμηση αντι-ηρώων, το «κρυφτό» με τα όργανα της τάξης, αποδεικνύουν ότι η νέα γενιά αισθάνεται παγιδευμένη σε «γραμμές» (ή σε «κουτάκια»), των οποίων αγνοεί το νόημα και τους στόχους.

Από τις ομάδες της πρέμιερ λιγκ, θύμα άμεσης έκπληξης έπεσε η Σάντερλαντ από την Μπρέντφορντ (2-1)…

Τον Παναθηναϊκό, που δήθεν δεν ενδιαφερόταν για το Κύπελλο (δεν μας είπαν ο Φιλιππίδης, ο Μαρκαριάν και η παρέα τους πόσα Κύπελλα έχει πάρει ο Παναθηναϊκός τα τελευταία επτά χρόνια…), αλλά χθες, στο β' ημίχρονο, χρησιμοποίησε ό,τι είχε και δεν είχε για να μη γίνει ρεζίλι…

Οι νέοι μας «παίζουν τον άνδρα», γιατί αυτό τους ζητάμε, «παίζουν το σύγχρονο», γιατί έτσι δεν θα τους εξοστρακίσουμε, «παίζουν τους κομφορμιστές», γιατί γρήγορα καταλαβαίνουν ότι πολύ λίγα δεν απαγορεύονται και «παίζουν με τη ζωή τους» (ναρκωτικά, αγώνες αυτοκινήτων κ.λπ.), γιατί συχνά τους κάνουμε να νιώθουν ότι ήδη έχουν χάσει τη ζωή. Ο 4ος γύρος: Γουλβς - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 0-3 (5', 53' Ρίτσαρντσον, 45' Σαχά), Μπόλτον - Άρσεναλ 1-0 (84' Γιαννακόπουλος), Τσέλτεναμ - Νιουκάστλ 0-2 (41' Τσόπρα, 43' Πάρκερ), Άστον Βίλα - Πορτ Βέιλ 3-1 (71', 75' Μπάρος, 90' Ντέιβις - 85' Λόουντς), Γουέστ Χαμ - Μπλάκμπερν 4-2 (33' πέν. Σέριγχαμ, 37' Έδερινγκτον, 60' αυτ. Κιζανισβίλι, 74' Ζαμόρα - 1' Μπέντλεϊ, 64' Νιλ), Έβερτον - Τσέλσι 1-1 (35' Μακ Φάντεν - 74' Λαμπάρντ), Κόβεντρι - Μίντλεσμπρο 1-1 (54' Τζον - 46' Χασελμπάινκ), Κόλτσεστερ - Ντέρμπι 3-1 (44', 53' Ντανς, 59' Γκαρσία - 78' πέν. Σμιθ), Λέστερ - Σαουθάμπτον 0-1 (90' Τζόουνς), Μάντσεστερ Σίτι - Γουίγκαν 1-0 (84' Κόουλ), Μπρέντφορντ - Σάντερλαντ 2-1 (56', 89' Κάμπελ - 65' Άρκα), Πρέστον - Κρίσταλ Πάλας 1-1 (26' Ο' Νιλ - 8' Τζόνσον), Ρέντινγκ - Μπέρμιγχαμ 1-1 (31' Λονγκ - 67' Νταν), Στόουκ Σίτι - Γουόλσολ 2-1 (45' Σιντιμπέ, 50' Τσάντγουικ - 51' Τζέιμς), Τσάρλτον - Λέιτον Όριεντ 2-1 (6' Φόρτσιουν, 90' Μποθρόιντ - 54' Στιλ).

Αιγάλεω, λοιπόν.

Οι νέοι μας, τα παιδιά μας, ζουν κάτω από το άγχος του πανοπτικού και τιμωρητικού συστήματος που εμείς «χειριζόμαστε».

Μια ομάδα με Έλληνες παίκτες, νεαρούς ταλαντούχους, που παίζουν σε όλες τις εθνικές ομάδες.

Κι όμως, οι σημερινοί νέοι ούτε «κοιμούνται» (για να βλέπουν όνειρα) ούτε εκστασιάζονται (για να βλέπουν οράματα).

Με έναν μεγαλομέτοχο που γνωρίζει "καντάρια μπάλα" και έναν προπονητή που επί τρία και πλέον χρόνια δουλεύει σαν σκυλί για να φτιάξει την ομάδα που θαυμάζει σήμερα ολόκληρη η Ελλάδα.

Αγωνιούν και αγωνίζονται για να βρουν το δικό τους στίγμα σε μια κοινωνία της οποίας αποτελούν μέλη, αλλά και η οποία ταυτόχρονα τους αντιμετωπίζει ως «ξένους».

Η πρόκριση του Αιγάλεω είναι ιστορική γι' αυτούς που επιδερμικά παρακολουθούν την πορεία αυτής της ομάδας.

Μη θέλοντας να εντάξουν το μέλλον στις διαστάσεις του παρόντος, ενός παρόντος κατειλημμένου από τους ενήλικες, οι νέοι μας αντι-στέκονται.

Στην ουσία, η πρόκριση του Αιγάλεω είναι φυσιολογική και αποτελεί προϊόν σκληρής δουλειάς του προπονητή, των παικτών και της διοίκησης.

Μολονότι τους καταλογίζουμε ότι ενδιαφέρονται για τα 3Κ (Καριέρα - Κέρδος - Κατανάλωση) ή ότι λατρεύουν το σώμα, μυθοποιούν το χρήμα και διψούν για περιπέτεια, ξεχνάμε να επισημάνουμε το πόσο εμείς τους πιέζουμε και τους ωθούμε να κερδίζουν (χωρίς να τηρούν κανόνες), να δέχονται ως επιτυχία κι ευτυχία οτιδήποτε εμείς τους προσφέρουμε ως τέτοιο, το πόσο τους κάνουμε να φοβούνται τη μοναξιά της αποτυχίας, το στίγμα και την απόρριψη από τους βολεμένους.

Που με υπομονή δουλεύουν χρόνια για τη δημιουργία αυτού του συγκροτήματος.

Αντί, λοιπόν, να κρίνουμε (και να κατακρίνουμε) τη στάση των νέων απέναντι στη δική μας κοινωνία, ας ξανασκεφτούμε τη δική μας στάση απέναντί τους.

Δεν έχει σημασία αν το Αιγάλεω προχωρήσει στον θεσμό του Κυπέλλου ή όχι.

Εμείς οι πολλάκις διαψευσμένοι, οι προδότες και οι προδομένοι, οι κερδοσκοπούντες και οι ελισσόμενοι, οι θύτες και τα πάσης φύσεως θύματα, εγκλωβίζουμε και παγιδεύουμε το μέλλον των παιδιών μας μέσα σε ψευδοσυνταγές για το «καλό» τους (που ούτε εμείς στο βάθος τις πιστεύουμε κι ούτε για το πραγματικό καλό τους μπορεί να λειτουργήσουν).

Σημασία έχει ότι τόλμησε, αντιμετώπισε στα ίσα τον μεγάλο του αντίπαλο και τον απέκλεισε δίκαια και παλικαρίσια.

Η σύγκρουση των γενεών και η πάλη των αξιών πρέπει -χωρίς περιττές νουθετήσεις και αναχρονιστικούς δογματισμούς - να μετακινηθεί από το «πουργατόριο» της εξουσίας στο «εργαστήρι» της κατανόησης και της διαδοχής.

Οι λεγόμενες μικρές ομάδες ας μελετήσουν το "μοντέλο Αιγάλεω".

Δεν είμαι εγώ αυτός που θα προτείνει στους άλλους πώς θα ζήσουν.

Διότι από μικρός ξεκινάς και στην πορεία γίνεσαι μεγάλος…

Αυτό που ίσως χρειαστεί στους νέους είναι να μάθουν να διεκδικούν το δικαίωμα στη διαφορά, στη διαφωνία και στην ουτοπία και να μάθουν να μη θέλγονται από τις εύκαμπτες ιδεολογίες. Να γίνουν τόσο ελεύθεροι, τόσο ριζοσπάστες, τόσο ανθρώπινοι και τόσο υπεύθυνοι, όσο οι ίδιοι θέλουν κι όχι όσο οι δικές μας αρτηριοσκληρωτικές αντιλήψεις τους επιτρέπουν.

Ας τους ευχηθούμε, λοιπόν, ούριο άνεμο στο μεγάλο ταξίδι της ΖΩΗΣ κι ας πάψουμε μικρόψυχα να ηθικολογούμε στα σαλόνια και τις οθόνες ή στα στρογγυλά τραπέζια.

Κάναμε κόλαση τη δική μας ζωή. Ας μη γίνουμε ΚΟΛΑΣΗ και για τους (ακόμα αθώους) νέους.

1. καθαρτήριο.

Ο Γ. Πανούσης είναι καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.