Την απόφαση της επιτροπής περιμένει ο Αΐλτον Ολιβέιρα Μοντέσκο, για να υπογράψει στον Απόλλωνα.

Δυστυχώς, ο σύντροφος δεν διαβάζει ποίηση

Δ. ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΕ ΤΟΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟ ΑΪΛΤΟΝ

ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ

Οι κίνδυνοι από την αποδοχή παραθρησκευτικών διδασκαλιών

Προφορική συμφωνία, απομένουν τα τυπικά

«Το μόνο κοινό που έχουν η ποίηση και η πολιτική είναι το γράμμα "π"» Έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι κινούνται στο χώρο της παραθρησκείας ως στελέχη, καταφέρνουν με τις μεθόδους που προαναφέρθηκαν να ασκούν τέτοια επιρροή στις συνειδήσεις των οπαδών τους ώστε οι τελευταίοι:

Τυπική θα πρέπει να θεωρείται η απόκτηση του Αΐλτον Ολιβέιρα Μοντέσκο από τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Τζόζεφ Μπρόντσκι • Να μεταβάλλονται σε άβουλα όργανα της καθοδήγησης τους. Η διοίκηση του συλλόγου και ο τεχνικός Μάκης Κατσαβάκης έχουν ανάψει "πράσινο" φως για τον 26χρονο μεσοεπιθετικό, ο οποίος έχει καταθέσει προσφυγή κατά της Παναχαϊκής και οι δύο πλευρές έχουν δώσει τα χέρια.

«Ο Στάλιν μισούσε την ποίηση.

• Να μην μπορούν να φέρουν καμία αντίρρηση σε ό,τι εκείνοι διδάσκουν. "Υπάρχει προφορική συμφωνία και απλώς περιμένουμε να ανακοινωθεί η απόφαση από την επιτροπή" τόνισε ο εκπρόσωπος του Βραζιλιάνου μεσοεπιθετικού, Βασίλης Αμανατίδης και συμπλήρωσε:

Θεωρούσε τους ποιητές ενοχλητικές αλογόμυγες»

• Να πείθονται εύκολα σε κάθε υπόδειξη ή προτροπή τους. "Στις αρχές της επόμενης εβδομάδας θα έχουμε νεότερα.

Νικίτα Χρουστσόφ

• Να φανατίζονται με τρόπο αφύσικο υπέρ των ιδεών των αρχηγών τους. Αν ο πελάτης μου μείνει ελεύθερος, θα ανηφορίσει αμέσως στη Θεσσαλονίκη και θα τακτοποιήσουμε τις τελευταίες λεπτομέρειες".

Δεν είναι λίγοι αυτοί που αντιδρούν στην ιδέα πως η ποίηση μπορεί να έχει οποιαδήποτε σχέση με την πολιτική, και πιστεύουν ότι ακόμη και αν διευρύνουμε την έννοια της πολιτικής, ώστε να καλύψει ένα ευρύ φάσμα δημόσιων θεμάτων, αυτή θα βρίσκεται πάντα σε σχέση αντιπαλότητας με την ποίηση.

• Να απομακρύνονται από το οικογενειακό τους περιβάλλον.

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ δεν ολοκληρώνεται με τον Αΐλτον.

Όπως έλεγε και ο Γκαίτε, «η διαπλοκή της με την ποίηση, δεν μπορεί παρά να διαφθείρει μια κατά τα άλλα αγνή τέχνη».

• Να οδηγούνται στις πιο παράλογες απαιτήσεις των αρχηγών τους.

Ο προπονητής των "κοκκινόμαυρων" έχει ζητήσει άλλους τρεις παίκτες (δύο κεντρικούς αμυντικούς, έναν επιθετικό), αλλά οι επόμενες κινήσεις θα εξαρτηθούν από τα οικονομικά της ΠΑΕ.

Η ίδια η πολιτική ποίηση συνέτεινε στην επιβεβαίωση αυτής της αντίληψης: καταφεύγοντας στη μεγαληγορία, τον υψιπετή τόνο και τα μανιχαϊστικά στερεότυπα, κράτησε μονάχα το σχήμα της ποίησης, απεμπολώντας ό,τι συνθέτει την ουσία της.

• Να έχουν ιδιαίτερο μίσος προς την πατρική τους θρησκεία.

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, αλλά πέραν των μεταγραφών θα συνεχιστούν και οι εκκαθαρίσεις.

Δεν πρέπει να το ξεχνάμε: πολλά πολιτικά ή, ορθότερα, στρατευμένα ποιήματα δεν αξίζουν ούτε το χαρτί πάνω στο οποίο είναι γραμμένα.

• Τελικά να παρουσιάζουν συμπτώματα νοσηρής εσωστρέφειας που αγγίζει τα όρια ενός είδους σχιζοφρένειας.

Μετά τους Νικολόπουλο, Βεργώνη, Ομάρι και Παπαδόπουλο εκτός σχεδιασμού βρίσκεται ο Σάσα Ραντιβόγιεβιτς.

Εξαιρέσεις ασφαλώς υπάρχουν:

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι η παραθρησκεία αφαιρεί την προσωπική ελευθερία στον άνθρωπο που την αποδέχεται. Ο Σέρβος τερματοφύλακας είχε συνάντηση χθες το βράδυ με τον υπεύθυνο του ποδοσφαιρικού τμήματος Τάσο Λαζαρίδη, ο οποίος θα του προτείνει να λύσει το συμβόλαιό του.

Θυμίζω ενδεικτικά την «Ορατιανή Ωδή στον Κρόμγουελ» του Μάρβελ, την «Ιερουσαλήμ» του Μπλέικ, τον «Προμηθέα δεσμώτη» του Σέλεϊ, τους «Ελεύθερους πολιορκημένους» του Σολωμού, το «Χιου Σέλγουιν Μόμπερλι» του Πάουντ (αλλά όχι το αντισημιτικό παραλήρημα των «Κάντος»), το «Anno Domini» της Αχμάτοβα, το «Πάσχα 1916» του Γέιτς.

Γι' αυτήν ακριβώς την ελευθερία κατ' εξοχήν μίλησε ο Χριστός και αγωνίστηκε και σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Στα χέρια της διοίκησης υπάρχει πρόταση για να παραχωρηθούν δανεικοί οι Καπίας και Παπαδιάς στον Ηρόδοτο, αλλά δύσκολα θα γίνει κάτι τέτοιο.

Αλλά είναι εξαιρέσεις.

Ήταν η φιλανθρωπία του να γίνει άνθρωπος και να ελευθερώσει τον άνθρωπο από κάθε είδους μιζέρια και τελικά από τον θάνατο.

Τα περισσότερα πολιτικά ποιήματα δεν αποτελούν παρά ανούσια, ρηχή και, τις περισσότερες φορές, ανήθικη ρητορεία.

Γι' αυτό και η Εκκλησία έδωσε και δίνει μέχρι σήμερα τη μάχη κατά της υποδούλωσης του ανθρώπου σε ιδέες και ιδεοληψίες που μπορεί να φυλακίζουν την ψυχή και το σώμα του σε κάθε είδους έμμονες ιδέες, έτσι ώστε να φανερώνεται μόνο το δαιμονικό στοιχείο στη ζωή του και να του αφαιρείται η χαρά της ζωής και η αγάπη για το Θεό, τον άνθρωπο και τον κόσμο.

Αν και τα όρια δεν είναι ποτέ εντελώς προσδιορισμένα, μπορούμε να διακρίνουμε, πιστεύω, τη διαφορά ανάμεσα στην ιστορική αναφορά, τον ιστορικό μύθο και ένα πολιτικό ποίημα.

Κάθε δέσμευση στο χώρο της παραθρησκείας συνεπάγεται πνευματικό και σωματικό θάνατο, γι' αυτό και χρειάζεται σταθερή προσήλωση στη διδασκαλία του Χριστού που ελευθερώνει τον άνθρωπο και τον κάνει κύριο και αφέντη της ζωής και του κόσμου, ελεύθερο πρόσωπο.

Είμαστε πρόθυμοι να δεχτούμε, ορισμένες φορές με κάποιες αντιρρήσεις, αλλά πιο συχνά εντελώς αυθόρμητα, τις υποκειμενικές και συχνά υστερόβουλες αναγνώσεις της Ιστορίας που κάνουν οι ποιητές.

ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ Η παραθρησκεία χρησιμοποιεί αποκρυφιστικές τέχνες για την κατανόηση του Θεού και του κόσμου. Απευθύνεται κυρίως σε νεαρά άτομα. Εκφράζεται με Θεωρίες ειδωλολατρικής, ασιατικής και μεσαιωνικής προέλευσης με ανάλογη χρήση συμβόλων. Με τη χρήση της λογικής χρησιμοποιεί ψυχολογημένες μεθόδους δέσμευσης των συνειδήσεων γύρω από το πρόσωπο ενός γκουρού. Το ίδιο συμβαίνει σε ένα φιλοσοφικό επίπεδο και σε άτομα υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Η παραθρησκεία τελικά αφαιρεί την ελευθερία του προσώπου και δημιουργεί άτομα με πλήθος πνευματικών κενών και ψυχολογικών προβλημάτων.

Έχουμε ανάγκη μνημονίων, πολλές φορές και απλουστεύσεων, αν πρόκειται να διατηρήσουμε στη μνήμη μας το παρελθόν.

ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ; 1. Τι δείχνει το γεγονός ότι η παραθρησκεία έχει άμεση σχέση με αποκρυφιστικές διδασκαλίες; 2. Γιατί οι νέοι, κυρίως, ενδιαφέρονται για την παραθρησκεία; 3. Η αναζήτηση της αλήθειας μέσω εξωτικών διδασκαλιών νομιμοποιεί την παραθρησκεία; 4. Κινδυνεύει ο νέος να χάσει την ελευθερία του με την ένταξη του σε μια παραθρησκεία;

Γνωρίζουμε ότι αν τα ποιήματα αυτά φέρουν κάποιο μήνυμα για την Ιστορία ή την πολιτική, το κάνουν - θα πρέπει να το κάνουν, αν αξίζουν ως ποιήματα - με τρόπο που διαχέει ή ειρωνεύεται το μήνυμα: από τη στιγμή που τα διαβάζουμε ως ποιήματα, από τη στιγμή που δεν τα ξαναγράφουμε στον νου μας (όπως ο Όντεν ξανάγραψε την «Ισπανία», για να την διαγράψει αργότερα ως «απαράδεκτη» από το σώμα των ποιημάτων του), απλώς και μόνο για να επιβεβαιώσουμε τις πεποιθήσεις μας, ανακαλύπτουμε κενά, αμφισημίες, - αμφισημίες σύμφυτες και με την επέμβαση της γλώσσας στο ιστορικό γεγονός.

Τα ποιήματα που αντέχουν στον χρόνο μιλούν μια γλώσσα διαφορετική από εκείνη της ιστορικής αναφοράς ή του ιστορικού μύθου: μετατρέπουν την Ιστορία σε κάτι ανοίκειο και ο τρόπος με τον οποίο χειρίζονται ιστορικά ζητήματα και πολιτικές κρίσεις είναι βαθιά προσωπικός. Μας προφυλάσσουν από το γνώριμο· στέκονται μακριά από θέσεις και κομματικές γραμμές· υπονομεύουν τις κατασκευασμένες επίσημες αφηγήσεις. Αποτελούν, για να το πω απλά, μια μορφή γνώσης.

Οι επαναστάσεις της ευαισθησίας δεν κερδίζονται στα χαρακώματα της πολιτικής.

Το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει ένας ποιητής είναι να κατακτήσει ένα μέρος του εαυτού του, κι αυτό να το εγγράψει, όσο πιο δραστικά μπορεί, στην ποίησή του. Ο Όντεν αυτό το κατάλαβε και αναγνώρισε δημόσια τα λάθη που είχε διαπράξει στο όνομα της «ιδεολογικής αλληλεγγύης». Ο Ελιάρ, ο Αραγκόν, ο Ρίτσος και άλλοι, δυστυχώς όχι. Τα ποιήματα που αφιέρωσαν στον σύντροφο Στάλιν, που φέτος γιορτάζει τα πεντηκοστά του γενέθλια ως πτώμα, θα τους στοιχειώνουν για πάντα.