Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Χρονογράφημα

( η ποιότητα, η θέληση και η αξιοπρέπεια ) 

Η ποιότητα, η θέληση και η αξιοπρέπεια

Όταν δικάστηκε, αθωώθηκε πανηγυρικά. Ήδη όμως είχε περάσει προφυλακισμένος ενάμιση χρόνο στον Κορυδαλλό

Διδακτικοί στόχοι

Η οικονομία έχει παντού προβλήματα.

17 μήνες… φουρτούνα για τον καπετάν Πάρη

Να είναι σε θέση ο μαθητής: Δεν μπορούν οι ειδήμονες να βρουν απαντήσεις για την γενικευμένη οικονομική κρίση, ενώ η συνδικαλιστική ηγεσία ακούει καλά τις συμβουλές του πρωθυπουργού για να αποφασίσει τις διεκδικήσεις των εργαζομένων!!!

"Δεν υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα από το να φυλακίζεται ένας αθώος"

- Να σχηματίζει λογικές εκφράσεις, απλές και σύνθετες. @@@ Εσείς τι όνειρο έχετε για την πόλη σας;

ΑΡΕΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

- Να διατυπώνει τις μορφές της εντολής ελέγχου (επιλογής) ΑΝ. @@@ Είναι γεμάτες οι σελίδες με το παραπάνω ερώτημα.

Τα πλοία ανήκαν σε Έλληνες πλοιοκτήτες, είχαν παναμέζικες σημαίες και διέσχιζαν τους ωκεανούς αλλάζοντας εν πλω ονόματα και… φορτία. Μέσα σε δύο χρόνια κατόρθωσαν να διοχετεύσουν από την Κολομβία στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ περισσότερους από 50 τόνους κοκαΐνη, αξίας πάνω από ένα τρισ. δραχμές.

- Να διακρίνει τις διαφορές των μορφών της εντολής ΑΝ. Οι απαντήσεις ατέλειωτες από τους υποψηφίους.

Πάρης Τσαλδάρης. Ο αρχιπλοίαρχος που αθωώθηκε παμψηφεί στη δίκη του "καρτέλ κοκαΐνης", αλλά… δεν εδικαιούτο αποζημίωση

- Να επιλέγει την καλύτερη μορφή της εντολής ΑΝ για το κάθε πρόγραμμα. Ατέλειωτες και οι υποσχέσεις…

Έλληνες πλοιοκτήτες, επιχειρηματίες και ναυλομεσίτες σε συνεργασία πάντα με τα ηχηρότερα ονόματα των "νονών" της Κολομβίας απάρτιζαν το μεγαλύτερο "καρτέλ κοκαΐνης" που αποκαλύφθηκε ποτέ, οργάνωναν με τα πλοία τους τις διεθνείς μεταφορές και αποκόμιζαν αστρονομικά κέρδη.

- Να διατυπώνει τις εντολές επανάληψης. @@@ Ποια είναι η απάντηση των υποψηφίων στα πρεζόνια;

Χρειάστηκαν δύο χρόνια συντονισμένων ερευνών μεταξύ των Αρχών Διώξεως Ναρκωτικών των ΗΠΑ και των συναρμόδιων Διωκτικών και Εισαγγελικών Αρχών της Μ. Βρετανίας, της Ισπανίας και της Ελλάδας για να εντοπισθούν, από τις αρχές έως και τα μέσα του 1999, οι συμμετέχοντες στο διεθνές κύκλωμα και να κατασχεθούν πλοία-φαντάσματα με κρυμμένα στα αμπάρια τους φορτία με κοκαΐνη.

- Να επιλέγει την καλύτερη δομή επανάληψης και να χρησιμοποιεί την κατάλληλη εντολή. Τέσσερις έφυγαν μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο στη Θεσσαλονίκη.

Δύο από τα ελληνόκτητα πλοία που κατασχέθηκαν από τις αμερικανικές Διωκτικές Αρχές ήταν το "Cannes" και το "China Breeze".

- Να συντάσσει προγράμματα τα οποία χρησιμοποιούν και τις τρεις βασικές δομές: της ακολουθίας, της επιλογής και της επανάληψης. Τα εύκολα λόγια περί επανένταξης των χρηστών δεν λένε τίποτα και προπάντων δεν βοηθάνε άμεσα αυτούς που κινδυνεύουν καθημερινά…

Στα αμπάρια τους βρέθηκαν αντίστοιχα 3.800 και 4.000 κιλά κοκαΐνη.

Προερωτήσεις

@@@ Μήπως δεν μας ενδιαφέρουν;

Μετά την κατάσχεση και του δεύτερου πλοίου σήμανε στην Ελλάδα συναγερμός.

- Γιατί χρησιμοποιούνται οι αλγοριθμικές δομές;

Ούτως ή άλλως κατεστραμμένοι είναι(;).

Εκατό αστυνομικοί του ΣΔΟΕ έκαναν ταυτόχρονα αιφνιδιαστικούς ελέγχους σε 11 σημεία της Αθήνας, του Πειραιά, της Κηφισιάς, της Εκάλης και της Καλλιθέας και αρχικά συνελήφθησαν τα οκτώ βασικά, όπως ονομάστηκαν, μέλη της διεθνούς σπείρας.

- Νομίζεις ότι όλες οι αλγοριθμικές δομές έχουν τις αντίστοιχες εντολές σε μία γλώσσα προγραμματισμού;

@@@ Τα ατέλειωτα και ταλαιπωρημένα πρόσωπα της Θεσσαλονίκης τριγυρνάνε και ψάχνουν στέγη να περάσουν τη νύχτα εν όψει και του χειμώνα

Επρόκειτο για τον επιχειρηματία Γιάννη Κατελούζο, τον ναυλομεσίτη Ιάκωβο Καρτσωνάκη, τον πλοιοκτήτη Διονύση Κονδύλιο, τον επιχειρηματία Κ. Χαϊκάλη, τον πλοιοκτήτη Ηλία Κάλη, τον αρχιμηχανικό Γιώργο Πίσπα, τον πλοίαρχο Ανδρέα Βεργή και τον πλοίαρχο Παρασκευά Τσαλδάρη.

- Η δομή της επιλογής είναι σημαντική για την επίλυση προβλημάτων;

@@@Τα όνειρα προσγειώνονται στην πραγματικότητα και αναδεικνύουν ότι δεν μπορούν να είναι το ίδιο εφικτά για όλους…

Συμμετοχή προέκυψε στην πορεία και για πολλούς άλλους.

- Αρκεί μία εντολή για να εκφράσει την δομή της επανάληψης;

Αλλά, εξακολουθούν να έχουν κάτι ξεχωριστό ως προς την ποιότητα της θέλησης, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας…

Συγκεκριμένα, για τον Κώστα Κατελούζο, αδερφό του επιχειρηματία Γιάννη Κατελούζου, που φέρεται ότι δολοφονήθηκε το καλοκαίρι του '98 στην Κολομβία, τον Σπύρο Λιουνέα, που και τα δικά του ίχνη έχουν χαθεί και εικάζεται ότι έχει κι αυτός δολοφονηθεί, τον Γιώργο Κάδογλου, επιχειρηματία που αυτοκτόνησε με πιστόλι στο γραφείο του τις ημέρες της αποκάλυψης, τον Σπύρο Μπουζιώτη, πλοίαρχο του φορτηγού πλοίου "Cannes", και τον μηχανικό Γεράσιμο Ρουβά που δικάστηκαν και κρατούνται στις ΗΠΑ.

- Πώς μπορεί να ελέγχεται ο τερματισμός μίας επανάληψης;

@@@ Ο ποιητής χάνεται μέσα στην πόλη και αφήνει πίσω του τα γκρίζα ποιήματα, που προσπαθούν να ξεσκεπάσουν το αόρατο(;) γκρίζο αυτής της πόλης.

Ενάμιση χρόνο μετά τις συλλήψεις, στην περίφημη δίκη που έγινε στην Αθήνα το φθινόπωρο του 2000 και κράτησε 32 ημέρες.

@@@ Εναγωνίως λύση αναζητούν οι φράσεις, οι λέξεις, τα γράμματα, οι σκέψεις, προσπαθώντας να βρουν την συνδρομή της μνήμης και της ιστορίας ενάντια στη λήθη.

Καταδικάστηκαν όλοι με ποινές κάθειρξης και ισόβιας κάθειρξης πλην… ενός.

@@@ Και ξεφεύγει από την πόλη, ενώ δεν μπορεί να αγνοήσει το Κοσσυφοπέδιο και το ΝΑΤΟ, την προετοιμασία της στρατιωτικής μηχανής στην γείτονα, για να κάνει ντου στη Συρία.

Ο αρχιπλοίαρχος Παρασκευάς Τσαλδάρης αθωώθηκε πανηγυρικά.

@@@ Κάνει και πάλι στροφή, για να γυρίσει στα προχθεσινά οκτώμισι, που του φέρνουν βιασμούς, εξευτελισμούς στο νου…

Η πόρτα του Κορυδαλλού άνοιξε για τον καπετάν Πάρη, όπως είναι γνωστός στον Πειραιά, κι εκείνος μπόρεσε να επιστρέψει στη γυναίκα του και στον μικρό τους γιο.

Σύγχυση και βιασμός.

Στη ζωή τους.

@@@ Θέλει να φωνάξει ότι εδώ και εικοσιπέντε χρόνια νιώθει ότι βιάζουν το μυαλό…

Είχε όμως εκτίσει ποινή 17 1/2 μηνών - τόσο διήρκεσε η άδικη προφυλάκισή του!

@@@ Και αναρωτιέται γιατί να αφήνω τα οχτώμισι να με βιάζουν.

"Απορώ πώς δεν τρελάθηκα"

@@@ Κλείνοντας την έτσι την αποδελτίωση και φεύγοντας σε άλλες σελίδες προς τα πληγωμένα Βαλκάνια.

Κυκλοφορεί ελεύθερος δύο χρόνια και κάτι αλλά δεν το έχει ξεπεράσει.

@@@ Και αναφωνεί, ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ακόμα όνειρα….

Αυτό που συνέβη στη ζωή του δεν ήταν λογικό, λέει, δεν ήταν καν παράλογο, ξεπερνούσε κάθε όριο.

Δε βαριέσαι…. μονολόγησε και…

Ένα πρωινό, πολύ πρωί, πριν από τις 7, στις 28 Μαΐου του '99, χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού του, άνοιξε την πόρτα και… συνελήφθη.

Ανησυχίες των τίτλων, θολούρα των ειδήσεων και αποκαλύψεις για το "χτύπημα" των αντιπάλων στις δημοτικές εκλογές.

Στα καλά καθούμενα, δίχως να προηγηθεί απολύτως τίποτα, δίχως ποτέ να κληθεί να καταθέσει για τίποτα και τρεις μήνες αφού είχε αποχωρήσει από την εταιρεία του Καρτσωνάκη και εργαζόταν σε άλλη ναυτιλιακή εταιρεία.

@@@ Καθώς κυλάει η ροή των ειδήσεων…. τύμπανα πολέμου εκπέμπουν σύγχυση σε όσους έχουν συγγενείς στη Γιουγκοσλαβία.

Η ανατροπή.

@@@ Ο νεαρός Ρουμάνος προσπάθησε να πάρει μερικές φρυγανιές, για να μπορέσει να ξαλαφρώσει την πείνα του…

Η ζωή του όλη ανατράπηκε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Εδώ υπάρχουν νόμοι και εφαρμόζονται για όλους το ίδιο χωρίς διαχωρισμούς…. φώναξε δυνατά η φωνή του δικαίου!!!

Ήταν τόσο "απίστευτο, τόσο αναπάντεχο, τόσο οριακό, που κινιόμουν σαν μαριονέτα.

@@@ Δε βαριέσαι, μονολόγησε ο μεσήλικας και καλοντυμένος κύριος, καθώς ανέβαινε την οδό Αριστοτέλους προς Εγνατία, νιώθοντας τις πλαστικές σακούλες να κόβουν τα δάχτυλά του, καθότι ήταν γεμάτες με τρόφιμα…

Δέκα ημέρες στην Ασφάλεια, κάτω από άθλιες συνθήκες κράτησης και τις πρώτες εβδομάδες στον Κορυδαλλό ήμουν τόσο σαστισμένος, που έκλαιγα συνεχώς και τα είχα χαμένα.

@@@ Ήρθε η κυρά Παρθένα με καταγραμμένη στα μάτια της την ιστορία εδώ και 108 χρόνια…. δημιουργώντας σου θαυμασμό στο πρόσωπο της.

Απορώ πώς δεν τρελάθηκα…".

@@@ Χάνεται η απλότητα των συναισθημάτων μας, ενώ έρχονται τα χημικά να μας τα δημιουργήσουν από την αρχή…

Τριάντα χρόνια στον Πειραιά, πέρασε από κάθε πόστο της ναυτιλίας και εργάστηκε σε αναρίθμητες εταιρείες.

@@@ Το αληθινό και το πραγματικό δεν μπορούν να αντικατασταθούν, λένε οι παλιοί και απλοί ταξιδιώτες της ζωής.

Στην εταιρεία του Ιάκωβου Καρτσωνάκη δεν έμεινε περισσότερους από πέντε-έξι μήνες.

@@@ Τα κατηγορώ κατά των ΗΠΑ από την Διεθνή Αμνηστία.

Κάποια στιγμή, μέσα στον Οκτώβριο του '98, ο Καρτσωνάκης αγόρασε ένα φορτηγό πλοίο που βρισκόταν επί μήνες στη Βιτόρια της Βραζιλίας, κατασχεμένο για δεδουλευμένα από το πλήρωμά του: "Ήταν το "Cannes".

Μπορεί να μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα αυτός που έχει λερωμένη την φωλιά του;

Μου ανέθεσε λοιπόν το αφεντικό μου να πάω στη Βιτόρια, ως εκπρόσωπος της εταιρείας, για να παραστώ στις διάφορες δίκες που θα γίνονταν μέχρι να "καθαρίσει" το καράβι και να ελευθερωθεί.

@@@ Και όμως το κάνει.

Πράγματι, πήγα και έμεινα εκεί δυόμισι μήνες μέχρι να λήξει η υπόθεση, να έρθει νέο πλήρωμα, να φορτωθεί το καράβι με σιδηρομετάλλευμα από το λιμάνι Μπόντα Ομπού και να φύγει με προορισμό εκφόρτωσης το λιμάνι Χιούστον των ΗΠΑ.

Το κάνει μάλιστα έτσι όπως τον συμφέρει και έτσι όπως θέλει.

Μισή ώρα αφού το καράβι αναχώρησε για τον προορισμό του, βγάζω εισιτήριο και την επομένη το πρωί, στις 23 Δεκεμβρίου του '98, επιστρέφω επιτέλους στην Ελλάδα, να κάνω Χριστούγεννα με την οικογένειά μου…".

@@@ Ξαναζωντανεύει η φρίκη του Άουσβιτς από τον τελευταίο εν ζωή "γιατρό" του κάτεργου (στο Είπαν).

Το… φορτίο.

Αμετανόητος παραμένει ο βασανιστής.

Το "Cannes" εκτέλεσε κανονικά τον προορισμό του έως την… Καραϊβική.

@@@ Στο Βελιγράδι θεωρούνται πράκτορες των δυτικών οι δημοσιογράφοι που μετέχουν σε ξένα ειδησεογραφικά προγράμματα…

Λίγο πριν από την Κούβα, αραγμένα σε δύο μικρά νησάκια, το περίμεναν ταχύπλοα σκάφη και εν πλω έγινε η φόρτωση του παράνομου φορτίου: 3.800 κιλά κοκαΐνης.

@@@ Κλείνουν οι τίτλοι με ερωτηματικά για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το μέλλον του νεοφιλελευθερισμού….

Λίγες ημέρες αργότερα, το αμερικανικό "κοστ καρτ" επιβιβάζεται και ελέγχει το πλοίο και εντοπίζει το εμπόρευμα. Γίνεται κατάσχεση του φορτίου και του πλοίου και συλλαμβάνονται ο πλοίαρχος και το πλήρωμα: "Τον Φεβρουάριο, μου ζητά η εταιρεία να πάω στο Χιούστον και να διαπιστώσω αν υπάρχει τρόπος να πάρει πίσω το καράβι. Δεν είχα λόγο να αρνηθώ ούτε λόγο να φοβηθώ τίποτα. Φεύγω για Αμερική. Στο αεροδρόμιο με ανακρίνουν δύο άνδρες με πολιτικά, τους εξηγώ για ποιο λόγο ταξίδεψα στην Αμερική και με αφήνουν ελεύθερο να κάνω τη δουλειά μου επιδίδοντάς μου ταυτόχρονα και μια κλήση για ανάκριση από το "γκραντ-τζούρι", το περίφημο δικαστήριο με τους 60 ενόρκους.

Ο Έλληνας πρόξενος μού συνιστά να πάρω δικηγόρο γιατί η ανάκριση αυτή ήταν πολύ σοβαρή και δύο ημέρες μετά παρουσιάζομαι στο δικαστήριο των ενόρκων, στο οποίο συμμετείχε και ο γενικός εισαγγελέας του Χιούστον.

Ανακρίσεις. Επί έξι ολόκληρες ώρες, ανακρίνομαι από 60 ανθρώπους όλων των ηλικιών, οι οποίοι ήξεραν τόσο καλά το αντικείμενο της δουλειάς τους, που ρωτούσαν ακριβείς και συγκεκριμένες ερωτήσεις και πήραν προφανώς απόλυτα πειστικές απαντήσεις αφού με άφησαν ελεύθερο να κινηθώ στις ΗΠΑ και να φύγω όποτε ήθελα για την Ελλάδα… Το κατασχεμένο καράβι, φυσικά, ήταν αδύνατον να ελευθερωθεί και λίγες ημέρες μετά επέστρεψα στην Αθήνα. Ένα δεκαήμερο αργότερα δίνω την παραίτησή μου στην εταιρεία του Καρτσωνάκη και αλλάζω δουλειά. Δεν ήθελα να έχω καμιά σχέση, δεν μου άρεσαν καθόλου όλα όσα είχαν συμβεί και ήδη είχα ταλαιπωρηθεί…".

Δεν άφησα τη φυλακή να με υποτάξει

Η ανακρίτρια έκανε μόνο πέντε-έξι ερωτήσεις, ο εισαγγελέας ήταν πιο διστακτικός για την περίπτωσή του αλλά, τελικά, δεν προέκυψε διαφωνία για το πρόσωπό του: "Μας έβαλαν όλους στο ίδιο τσουβάλι, με βαριές κατηγορίες και βρεθήκαμε στον Κορυδαλλό. Προφανώς κυριάρχησε η άποψη "όποιος μπορεί να αποδείξει την αθωότητά του, θα το κάνει στο δικαστήριο"! Είναι αυτό που λέει ο λαός "κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά". Πιστέψτε με, δεν υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα από το να φυλακίζεται ένας αθώος. Ακόμη και μία ημέρα ή μία βδομάδα άδικης φυλάκισης, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στη ζωή ενός ανθρώπου…". Επιβίωσε 17,5 μήνες στον Κορυδαλλό, επιβάλλοντας μια φοβερή πειθαρχία στον εαυτό του. Ήταν φυλακισμένος και "νομοταγής" στους νόμους και τους κανόνες της φυλακής, αλλά παράλληλα κρατήθηκε μακριά από όσα συνέβαιναν γύρω του και περιορίστηκε αποκλειστικά στον εαυτό του και τις ανάγκες του: "Αποφάσισα να αυτοπεριοριστώ, να "μαντρωθώ" στα στενά όρια του κελιού μου! Σεβόμουν τους πάντες και δεν ενοχλούσα κανέναν. Ειλικρινά, ούτε εμένα ενόχλησε ποτέ κανένας. Είχα μια τυπική καλημέρα με όλους, αλλά δεν ρώτησα ποτέ, ούτε τους συγκρατούμενούς μου στο ίδιο κελί, για ποιον λόγο ήταν στη φυλακή. Προσπάθησα να μην αλλάξω τις συνήθειες που είχα στη ζωή μου. Ξυριζόμουν κάθε πρωί και έκανα μπάνιο με παγωμένο νερό, χειμώνα-καλοκαίρι. Έφτιαχνα μόνος μου τον καφέ μου και έτρωγα το φαγητό που μου έφερνε η γυναίκα μου και η πεθερά μου. Διάβαζα πολύ και δεν αφηνόμουν σε σκέψεις. Γιατί, αν αφεθείς και αν χάσεις τον έλεγχο της ύπαρξής σου, είσαι χαμένος…". Βαθιά μέσα του πίστευε ότι στη δίκη θα αθωωθεί και με αυτή την ελπίδα ζούσε: "Το πίστευα σε ποσοστό 95% - μονάχα τις δολοπλοκίες φοβόμουν. Ήξερα πως δεν είχα κάνει τίποτα - όλη τη ζωή μου υπήρξα ένας έντιμος και καθαρός άνθρωπος".

Στους λογαριασμούς του, που ανοίχθηκαν, δεν βρέθηκε δραχμή τσακιστή. Η οικογένειά του καταστράφηκε οικονομικά. Τη συντήρηση του παιδιού και της γυναίκας του ανέλαβαν "η μητέρα και οι αδερφές της Ευγενίας. Και εκείνη αναγκάστηκε να βρει δουλειά - φύλακας σε σχολείο - για να προσφέρει ό,τι μπορούσε στο παιδί μας και στα έξοδα της δίκης. Ευτυχώς, όλοι οι άνθρωποί μου πίστεψαν σ' εμένα από την πρώτη στιγμή, όπως και ο δικηγόρος μου, ο Φίλιππος Φίλιας, που έγινε αδερφός για εμένα. Είμαι, τελικά, ένας τυχερός άνθρωπος…".

Στις 29 Οκτωβρίου του 2000, τον περίμενε ένα αυτοκίνητο έξω από τη φυλακή: " Η Ευγενία με ρώτησε πού θέλω να πάμε… "Στον Πειραιά" της απάντησα. Οδήγησα εγώ. Παρκάρισα στο λιμάνι. Σ' όλη αυτήν τη μεγάλη πρώτη βόλτα της ελευθερίας μου, αναρίθμητοι άνθρωποι με σταματούσαν και με αγκάλιαζαν. Δεν μπορούσα να φανταστώ τόσο θερμό καλωσόρισμα. Ήταν το μεγαλύτερο δώρο που μου έδωσαν ποτέ οι άνθρωποι, η μεγαλύτερη αθώωση…".