Δυο κόσμοι διαφορετικοί

Σαπφώ, μετ.Ο.Ελύτης

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ για οποιονδήποτε φίλο των σπορ, που σέβεται τον εαυτό του, δεν θα μπορούσε να περάσει έτσι… Σάββατο απόγευμα, λίγο μετά τις πέντε, το μενού ήταν πλούσιο κι ελκυστικό. Γρήγορα η ώρα πέρασε * μεσάνυχτα κοντεύουν * πάει το φεγγάρι πάει κι η Πούλια βασιλέψανε * και μόνο εγώ κείτομαι δω μονάχη κι έρημη. Επιλογή θεάματος μπροστά σε ανοιχτές τηλεοπτικές οθόνες συντονισμένες με μικρά ή μεγάλα αθλητικά γεγονότα που διαδραματίζονταν εκείνη την ώρα, ανά τον κόσμο. Ο Έρωτας που βάσανα μοιράζει * ο Έρωτας που παραμύθια πλάθει * μού άρπαξε την ψυχή μου και την τράνταξε ίδια καθώς ο αγέρας από τα βουνά χυμάει μέσα στους δρυς φυσομανώντας. Η χαρά του φίλαθλου, με άλλα λόγια.

ΠΡΩΤΗ επιλογή το ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός. Το "δικό" μας ντέρμπι. Άδειο γήπεδο, παγωμένη ατμόσφαιρα, αδιάφορο θέαμα. Πραγματική… τιμωρία. Για τους φιλάθλους-τηλεθεατές. Ευτυχώς η τεχνολογία προσφέρει εναλλακτικές λύσεις και διέξοδο. Για καλή μας τύχη κάποιοι προς βορρά… επιμένουν να παίζουν ακόμη ποδόσφαιρο και να το ευχαριστιούνται. Τσέλσι - Τότεναμ είχαν ήδη "ζεστάνει" τον κόσμο νωρίς το μεσημέρι και απλώς η Μπόλτον με τη Γουέστ Χαμ φρόντισαν να μας υπενθυμίσουν τι σημαίνει ποδοσφαιρική διασκέδαση.

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ σε γεμάτες κερκίδες, με πάθος, ρυθμό και με πρωταγωνιστή έναν δικό μας, τον Στέλιο Γιαννακόπουλο να σκοράρει δυο φορές, πρεσβεύοντας μια άλλη ποδοσφαιρική Ελλάδα, πρόσφεραν όμορφο θέαμα και πέντε γκολ, βάζοντάς μας, παράλληλα σε (μαύρες) σκέψεις. Γιατί εμείς, εδώ στην Ελλάδα, ως πιο… έξυπνοι, δεν κάνουμε το αυτονόητο και δεν χαιρόμαστε το παιχνίδι; Γιατί παραμένουμε εγκλωβισμένοι σε καταστάσεις αυτοκαταστροφής; Το απόλυτο κοντράστ.

ΣΧΕΔΟΝ ένα 24ωρο αργότερα, στο στάδιο Καραϊσκάκη μπήκε το κερασάκι στην τούρτα. Το ελληνικό πρωτάθλημα και ο μόνιμος πρωταθλητής τα τελευταία χρόνια Ολυμπιακός έχασαν μια καλή ευκαιρία να κάνουν μισό βήμα μπροστά. Να ανάψουν ένα φωτάκι στο βάθος του τούνελ. Πόσο πιο μεγάλη αξία θα είχε η νίκη επί της Καλαμαριάς, πόσο πιο λαμπερά και σημαντικά θα ήταν τα ρεκόρ των "ερυθρόλευκων", πόσο πιο αξιόπιστο και ενδιαφέρον θα ήταν το πρωτάθλημα, αν είχαν αντίπαλο τους και τον… δηλητηριασμένο Χάρη Παπά; Ψιλά γράμματα.