Παράλληλη Αναζήτηση
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ
4. Η παλιννόστηση
Περιπέτεια στις… ΥΠΑ
Ποιος φοβάται τις… εξαγγελίες;
Η επιστροφή των προσφύγων στη Μικρά Ασία ξεκίνησε τους τελευταίους μήνες του 1918 μετά τον τερματισμό του πολέμου για την Τουρκία.
Τον Οκτώβριο του 1918 συστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη Πατριαρχική Επιτροπή, με σκοπό την οργάνωση του επαναπατρισμού των εκτοπισμένων, με τη βοήθεια του Πατριαρχείου και της ελληνικής κυβέρνησης.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ κυβερνητικές εξαγγελίες που επαναλαμβάνονται εδώ και δεκαετίες όχι για να λυθούν τα προβλήματα στα οποία αναφέρονται, αλλά επειδή οι υπουργοί θεωρούν υποχρέωσή τους να τις κάνουν, κυρίως για μικροκομματικούς λόγους.
Η παλιννόστηση έγινε τμηματικά, με τη μέριμνα του Υπουργείου Περιθάλψεως, και επιτράπηκε αρχικά να επιστρέψουν οι ευπορότεροι και οι πρόσφυγες οι προερχόμενοι από ορισμένες μόνο περιοχές της Δυτικής Μικράς Ασίας.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, θέλοντας να πληροφορηθώ πόσο κοστίζει το πάρκιγκ στο αεροδρόμιο "Μακεδονία", ήταν -τι άλλο;- να τηλεφωνήσω στους ταμίες-φύλακες-παρκαδόρους, όπως θέλετε πείτε τους.
Δεν είναι λίγες οι φορές που, ύστερα από μια τέτοια εξαγγελία, οι πολίτες αναρωτιούνται γιατί γίνεται, προφανώς επειδή, από τις τόσες φορές που την έχουν ακούσει, έχουν πιστέψει ότι έχει λυθεί και το πρόβλημα στο οποίο αναφέρεται.
Οι περισσότεροι επέστρεψαν στις εστίες τους μετά την απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη, το Μάιο του 1919.
Απλά πράγματα.
Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι έτσι, μια και - στις περισσότερες περιπτώσεις - αμέσως μετά την εξαγγελία το πρόβλημα ξεχνιέται μέχρι να εξαγγελθεί ξανά η λύση του, ύστερα από κάμποσους μήνες ή χρόνια: από τις λακκούβες στους δρόμους ή το κτίσιμο αυθαιρέτων και τη μείωση της γραφειοκρατίας μέχρι την κατάργηση του γρηγορόσημου και του φακελακιού, από τη λήψη μέτρων για την πάταξη της διαφθοράς μέχρι τη βοήθεια όσων μπλέκουν στις περιπέτειες των ναρκωτικών και από την κατάργηση της ουράς στα ιατρεία του ΙΚΑ ή των ράντζων στα νοσοκομεία μέχρι την επίλυση των θεμάτων της καθημερινότητας.
Μέχρι το τέλος του 1920 η πλειονότητα των προσφύγων είχε επιστρέψει στη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη.
Κι όμως το πράγμα δεν ήταν τελικά τόσο απλό.
Πόσες φορές έχετε ακούσει νομοσχέδια, διατάγματα, μέτρα και υποσχέσεις πως όλα αυτά όπου να 'ναι ρυθμίζονται;
Παραπήγματα για τη στέγαση των προσφύγων του πρώτου διωγμού στην παραλία της Καλαμάτας
Το τηλέφωνο του πάρκιγκ δεν υπήρχε πουθενά καταχωρημένο.
Ασφαλώς θα έχετε χάσει τον λογαριασμό.
Οι συνθήκες που βρήκαν στην πατρίδα τους ήταν άσχημες, καθώς πολλά σπίτια, εκκλησίες και σχολεία είχαν μερικώς ή εντελώς καταστραφεί.
Έτσι τηλεφώνησα στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" (2310 985000).
Τα θυμήθηκα αυτά γιατί διάβασα, προχθές, πως με νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας θα «παταχθεί» η ιδιόμορφη αποχή πολλών καθηγητών των ΤΕΙ και των Πανεπιστημίων από τα καθήκοντά τους, επειδή κανείς δεν τους ελέγχει, έχουν άλλες πλέον προσοδοφόρες εργασίες να κάνουν και γιατί διαμένουν σε άλλη πόλη από αυτήν που έχει έδρα η Σχολή στην οποία υποτίθεται ότι διδάσκουν.
Επίσης, σε κάποιες περιοχές, σε σπίτια Ελλήνων είχαν εγκατασταθεί Μουσουλμάνοι πρόσφυγες από τις βαλκανικές χώρες.
Ακολούθησα τις οδηγίες του τηλεφωνητή και πληκτρολόγησα τον αριθμό που με συνέδεε με την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), υποθέτοντας ότι τα πάρκιγκ ανήκουν στον έλεγχο και τη διαχείρισή της.
Πόσες φορές έχει εξαγγελθεί αυτό;
Στα πλαίσια της Ύπατης Αρμοστείας Σμύρνης ιδρύθηκε η «Υπηρεσία Παλιννοστήσεως και Περιθάλψεως», η οποία βοηθούσε όσους επέστρεφαν να αποκατασταθούν στα σπίτια τους και τις ασχολίες τους.
Το τηλέφωνο χτύπησε, χτύπησε, ξαναχτύπησε, εις μάτην.
Η Συλβάνα λέει ίσα με δέκα.
Οι ειρηνικές όμως μέρες δεν κράτησαν πολύ.
Τελικά ο… κ. τηλεφωνητής μου διεμήνυσε ότι πρέπει να καλέσω αργότερα.
Εγώ πιστεύω τις διπλάσιες.
Λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 1922, θα έπαιρναν πάλι το δρόμο της προσφυγιάς.
Κατόπιν τούτου τηλεφώνησα στην Τουριστική Αστυνομία ψιλοαπελπισμένος, απ' όπου με πληροφόρησαν ότι δεν γνωρίζουν το τηλέφωνο του πάρκιγκ και με συμβούλευσαν να καλέσω στο "100" και να ζητήσω την πληροφορία.
Και όμως ακόμη εξαγγέλλεται.
Έτσι κι έκανα.
Την ίδια ώρα σπουδαστής των ΤΕΙ της Αθήνας μού κατήγγειλε ότι ο καθηγητής Μαθηματικών του τμήματός του δεν έχει κάνει ούτε ένα μάθημα το δεύτερο εξάμηνο σπουδών.
Από το "100" μου έδωσαν το τηλέφωνο 2310 958111, του αξιωματικού υπηρεσίας της ΥΠΑ (ξανά ΥΠΑ).
Χωρίς καμία ενημέρωση, χωρίς καμία δικαιολογία, χωρίς να έχει ειδοποιήσει αν είναι άρρωστος.
Εκείνος απάντησε και με παρέπεμψε στο 2310 985341 και 342, είπε, τα τηλέφωνα του πάρκιγκ!
Οι σπουδαστές πάνε στις οκτώ το πρωί (σημειώνεται ότι η παρακολούθηση του συγκεκριμένου μαθήματος είναι υποχρεωτική και όποιος κάνει δύο απουσίες χάνει το εξάμηνο), κάθονται δύο ώρες και τον περιμένουν, αλλά εκείνος άφαντος.
Ναι, είχα βρει τα τηλέφωνα που ζητούσα.
Και προφανώς γελά όταν (ξανα)διαβάζει τις απειλές τού κ. Ευθυμίου…
Στις 2 Ιανουαρίου 2006, στις 7 το απόγευμα. Κάλεσα, αλλά κανείς δεν απαντούσε, ξανατηλεφώνησα στην ΥΠΑ, ο ίδιος μου πρότεινε αβίαστα να επιμένω. Μέχρι τις 12 το βράδυ κανείς δεν απαντούσε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που δείχνει πώς αντιλαμβάνονται οι αρμόδιοι την εξυπηρέτηση του πολίτη στο μεταεκσυγχρονιστικό κράτος της νέας διακυβέρνησης. Όταν αποφάσισα να ξαναενοχλήσω τον αξιωματικό υπηρεσίας της ΥΠΑ, εκείνος με πληροφόρησε ότι τα τηλέφωνα του πάρκιγκ άλλαξαν και γι' αυτό δεν απαντούσαν. Πράγματι στο 2310 478834 πήρα τις απαντήσεις που γύρευα… Κι έμαθα ότι, για να αφήσεις το αμάξι σου στο πάρκιγκ για 5 ημέρες (όσο και το ταξίδι σου), πρέπει να πληρώσεις κάτι παραπάνω από 60 ευρώ!
Ελλάς το μεγαλείο σου!… Γαλήνη, ή στασιμότητα; Εικόνα ειδυλλιακή, ρομαντική με την ομορφιά και τη γαλήνη του Θερμαϊκού στο βάθος. Μόνο που στη γαλήνη υποβόσκει και η στασιμότητα. Γιατί αν δεν ταράξεις τα νερά, μένεις μονίμως στη στάση να περιμένεις το τρένο που όχι μόνο αργεί, αλλά τελικά δεν θα περάσει ποτέ…
Αριστοτέλης Θωμόπουλος, πρόεδρος Helexpo Η ΔΕΘ δεν είναι ιδιωτική εταιρεία, έχει ιδιαίτερη σημασία για την πόλη. Γιάννης Μαγκριώτης, βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ "Η κυβέρνηση επιτέλους πρέπει να σταματήσει να περιπαίζει τη Θεσσαλονίκη και να εργάζεται εις βάρος της στο μέγα αυτό θέμα (της ΔΕΘ).
