Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Επιστολές :: Κοινωνικό ρεπορτάζ

( στην κρατική ενίσχυση προσδοκά η ελληνική βιομηχανία ζάχαρης προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία της. :: 20/1/2006 20:04:28) 

Στην κρατική ενίσχυση προσδοκά η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία της. Οι τυροφάγοι και ο οίκος ανοχής

Γ. Ερμηνεία κειμένου Παραγωγή λόγου

Του Ι.Χ. ΓΙΑΤΣΙΟΥ ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

1. «… Κάθε γενιά… κανείς».

Κατά 22% θα μειωθεί η τιμή της ζάχαρης, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης Χρ. Κοσκινά, προκαλώντας τις άμεσες αντιδράσεις του προέδρου της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Λάρισας Θ. Κοκκινούλη.

Κάποτε, ένας φίλος, ακραίος εθνικιστής κατά τα άλλα, μου είχε εκφράσει τον θαυμασμό του για την οργάνωση του Ισραήλ.

Να αναπτύξεις το περιεχόμενο των στίχων σε δύο παραγράφους κάνοντας αναφορά στο τέλος στη στάση της δικής σου γενιάς.

Ο πρόεδρος της ΕΒΖ δήλωσε στους εκπροσώπους των αγροτών ότι οι αποφάσεις για τη μείωση της τιμής θα εφαρμοστούν απαρέγκλιτα, ενώ ο πρόεδρος της ΕΑΣ αντέτεινε ότι το μέλλον της τευτλοκαλλιέργειας είναι αβέβαιο.

"Ένα τόσο μικρό κράτος που έχει καταφέρει να είναι υπερδύναμη, αυτό θα έπρεπε να έχει για παράδειγμα η Ελλάδα, που μπροστά του μοιάζει με οίκο ανοχής".

2. «…

Η εξέλιξη αυτή θα προκαλέσει και μείωση στα εισοδήματα των αγροτών και κατ' επέκταση θα περιορισθεί αισθητά η τευτλοκαλλιέργεια, σημείωσε ο κ. Κοκκινούλης.

Ήταν η πρόσκαιρη εκείνη περίοδος που τα πράγματα στην Παλαιστίνη έδειχναν να οδηγούνται σε λύση.

Είσαι σκληρή / σαν του θανάτου τη γροθιά / μα 'ρθαν καιροί / που σε πιστέψαμε βαθιά».

Μετέωροι

Δεν ξέρω τι θα έλεγε σήμερα.

Η αντίληψη να υπομένουμε στις κακουχίες, να είμαστε πρόθυμοι ακόμη και για την αυτοθυσία μας, ώστε να «περάσουμε στην Ιστορία» και να κατακτήσουμε την Αθανασία, αποτέλεσε κίνητρο για σημαντικές πράξεις.

Όσον αφορά ειδικότερα στο θέμα των δικαιωμάτων καλλιέργειας, αυτό που διαφάνηκε από τη σύσκεψη, η οποία έγινε στα γραφεία της βιομηχανίας στη Θεσσαλονίκη, είναι ότι η τριετία αναφοράς θα ληφθεί από την παραγωγή του 2003, 2004 και 2005.

Εκείνο που ξέρω είναι ότι και τότε μου είχε έρθει στο μυαλό η σύγκριση και αυτομάτως, χωρίς να το πολυσκεφθώ, τον είχα ρωτήσει:

Να αναφέρετε στην τάξη σας γεγονότα που επιβεβαιώνουν πως η παραπάνω αντίληψη (για την υστεροφημία, την αθανασία) αποτέλεσε κίνητρο για τις πράξεις των ατόμων και των λαών.

Ο κ. Κοκκινούλης έθεσε ζήτημα και για τους παραγωγούς που καλλιέργησαν τεύτλα το 2001 και το 2002, αλλά, όπως σχολίασε ο ίδιος, "μένουν ξεκρέμαστοι".

"Αν έχεις να διαλέξεις, τι θα προτιμούσες;

Salvatore Dali, Τα μαλακά ρολόγια

Από την πλευρά της διοίκησης της βιομηχανίας, διευκρινίστηκε ότι θα εκδοθεί τιμοκατάλογος για την πρώτη ύλη και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της, ενώ η ΕΒΖ θα στηριχθεί και στην πολιτεία, για να συνεχίσει τη λειτουργία της.

Να περάσεις τη ζωή σου σ' ένα στρατόπεδο με το όπλο παρά πόδα ή σ' έναν οίκο ανοχής;".

Η πολιτική απόφαση, που ελήφθη άλλωστε από την κυβέρνηση για τη διατήρηση και των πέντε εργοστασίων της βιομηχανίας, συνηγορεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Εγώ πάντως, διακινδυνεύοντας τον λιθοβολισμό από φεμινίστριες και ηθικολόγους, θα προτιμούσα χίλιες φορές τον οίκο ανοχής.

Ωστόσο, το ζητούμενο παραμένει.

Αυτά ως προς το αστείο του πράγματος.

Ο κ. Κοκκινούλης επεσήμανε ότι η διοίκηση της ΕΒΖ διεμήνυσε ότι δεν έχει πολλά περιθώρια ελιγμών, με αποτέλεσμα να καθίσταται ασύμφορη η τευτλοκαλλιέργεια για τους αγρότες.

Γιατί, αν θέλουμε να σοβαρευτούμε, με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζουν σήμερα οι Αμερικανοί πολιτικοί την Ευρώπη, σαν έναν τεράστιο οίκο ανοχής, όπου ο καθένας κάνει ό,τι του καπνίσει και το μόνο για το οποίο νοιάζονται όλοι είναι να μη χάσουν την ησυχία τους.

Ενημέρωση των αγροτών

Από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ώς σήμερα οι Ευρωπαίοι, όποτε βρουν τα σκούρα, φωνάζουν τους Αμερικανούς να κάνουν τη "βρωμοδουλειά", ενώ οι ίδιοι το μόνο που ξέρουν είναι να "κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους", χωρίς όμως να είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν τίποτε γι' αυτό.

Στη σύσκεψη στα γραφεία της ΕΒΖ αποφασίστηκε να γίνει εξειδίκευση των επομένων βημάτων από τους αγρότες και θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση των τευτλοπαραγωγών για όλα τα δεδομένα.

Ήρθε καιρός κι αυτοί να καταλάβουν ότι, όταν το "καλό" συγκρούεται με το "κακό", δεν χωρούν "ναι μεν, αλλά" και "γκρίζες αμφιβολίες".

Το κλίμα μεταξύ των αγροτών είναι ιδιαίτερα βαρύ, αφού, όπως φαίνεται, δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια ελπίδας.

Οι επιθέσεις που δέχεται η ευρωπαϊκή νοοτροπία από τον αμερικανικό Τύπο τον τελευταίο καιρό ξεπερνούν κατά πολύ τα "τεχνικά" προβλήματα του πολέμου κατά του Ιράκ.

Ο κ. Κοκκινούλης, πάντως, υποστηρίζει ότι πρέπει να ξεκαθαρίσει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εάν προτίθεται να ενισχύσει την τευτλοκαλλιέργεια.

Όταν οι Γάλλοι αποκαλούνται "τυροφάγοι" και οι Ευρωπαίοι βαφτίζονται "ευρωποειδή", αποκαλύπτεται πως, ό,τι κι αν γίνει, το ρήγμα ανάμεσα στη "νέα και υγιή" Αμερική με την "άρρωστη παλιά Ευρώπη" δεν θα γεφυρωθεί και με τόσο μεγάλη ευκολία. Είναι θέμα οπτικής γωνιάς - μα όλος ο πολιτισμός είναι θέμα οπτικής γωνιάς. Αν βλέπεις τον κόσμο μοιρασμένο ανάμεσα σε δυνάμεις του "καλού" και του "κακού", όπως ο πρόεδρος Μπους και ο Σαντάμ Χουσεΐν, τότε οργανώνεις στρατόπεδα για να τον σώσεις. Αυτό που φοβόμαστε όλοι δεν είναι ούτε η τιμή του πετρελαίου ούτε οι ενδεχόμενες οικονομικές κρίσεις - απ' αυτές άλλο τίποτε. Αυτό που φοβόμαστε είναι ότι τη ζωή μας προσπαθούν να την λεηλατήσουν δύο αντιμαχόμενες θεολογίες. Αυτό που φοβόμαστε είναι ότι η "παλιά Ευρώπη" μπορεί να μετατραπεί σε κράτος του Ισραήλ, σε μια πάνοπλη περιοχή του κόσμου, όπου δεν θα τολμάς να κυκλοφορήσεις στους δρόμους είτε γιατί θα στο απαγορεύουν τα μέτρα ασφαλείας είτε γιατί θα κινδυνεύεις από το επόμενο τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα.

Ένα είναι το σίγουρο: στις στιγμές της κρίσης που μας περιμένουν μπορεί να ανακαλύψουμε και τον λόγο ύπαρξης ενός "ευρωπαϊκού τρόπου ζωής", που οι πολιτικοί μας ώς σήμερα έμοιαζαν να τον ταυτίζουν αποκλειστικά με την αλιεία της ρέγκας.