Άρχισε επίσημα χθες στα Παλαιστινιακά Εδάφη ο προεκλογικός αγώνας ενόψει των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, ωστόσο κανείς δεν είναι βέβαιος αν τελικά θα ανοίξουν οι κάλπες.

Φαινόμενα

Αλέξανδρος Πάλλης

Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και ηγέτης της Φατάχ, του πολιτικού κινήματος που προηγείται στις δημοσκοπήσεις, Μαχμούντ Αμπάς έχει ξεκαθαρίσει πως οι εκλογές θα αναβληθούν αν οι Ισραηλινοί εμμείνουν στην απόφασή τους να μην επιτρέψουν στους Παλαιστίνιους της Ανατολικής Ιερουσαλήμ να ψηφίσουν.

Φρίκη σε "αποκλειστικότητα"

Δύο λογοτέχνες, που τους συνέδεε θερμή φιλία, έζησαν μακριά από την Ελλάδα αλλά παρακολουθούσαν στενά τα λογοτεχνικά πράγματα. Πίσω από τη δήλωση αυτή ενδεχομένως να κρύβεται κάποια πολιτική υστεροβουλία, καθώς ο Αμπάς βρίσκεται εγκλωβισμένος ανάμεσα στη ισλαμική οργάνωση Χαμάς, η οποία για πρώτη φορά παίρνει μέρος στις εκλογές και έχει μεγάλη δυναμική, και στους Ισραηλινούς, οι οποίοι δεν θα ήθελαν να δουν τα πλέον ριζοσπαστικά στοιχεία του παλαιστινιακού κινήματος να αποκτούν πολιτική ισχύ.

Χιλιοδιαφημιζόταν το βίντεο με την τραγική μάνα που φώναζε τα χαμένα παιδιά της στον βούρκο του Αλιάκμονα, σαν πολύτιμο προϊόν τηλεοπτικής κατανάλωσης

Πρόκειται για τον Αλέξανδρο Πάλλη (1851-1935) και τον Αργύρη Εφταλιώτη (1849-1923).

Το ζήτημα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμο, καθώς εκεί τοποθετούν οι Παλαιστίνιοι την πρωτεύουσα του μελλοντικού τους κράτους.

ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ

Το έργο του Πάλλη δεν είναι μεγάλο σε όγκο.

Στις προηγούμενες εκλογές, το 1995, οι Ισραηλινοί είχαν επιτρέψει στους Παλαιστινίους της πόλης να ψηφίσουν.

Το γεγονός τραγικό, αλλά η εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου και ιδίως του μητρικού σπαραγμού ακόμη πιο τραγική

Εξέδωσε τα Τραγουδάκια για παιδιά (1889) και τη συλλογή Ταμπουράς και κόπανος (1907) με σατιρικά και λυρικά ποιήματα.

Για αυτό τώρα η ανεξάρτητη υποψήφια Χανάν Ασράουι, από τα πλέον φωτισμένα παλαιστινιακά μυαλά, αποφάσισε να αρχίσει από εκεί την προεκλογική της εκστρατεία - η Φατάχ επέλεξε για τον ίδιο λόγο τον τάφο του Γιασέρ Αραφάτ στη Ραμάλα και η Χαμάς τη Λωρίδα της Γάζας.

"Αποκλειστικό", έτσι διαφημιζόταν το βίντεο με τις φωνές των ανθρώπων την ώρα που έπεφτε το πούλμαν στον Αλιάκμονα και επιπλέον το βίντεο με την απελπισμένη μάνα που ψάχνει τα παιδιά της.

Τα λυρικά του Πάλλη ξεχωρίζουν για το δημοτικό ρυθμό και τη χάρη τους.

Η ισραηλινή αστυνομία, ωστόσο, εμπόδισε την Ασράουι να πραγματοποιήσει την προεκλογική της συγκέντρωση, καθώς και να αναρτήσει πανό στην πύλη της Δαμασκού, μία από τους εισόδους στην πόλη, με το όνομα του κόμματος, ενώ αργότερα τη συνέλαβε.

"Δείτε" κόσμε την αυθεντική φρίκη, την γνήσια ανθρώπινη απόγνωση και πάνω απ' όλα απολαύστε την άθλια πραγματικότητα μιας ενημέρωσης που επιδίδεται με αμείωτο πάθος στις θανατολαγνικές πιρουέτες της φτάνοντας ως τον κανιβαλισμό του μητρικού πόνου ανενδοίαστη.

Το έργο του στράφηκε κυρίως στις μεταφράσεις - μετέφρασε Ευριπίδη, Σαίξπηρ, Θουκυδίδη, ακόμα και Καντ.

Η Ασράουι δήλωσε ότι αποφάσισε να αρχίσει την εκστρατεία της από την Ανατολική Ιερουσαλήμ γιατί «είναι η πρωτεύουσα της Παλαιστίνης και μια κατεχόμενη περιοχή».

Διαφήμιζε το Alter το βίντεο που είχε εξασφαλίσει με την τραγική μάνα, όρθια μέσα στον βούρκο να κραυγάζει, το έδειξαν και στο Mega και την επόμενη ημέρα το διαφήμιζαν ότι θα το προβάλει και ο "Αυτόπτης μάρτυρας" με φράσεις όπως "θα δείτε το βίντεο με τη μητέρα που ψάχνει τα παιδιά της".

Το έργο όμως της ζωής του στάθηκε η μετάφραση της Ιλιάδας και των Ευαγγελίων, που ξεσήκωσε ταραχές στην αντιδραστική Αθήνα του 1901.

Λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές οι δημοσκοπήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στη Φατάχ, το ψηφοδέλτιό της οποίας συγκεντρώνει το 35% των ψήφων, με τη Χαμάς να υπολείπεται κατά 10% περίπου.

Το είδαμε παντού, ήταν το οπτικό υλικό της τραγωδίας, ήταν το "ζεστό αίμα" που λατρεύει ο τηλεοπτικός φακός.

Ο Πάλλης, που πίστευε ότι τα ομηρικά ποιήματα είναι δημιούργημα λαϊκό, προχώρησε με τόλμη στη μετάπλαση των ομηρικών ποιημάτων σε σύγχρονο δημοτικό τραγούδι.

Όλα τα ενδεχόμενα, όμως, είναι ανοικτά, καθώς η Φατάχ εμφανίζεται πολυδιασπασμένη ανάμεσα στη νέα και την παλαιά γενιά, ενώ δέχεται και σκληρή κριτική για κακοδιαχείριση και εκτεταμένη διαφθορά.

Α!

Κατά το Λ. Πολίτη η μετάφραση της Ιλιάδας είναι «το σημαντικότερο επίτευγμα των πρώτων δημοτικιστών».

ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Πόσο γλυκά καταναλώνεται ο σπαραγμός, όταν είναι πραγματικός, εκεί μπροστά στις κάμερες.

Αποχωρεί το Λικούντ

Ποια ερμηνεία μεγάλης τραγωδού μπορεί να προσφέρει τη μοναδική συγκίνηση του αληθινού μητρικού πόνου, που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του φιλοθεάμονος κοινού, το οποίο ήδη γνωρίζει αυτό που η ίδια αγνοεί: τα παιδιά της δεν υπάρχουν.

Ο νέος ηγέτης του κεντροδεξιού κόμματος Λικούντ Μπινιαμίν Νετανιάχου διέταξε χθες τους τέσσερις υπουργούς-μέλη του κόμματος να παραιτηθούν από την ισραηλινή κυβέρνηση του Αριέλ Σαρόν.

Καμιά, καμιά παράσταση του πιο εμπνευσμένου σκηνοθέτη δεν φτάνει να αγγίξει τις χορδές ευαισθησίας του θεατή, όσο ένα πραγματικό θανατολαγνικό σόου δελτίου ειδήσεων.

Οι παραιτήσεις δεν αναμένεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις για την κυβέρνηση Σαρόν, η οποία ούτως ή άλλως είναι υπηρεσιακή. Μέσα στον κόσμο που θρυμματίζεται αδιάκοπα με τον αγχωτικό σκοπό των δελτίων ειδήσεων, αυτή η αληθινή συγκίνηση είναι το μοναδικό πιστοποιητικό συνοχής. Μεταξύ εκείνων που πρόκειται να αποχωρήσουν είναι και ο υπουργός Εξωτερικών Σιλβάν Σαλόμ, τον οποίο αναμένεται να διαδεχθεί ο Σιμόν Πέρες. Να, όλοι συγκινούμαστε, όλοι αγωνιούμε, άλλοι από τον καναπέ, άλλοι από την πολυθρόνα, όλοι έχουμε το ίδιο συναίσθημα και επικοινωνούμε με τους πονεμένους από τα ύψη της άνεσής μας. Οι υπόλοιποι αντικαταστάτες θα προέλθουν κατά πάσα πιθανότητα από τους κόλπους του νεότευκτου κόμματος Καντίμα, που πρόσφατα ίδρυσε ο Σαρόν, όταν εγκατέλειψε το Λικούντ. Γιατί η συγκίνηση είναι ιδίωμα της καρδιάς. Οι επιλογές του πρωθυπουργού αναμένεται να αποτελέσουν πρόγευση για το πώς θα είναι μια τυχόν νέα κυβέρνηση Σαρόν μετά τις εκλογές του ερχόμενου Μαρτίου, καθώς οι δημοσκοπήσεις δίνουν στο Καντίμα σημαντικό προβάδισμα. Δεν χρειάζεται τη λογική και τη σκέψη, τη μεσολάβηση λέξεων.

Αυθεντικός και φρέσκος ο πόνος, καταναλώνεται σαν κουλουράκι καλοψημένο από τους φούρνους της τηλεοπτικής κόλασης. Στο κάτω κάτω συνέβη το γεγονός. Η κάμερα ήταν απλώς παρούσα. Εσείς ακούστε το προϊόν της τεχνολογίας. Χάρη σ' αυτή την θαυμαστή τεχνολογία θα έχετε στα αυτιά σας τα βογκητά των μελλοθανάτων. Η φρίκη σε απευθείας μετάδοση.

Είδαμε και ξανάδαμε την τραγική μάνα μέσα στο σκοτάδι να ωρύεται. Έκανε ζουμ ο φακός στο πρόσωπο, που δεν καλοφαινόταν στο σκοτάδι. Δεν υπήρχαν και προβολείς να φωτίσουν την απόγνωση. Τι κρίμα! Στο σινεμά θα είχαμε καλύτερο πλάνο.

Έτσι αίφνης η αληθινή τραγωδία υπολείπεται σε εικόνα του σκηνοθετημένου θεάματος. Αλλά έχει πάντα το πλεονέκτημα ότι είναι αληθινή. Μετά συμπληρώνεται και με επιπλέον δραματικά στοιχεία. Στα νοσοκομεία οι εικόνες των συγγενών που κλαίνε ή που χαμογελούν. Η καθιερωμένη ερώτηση υψηλής δημοσιογραφικής "ευαισθησίας" προς μια μάνα, που ευτυχώς βρήκε τον γιο της γερό: "Πώς νιώσατε όταν σας τηλεφώνησαν;" (Antenna). "Εσείς πώς θα νιώθατε;", είναι η εύλογη απορία της μάνας. Τι θα πει πώς ένιωσε. Πώς να μεταφέρει το συναίσθημα του τρόμου;

Ξαπλωμένος στο κρεβάτι και ο νεαρός τραυματίας με τα ξεραμένα αίματα στο πρόσωπο διηγείται στα μικρόφωνα τις στιγμές που έζησε. Στα τηλεπαράθυρα πρωινών ενημερωτικών εκπομπών και ο τραγικός πατέρας που παρακολουθεί τις έρευνες για το τρίχρονο αγοράκι του, μέρος κι αυτός του θεάματος, απελπισμένος και μαζί απορημένος. Μα πώς έχω όλες τις κάμερες γύρω μου, αλλά το παιδί δεν το βρίσκουν; Άρα δεν ψάχνουν αρκετά. Είναι πρωταγωνιστής του θεάματος που του έχει κιόλας δημιουργήσει περισσότερες προσδοκίες από τις δυνατότητες που υπάρχουν για βοήθεια.

Η μεγαλύτερη ουτοπία των μιντιακών τελετουργικών μας είναι ότι επιχειρούμε να αποκαταστήσουμε τον κοινωνικό δεσμό μέσα από το πλέον εφήμερο των συναισθημάτων, το έλεος για τους πάσχοντες. Τους τυλίγουμε στη συμπόνια μας και τους κρατάμε σε απόσταση. Θα 'ρθει στο κάτω κάτω η επόμενη τραγωδία.