Ο ΡΑΪΛΙ ΑΝΑΝΕΩΣΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΙΤ Ο τρόμος στην Ουαλία έρχεται από τα… αιλουροειδή

Το Χρονικόν του Μορέως

Ο σκληρός του Μαϊάμι

Κάτοικοι της Ουαλίας καταγγέλουν όλο και πιο συχνά επιθέσεις μεγάλων αιλουροειδών

2. Το Χρονικόν του Μορέως είναι μια έμμετρη χρονογραφία, που εξιστορεί κυρίως την κατάκτηση της Πελοποννήσου (του Μορέως) από τους

Μόνιμος κάτοικος του Μαϊάμι θα γίνει ο Πατ Ράιλι. Στην ύπαιθρο της Δυτικής Ουαλίας ο τρόμος έχει πράσινα μάτια, σώμα αιλουροειδούς και δίψα για αίμα.

Φράγκους και την κατοχή της από τους διάφορους πρίγκιπες.

Οι Χιτ ανακοίνωσαν την ανανέωση της συνεργασίας τους με τον πολυνίκη προπονητή, που βρίσκεται στην ομάδα από το 1995. Μυθοπλασίες ευφάνταστων χωρικών;

Το μεγαλύτερο μέρος του έργου καταλαμβάνει η αφήγηση των γεγονότων στα χρόνια της διακυβέρνησης του Γουλιέλμου Β' Βιλλαρδουίνου (1246-1278), τον οποίο ο συγγραφέας θαυμάζει και παρουσιάζει ως πρότυπο ιπποτικής αρετής.

Λίγο μετά την ανακοίνωση οι Χιτ κέρδισαν εύκολα τους Τίμπεργουλφς με σκορ 97-70. Αρκετοί το πιστεύουν.

Τα γεγονότα εξιστορούνται με πλήθος λεπτομέρειες και αναφέρονται στην περίοδο 1204-1292.

Οι όροι της επέκτασης της συνεργασίας με τον Ράιλι δεν έγιναν γνωστοί από τους Χιτ. Ο Φίλιπ Τζόουνς, κάτοικος της ουαλικής επαρχίας, δεν πίστευε ποτέ τις φήμες περί επιθέσεων τεράστιων αιλουροειδών εναντίον ζώων στην περιοχή.

Οι ιστορικοί της λογοτεχνίας μας συμφωνούν στο ότι το έργο αυτό δεν χαρακτηρίζεται από λογοτεχνικές ή ποιητικές αρετές, αλλά το θέμα του, η περιγραφή δηλαδή της φραγκικής ιπποτικής ζωής των χρόνων εκείνων στα ελληνικά εδάφη, παρουσιάζει ενδιαφέρον, γιατί «αποτελεί μνημείο των πολιτισμικών ανταλλαγών ανάμεσα στους Έλληνες και τους δυτικούς, οι οποίες προέκυψαν από τις σταυροφορίες».

Ο Ράιλι έχει ρεκόρ 362-273 στις εννιά χρονιές του στους Χιτ ως προπονητής και ως πρόεδρος. Μέχρι εκείνη τη νύχτα που επέστρεφε από τη δουλειά του.

Το Χρονικόν του Μορέως, που, όπως θα δούμε, ενέπνευσε το ιστορικό μυθιστόρημα του Α.Ρ.

Οι παίκτες του τον έκαναν χαρούμενο και με την εμφάνισή τους. "Είδα δύο πράσινα μάτια δίπλα στον δρόμο.

Ραγκαβή Ο αυθέντης του Μορέως (1850), ανήκει στην ιστορία της Νέας Ελληνικής λογοτεχνίας, αφού γράφτηκε στα ελληνικά, αλλά δεν εκφράζει τίποτε από το πνεύμα του νέου ελληνισμού, όπως εκφράστηκε για πρώτη φορά στο έπος του Διγενή Ακρίτα.

Με τον Γουέιντ (19π., 9ασ.), τον Ο'Νιλ (16π., 7ρ.) και τον Μούρνιγκ (13π., 10ρ.) σε καλή κατάσταση δεν δυσκολεύτηκαν να κερδίσουν τους «Λύκους», που είχαν πρώτους σκόρερ τους Σζέρμπιακ (19π.) και Γκαρνέτ (11π., 11ρ.). Σπινθηροβόλησαν στιγμιαία και ύστερα χάθηκαν.

Γραμμένο σε γλώσσα με πολλά φραγκικά δάνεια, έχει άτεχνο στίχο.

ΣΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ παιχνίδια που έγιναν χθες τα αποτελέσματα ήταν:

Δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο.

Ο στιχουργός του παραμένει άγνωστος, είναι όμως βέβαιο ότι είχε πατέρα Φράγκο και μητέρα Ελληνίδα.

Λέικερς - Τζαζ 94-98 (Κιριλένκο 23π., Οκούρ 16π., 8ρ.), Μπλέιζερς - Κλίπερς 94-100 (Μόμπλεϊ 23π., Κασέλ 22π.).

Το είπα σε μια συνάδελφό μου και μου απάντησε πως το ίδιο είχε συμβεί και σε αυτήν".

Γνωρίζει καλά τον τόπο, είναι μορφωμένος, αλλά εχθρικός απέναντι στους ορθοδόξους.

Οι κάτοικοι της Δυτικής Ουαλίας βγαίνουν τα βράδια οπλισμένοι.

Το αρχικό έργο χάθηκε, σώθηκαν όμως τέσσερις παραλλαγές του.

Η θανάτωση ενός σκύλου τον Ιανουάριο από αγνώστου ταυτότητας ζώο κινητοποίησε και την αστυνομία που πλέον επιδίδεται σε εξονυχιστικές έρευνες σε 24ωρη βάση. Μόνο τον περασμένο χρόνο, ο Βρετανικός Σύλλογος για τα Αιλουροειδή κατέγραψε 1.077 αναφορές από κατοίκους που είπαν ότι είδαν τα περίεργα ζώα, η ακριβής ταυτότητα των οποίων δεν έχει προσδιοριστεί.

Οι προφυλάξεις. Οι γονείς αγωνιούν για τα παιδιά τους, τα οποία μέχρι χθες έπαιζαν ασφαλή στις αυλές ενώ η αστυνομία συμβουλεύει τους κτηνοτρόφους να φέρουν μεγάλους φακούς όταν βγαίνουν έξω τη νύχτα, πάντα με δεύτερο άτομο, και να μετρούν καθημερινά τα ζώα τους αναφέροντας την όποια απώλεια. Παρά τις προφυλάξεις που έχουν ληφθεί σε τοπικό επίπεδο όμως, ακόμη και η ίδια η αστυνομία τονίζει ότι δεν υπάρχει μέχρι στιγμής αδιαμφισβήτητη φωτογραφική απόδειξη ότι μεγάλα αιλουροειδή δρουν πράγματι στην περιοχή.

Η επικρατέστερη θεωρία για το πώς μπορεί να έφθασαν στην Ουαλία τα ζώα αυτά πάει πίσω μερικές δεκαετίες, στο 1976, όταν με ειδική νομοθεσία οι ιδιοκτήτες μεγάλων αιλουροειδών υποχρεώθηκαν να τα βάλουν σε ακριβά κλουβιά και να αποκτήσουν άδειες κατοχής, γεγονός που εξώθησε πολλούς να τα αφήσουν ελεύθερα. Πέντε χρόνια αργότερα, ένας άλλος νόμος απαγόρευε την απελευθέρωση άγριων ζώων στη φύση. Όλα δείχνουν πως ήταν ήδη πολύ αργά.

LINKS:

* www.britishbigcats.com