Ο Θόδωρος Γεωργίτσης γνωρίζει καλά την έδρα του Κολοσσού.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των αρχαίων Ολυμπιακών αγωνισμάτων

ΠΑΟΚ: Ο ΓΕΩΡΓΙΤΣΗΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΟΔΟ

Στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Ολυμπίων συμπεριλαμβάνονταν γυμνικά αγωνίσματα όπως δρόμοι, άλμα, δισκοβολία, ακοντισμός, πάλη, πυγμαχία, παγκράτιο αλλά και ένα πλούσιο πρόγραμμα ιππικών και αρματοδρομικών αγώνων.

Προσοχή στην έδρα

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα γυμνικά αγωνίσματα μιας και στο σύνολό τους αποτελούν σήμερα τα κύρια αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού.

Ο Κολοσσός μπορεί να μην είναι από τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος, αλλά διαθέτει ένα μικρό γήπεδο χωρητικότητας περίπου 1.500 θεατών, που μετατρέπεται, όπως είναι φυσικό, σε "καυτή" έδρα όταν γεμίζει.

Επιχειρώντας μια σύγκριση με το σημερινό τρόπο τέλεσης των αγωνισμάτων του κλασικού αθλητισμού θα μπορούσαμε να επισημάνουμε τα παρακάτω:

Αυτή ίσως είναι μία από τις πιθανές αντιξοότητες που μπορεί να αντιμετωπίσει ο ΠΑΟΚ στο μεθαυριανό παιχνίδι στην Ρόδο.

1. Τα αγωνίσματα δρόμου στην Ολυμπία ήταν: στάδιος δρόμος (οι αθλητές έτρεχαν μια φορά το στάδιο από τη μια άκρη έως την άλλη, περίπου 200μ.).

"Ο Κολοσσός είναι τελείως διαφορετική ομάδα σε σχέση με πέρσι, καθώς έχουν αλλάξει πολλοί παίκτες.

Δίαυλος δρόμος: δρόμος διπλός του σταδίου όπου οι αθλητές έτρεχαν δύο φορές το στάδιο δηλαδή περίπου 400 μέτρα.

Ο κόσμος πάντως είναι κοντά στην ομάδα και την υποστηρίζει, ενώ και οι κερκίδες είναι κοντά στο παρκέ κάνοντας την έδρα ακόμα πιο δυνατή" δήλωνε χθες ο Θόδωρος Γεωργίτσης όντας γνώστης των συνθηκών, καθώς αγωνιζόταν τα δυο τελευταία χρόνια στο "σμαραγδένιο νησί", και συνέχισε:

Δόλιχος δρόμος: δρόμος αντοχής όπου οι αθλητές έτρεχαν από 7-24 στάδια δηλαδή αποστάσεις 1.300-4.600 μέτρα.

"Έχω μιλήσει με κάποιους παίκτες που ήμασταν μαζί τις προηγούμενες σεζόν και από αυτά που μου έχουν πει, όλες οι ελπίδες που έχουν για να παραμείνουν στην κατηγορία βρίσκονται σε αυτό το παιχνίδι.

Οπλίτης δρόμος: όπου οι αθλητές διένυαν απόσταση 2-4 σταδίων φέροντας τον οπλισμό τους.

Όταν μια ομάδα παίζει το τομάρι της είναι σίγουρα πολύ επικίνδυνη".

2. Στα βαριά αγωνίσματα (πάλη, πυγμή):

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ που θέλει ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι να υποτιμήσουν οι παίκτες του τον αντίπαλο.

α) δεν υπήρχαν κατηγορίες βάρους (όπως σήμερα) παρά μόνο ηλικιακές κατηγοριοποιήσεις αθλητών (παίδες, αγένειοι, άνδρες)

"Δεν λέει τίποτα που ο Κολοσσός είναι τελευταίος στη βαθμολογία.

β) δεν υπήρχε περιορισμός χρόνου και

Εμείς πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι καθώς η νίκη εξαρτάται μόνο από τι δικά μας χέρια" τονίζει χαρακτηριστικά ο Βασίλης Ξανθόπουλος ολοκληρώνοντας:

γ) δεν υπήρχαν σημεία κρίσεως της υπεροχής και της ήττας.

"Το πιο δύσκολο για μας είναι ότι ο αντίπαλος παίζει ένα από τα τελευταία του χαρτιά για την παραμονή".

Νικητής ανακηρύσσονταν αυτός που στην πυγμή ανάγκαζε τον αντίπαλό του να απαγορεύσει (να δεχθεί την ήττα του) και στην όρθια πάλη αυτός που κατάφερνε τρεις πτώσεις στον αντίπαλό του.

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ της ομάδας συνεχίστηκε κανονικά χθες χωρίς τον Μακσάντσεφ, ενώ στο τέλος της υπήρξε ένας μικροτραυματισμός του Βασιλειάδη που θεωρείται μάλλον επιπόλαιος.

Στα βαριά αγωνίσματα ανήκε και το παγκράτιο ένας συνδυασμός πάλης και πυγμής.

Για σήμερα είναι προγραμματισμένη άλλη μια προπόνηση, ενώ αύριο το πρωί η αποστολή θα αναχωρήσει για τη Ρόδο.

3. Στο αρχαίο ελληνικό άλμα δύο είναι οι σημαντικότερες ιδιαιτερότητες: η χρήση των αλτήρων (βάρη τα οποία κρατούσαν στα χέρια τους οι αθλητές και τα εκσφενδόνιζαν προς τα πίσω λίγο πριν την προσγείωσή τους) και η εκτέλεση του άλματος με συνοδεία μουσικής.

Θ.ΧΑΣΤΑΣ

Στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Πανελληνίων ιερών αγώνων δε συναντούμε άλμα σε ύψος ή άλμα επί κοντώ. 4. Στο ακόντιο οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν μια δερμάτινη λουρίδα, την αγκύλη, την οποίαν έδεναν στο κέντρο βάρους του ακοντίου. Κατά την εκσφενδόνιση ξετυλιγόταν με δύναμη η αγκύλη και έδινε στο ακόντιο περιστροφική κίνηση, προσδίδοντας μεγαλύτερη ώθηση και σταθερότητα στη βολή. 5. Η δισκοβολία, το άλμα και ο ακοντισμός ανήκαν αποκλειστικά στο πένταθλο και δεν υπήρξαν ποτέ αυτόνομα αγωνίσματα. Στο πένταθλο εκτός από τα προηγούμενα συνυπήρχαν ο δρόμος σταδίου και η πάλη. Θεμελιακό στοιχείο του αγώνα που ετελείτο στο στάδιο της Ολυμπίας ήταν η απουσία των επιδόσεων. Τους αρχαίους Έλληνες τους ενδιέφερε απλά και μόνο η ανάδειξη του νικητή και όχι οι συγκρίσεις ή η κατάρριψη ορίων και ρεκόρ. Στην εποχή μας βέβαια το ρεκόρ ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία από τη νίκη. Τα αγωνίσματα στο ολυμπιακό αγωνιστικό πρόγραμμα ήταν όλα ατομικά, γιατί ουσιαστικά αυτό που ενδιέφερε ήταν η ανάδειξη και η επιβράβευση της προσωπικής αξίας των νικητών. Άλλο επίσης χαρακτηριστικό ήταν ότι οι αθλητές κατά την αρχαιότητα αγωνίζονταν γυμνοί και γι' αυτό και οι αγώνες καλούνταν γυμνικοί.