Το εξώφυλλο του περιοδικού που φιλοξενεί το άρθρο του Κόμπε Μπράιαντ.

Κείμενο 7 - [Δεν είναι η επιστήμη αυτή που προκαλεί καταστροφές]

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΠΡΑΪΑΝΤ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "DIME"

Δεν είναι λίγες οι επικρίσεις που δέχονται οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια.

Ο Κόμπι γράφει για τον… Κόμπι

Τους κατηγορούμε ότι δεν έχουν καρδιά και συνείδηση και δε νοιάζονται για την υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Άρθρο για τον εαυτό του και την πορεία του ως μπασκετμπολίστα και ως άνθρωπο έγραψε ο Κόμπι Μπράιαντ, το οποίο δημοσιεύεται στο περιοδικό "DIME" στην Αμερική.

Τους καταμαρτυρούμε πως είναι επικίνδυνα άτομα που δε διστάζουν να ανακαλύπτουν και να χρησιμοποιούν μεθόδους φοβερών καταστροφών και καταναγκασμών.

Ο Μπράιαντ έγραψε ο ίδιος το κείμενο, δεν το έδωσε σε κάποιον δημοσιογράφο και περιγράφει την ζωή του μέσα από το μπάσκετ.

Είναι σαν να τους κάνουμε μεγάλη τιμή.

Παρακάτω παραθέτονται μερικές από τις καλύτερες ατάκες του:

Η αναλογία ηλιθίων και κακοποιών έχει σταθερή τιμή που τη βρίσκουμε σε όλα τα δείγματα ενός πληθυσμού, στους επιστήμονες αλλά και στους ασφαλιστικούς υπαλλήλους, στους συγγραφείς αλλά και στους χωρικούς, στους ιερείς αλλά και στους πολιτικούς.

"Πάντα… πεινούσα, αλλά τώρα η όρεξή μου έχει πάει σε άλλο επίπεδο.

Και παρά το Δρ. Φρανκεστάιν και το Δρ. Φολαμούρ, οι ιστορικές καταστροφές οφείλονται λιγότερο στους επιστήμονες απ' ό,τι στους ιερείς ή στους πολιτικούς.

Η θέλησή μου είναι πολύ μεγαλύτερη.

Οι άνθρωποι δεν αλληλοσκοτώνονται μόνο για το συμφέρον αλλά και εξαιτίας του δογματισμού.

Το κίνητρο να πετύχω ρέει μέσα μου σαν το αίμα".

Τίποτε δεν είναι πιο επικίνδυνο από τη βεβαιότητα κάποιου ότι έχει δίκιο.

"Κέρδισα τρία πρωταθλήματα στο ΝΒΑ, έκανα πολλές συμφωνίες με αθλητικές εταιρείες και έβγαλα λεφτά.

Τίποτε δεν προκαλεί τόση καταστροφή όση η έμμονη ιδέα μιας αλήθειας που θεωρείται απόλυτη.

Ακόμα όμως, νιώθω ότι έχω πολλά να δώσω για να εκπληρώσω την ευλογία που μου έδωσε ο Θεός, να μπορώ να παίζω μπάσκετ".

Όλα τα εγκλήματα στην ιστορία είναι απόρροια κάποιου φανατισμού.

"Την αλαζονεία που προέρχεται από τις νίκες, την ιδέα του να παίζεις για τα λεφτά ή για τη δόξα και το γόητρο, τα έχω δει σε άλλους παίκτες.

Όλες οι σφαγές έγιναν από αρετή, στο όνομα της αληθινής θρησκείας, του νόμιμου εθνικισμού, της καλής πολιτικής, της σωστής ιδεολογίας·

Η δίψα μου για κυριαρχία στο μπάσκετ προέρχεται μόνο από το ίδιο το παιχνίδι.

και τέλος, στο όνομα του αγώνα εναντίον της αλήθειας του άλλου, του αγώνα εναντίον του σατανά.

Αρνούμαι να υποκύψω σε πειρασμούς από εξωτερικούς παράγοντες".

Η ψυχρότητα και η αντικειμενικότητα, που τόσο συχνά αποδίδουμε στους επιστήμονες, ίσως είναι προτιμότερες από τον πυρετό και την υποκειμενικότητα στην αντιμετώπιση ορισμένων ανθρώπινων υποθέσεων.

"Το μόνο που με ανησυχεί είναι ότι η ορμή και το πείσμα μου κάποιες φορές είναι πολύ μεγαλύτερα από όσο οι συμπαίκτες μου μπορούν να αντεπεξέλθουν.

Τα πάθη δεν τα γεννούν οι ιδέες της επιστήμης.

Μήπως προσδοκώ πολλά από αυτούς;"

Αντίθετα, τα πάθη χρησιμοποιούν την επιστήμη για να υποστηρίξουν τους σκοπούς τους.

"Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσεύχομαι ότι κάποια μέρα θα έχω και πάλι συμπαίκτες με την ίδια κατανόηση και χημεία που είχα εγώ, ο Σακ, ο Ρικ Φοξ, ο Ντέρεκ Φίσερ και ο Ρόμπερτ Χόρι και τα άλλα παιδιά που παλέψαμε μαζί".

Η επιστήμη δεν οδηγεί στο ρατσισμό και το μίσος, αλλά το μίσος προσφεύγει στην επιστήμη για να δικαιολογήσει το ρατσισμό του.

"Οι φόβοι που έχω μετριάζονται από την παρουσία του Φιλ Τζάκσον.

Μπορούμε να επιπλήττουμε την ορμή και τον ενθουσιασμό που εκδηλώνουν μερικές φορές ορισμένοι επιστήμονες όταν υπερασπίζουν τις ιδέες τους.

Είναι απλά ο καλύτερος προπονητής που είχα ποτέ.

Αλλά ως τώρα ουδεμία γενοκτονία διαπράχθηκε για το θρίαμβο κάποιας επιστημονικής θεωρίας.

Όλα όσα έμαθα για το παιχνίδι οφείλονται σε αυτόν και στον Τεξ Γουίντερ.

Francois Jacob, To παιχνίδι της εξέλιξης, μτφρ. Νίκος Λιανέρης, εκδ. Τροχαλία, 1989 (διασκευή)

Μου δίδαξαν το παιχνίδι σε ένα άλλο, πολύ υψηλό επίπεδο. Με δίδαξαν να νιώθω το παιχνίδι".