Θέλω να μη θέλεις Β3. Γένος, αριθμός και πτώση της αναφορικής αντωνυμίας ……… ……… ο οποίος

γράφει ο ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΜΠΑΣ

Κείμενο 6 - [Η Ευρώπη του Κόσμου]

Η μεγάλη Ευρώπη δεν πρέπει να φτιαχτεί χωρίς παράθυρο: ανοιχτό προς το Νότο, τον Τρίτο Κόσμο, τη Γη ολόκληρη, όχι για να την κυριαρχήσει, αλλά για να συζητήσει μαζί της και να τη βοηθήσει. Η ΧΘΕΣΙΝΗ μέρα ήταν αφιερωμένη στα "θέλω" του Βασίλη Γκαγκάτση.

Ύστερα, η Ευρώπη δεν πρέπει να κυριαρχηθεί μόνο από το χρήμα, από τις επιχειρήσεις, από τα υλικά συμφέροντα.

Ο πρόεδρος της ΕΠΟ παραχώρησε συνέντευξη σε κανάλι του Πειραιά και εξέφρασε τις επιθυμίες του για την επόμενη μέρα της Ομοσπονδίας μόλις αυτός αποχωρήσει από την ηγεσία της.

Πρέπει να είναι μια Ευρώπη του πολιτισμού και της παιδείας.

ΤΑ ΘΕΛΩ του προέδρου πολλά.

Αυτό είναι το μεγαλύτερό της πλεονέκτημα, η πιο πολύτιμη κληρονομιά της από πάντα.

Θέλει τον Νικοπολίδη επόμενο πρόεδρο, θέλει τον Ζαγοράκη μάνατζερ ή ταμία στην ΕΠΟ, θέλει τον Φύσσα γενικό γραμματέα, θέλει προπονητή τον Γιαννακόπουλο.

Θυμηθείτε: η Ελλάδα και η Ρώμη, ο Χριστιανισμός, ο Ουμανισμός, το μπαρόκ, ο Διαφωτισμός και η συνέχεια.

Από πότε όμως ενδιαφέρει το ελληνικό ποδόσφαιρο τι θέλει ο Βασίλης Γκαγκάτσης;

Πρέπει να είναι μια Ευρώπη των Δικαιωμάτων του ανθρώπου, που είναι το δημιούργημά της.

Όταν είσαι εκλεγμένος σε οποιαδήποτε θέση ενός οποιοδήποτε οργάνου δικαιούσαι απλώς να προτείνεις.

Μια Ευρώπη της γυναίκας και του παιδιού.

Θέλεις μόνο αν το μαγαζί είναι δικό σου.

Μια Ευρώπη πιο δίκαιη, που να αγωνίζεται εναντίον των ανισοτήτων, της ανεργίας, του αποκλεισμού - αρνητικά φαινόμενα, τα οποία οι Ευρωπαίοι μπορούν να καταπολεμήσουν μόνο από κοινού.

ΕΙΔΙΚΑ ο πρόεδρος της ΕΠΟ, μετά τη Euro 2004 εποχή, δεν δικαιούται να θέλει και πολλά.

Μια Ευρώπη πιο ανήσυχη για τη διατήρηση της ισορροπίας ανάμεσα στους ανθρώπους, τα ζώα και τη φύση.

Διότι από 'κει και ύστερα δεν έγινε απολύτως τίποτα.

Πιστεύω ότι η πραγματοποίηση της όμορφης και σωστής Ευρώπης είναι το μεγάλο σχέδιο που προσφέρεται στη δική σας γενιά.

Το μόνο που έγινε ήταν να βγάζουμε φωτογραφίες, να φωνάζουμε τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, να οργανώσουμε φιέστες.

Όλοι έχουμε ανάγκη, ιδιαίτερα όταν είμαστε νέοι, από ένα μεγάλο στόχο, που να είναι ένα ιδανικό και ένα πάθος.

Ωραία ήταν βέβαια, καλά τα περάσαμε αλλά αν μια ομοσπονδία οποιουδήποτε αθλήματος δεθεί πίσω από το άρμα μιας επιτυχίας, που δεν την απέφερε κάποιος προγραμματισμός, αλλά μια σειρά συγκυριών τότε είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

Παθιαστείτε για την ευρωπαϊκή οικοδόμηση, το αξίζει.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ βέβαια δεν είναι μόνο η αποτυχία στο έργο της, όπως η ΕΠΟ απέτυχε από τον Ιούλιο του 2004 κι έπειτα.

Εάν τη βοηθήσετε να πετύχει, αυτό θα σας γεμίσει τη ζωή, ακόμα κι αν πρέπει να ξεπεράσετε εμπόδια.

Το δυστύχημα θα είναι, να παρασύρει και να γελοιοποιήσει τους μοναδικούς πρωταγωνιστές αυτής της επιτυχίας του ευρωπαϊκού τίτλου.

Τίποτα σημαντικό δεν επιτυγχάνεται χωρίς προσπάθεια.

Τους ίδιους τους διεθνείς της.

Jacques Le Goff, Η Ευρώπη.

Ας πάψει λοιπόν να θέλει ο πρόεδρος της ΕΠΟ.

Μια αφήγηση για παιδιά και νέους, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 1997

ΕΚΤΟΣ κι αν τα "θέλω" του έχουν να κάνουν με τη γνώση του "ταβανιού" των απαιτήσεων από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Διότι όταν φτάνεις στην κορυφή, όπως έφτασε το ελληνικό ποδόσφαιρο με το Euro 2004, θέλεις και κάνεις πράγματα… παράξενα, για να μην γίνει κατανοητή η πτώση σου.

Υ.Γ: Εκτός από τα "θέλω" ο πρόεδρος της ΕΠΟ είπε χθες και ένα "δεν θέλω". Αφορούσε βέβαια τον έλεγχο της διαιτησίας. Εννοείται, ότι δεν θέλει να απομακρυνθεί από τη σκέπη της ομοσπονδίας.