Dimoprasies -13 ---------------------------------------------------------------------------------------

ΑΡΗΣ: ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ ΕΛ ΠΑΣΟ

6η Ενότητα "Πέρα από σύνορα…"

Γυναικοκρατία: από τα σαράντα στελέχη της νέας κυβέρνησης οι δύο είναι γυναίκες συν η Ντόρα.

Κέρδος οι βαθμοί, απώλεια ο Ντεμπά

Ένα Ημερολόγιο από το Σεράγεβο

Λυσιστράτη, Λυσιστράτη, δεν μπορώ να κάνω κράτει… --------------------------------------------------------------------------------------

Το όνειρο της Ευρώπης μοιάζει πλέον πιο κοντινό για τον Άρη που νίκησε 2-0 την Καλλιθέα στο "Ελ Πάσο", αλλά έχασε τον Ντεμπά Νιρέν, ο οποίος απειλείται με αποκλεισμό τριών αγωνιστικών ημερών.

Ζ. ΦΙΛΙΠΟΒΙΤΣ

Η στήλη είχε προτείνει Γιακουμάτο για το υπουργείο Πολιτισμού.

Ο Άρης, που δέχθηκε διπλό χτύπημα στο τέλος του πρώτου μέρους (χαμένο πέναλτι από τον Διγκόζη και αποβολή τού Νιρέν), έμεινε όρθιος και πήρε τη σπουδαία νίκη.

(Το ημερολόγιο αναφέρεται στον πόλεμο στο Σεράγεβο, αλλά τα αφηγούμενα μπορούν να συμβούν σε κάθε τόπο που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.

Τελικά πήγε ο Βουλγαράκης - άρα η πραγματικότητα έχει μεγαλύτερη φαντασία από μας.

Το χαρακτηριστικό τού φετινού Άρη είναι η σχετική ευκολία με την οποία φθάνει στη νίκη (7η αυτή στην Καλλιθέα) μακριά από το Χαριλάου, ενώ για την Καλλιθέα έχει γίνει συνήθεια πια να μην μπορεί να νικήσει στο "Ελ Πάσο".

Το ημερολόγιο αυτό είναι γραμμένο σε μορφή επιστολών, όχι με την αυστηρή μορφή του επιστολικού είδους.

Ωραία: με Βουλγαράκη -λένε- θα γεμίσει κοριούς όλη η χώρα, ώστε να μπορούμε να ακούμε όλοι τι παίζεται σε κάθε θέατρο.

Αυτό ήταν το χαρακτηριστικό και του κυριακάτικου αγώνα μεταξύ της Καλλιθέας και του Άρη στην Αθήνα. Είναι γραμμένο με απλό και επικοινωνιακό τρόπο, όπου η αποστολέας, ενώ φαίνεται ότι απευθύνεται στη θεία Μίμη, ουσιαστικά απευθύνεται σε όλους μας, όλοι είμαστε αποδέκτες της κραυγής αγωνίας του παιδιού στον πόλεμο).

Δήλωση του νέου υπουργού Μακεδονίας-Θράκης:

Οι γηπεδούχοι ήταν αυτοί που είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων στα πρώτα λεπτά της συνάντησης, ενώ οι φιλοξενούμενοι πρόσεχαν περισσότερο την άμυνά τους και με ξαφνικές αντεπιθέσεις προσπαθούσαν να φέρουν σε δύσκολη θέση τον Στρακόσια. Δευτέρα 29 Ιουνίου 1992

"Τώρα είναι η ώρα των έργων και της σκληρής δουλειάς για να δικαιώσουμε τις προσδοκίες όλων των Ελλήνων κτλ. κτλ.".

Ο Ντεμπά ήταν η σκιά στη νίκη του Άρη, στο Ελ Πάσο. Ο παίκτης των "κιτρίνων" απεβλήθη και απειλείται με αποκλεισμό τριών αγωνιστικών ημερών

Dear Mimmy

Η φθαρμένη αυτή κασέτα κυκλοφορεί πλέον και ως πειρατική από Νιγηριανούς.

Ο Διγκόζης ήταν ο μοιραίος παίκτης για τον Άρη στο πρώτο 45λεπτο.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΠΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ!

Αφού έβαλε και ο "Ριζοσπάστης" DVD, πάει, χάλασε ο κόσμος.

Στο 13ο λεπτό από καλή θέση σούταρε με δύναμη, αλλά η μπάλα βρήκε το δεξί κάθετο δοκάρι της εστίας του Στρακόσια και στο 45' ο Αλβανός γκολκίπερ της Καλλιθέας έπεσε στη σωστή γωνία και απέκρουσε το πέναλτι του παίκτη του Άρη.

ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΒΙΔΕΣ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ!

Βέβαια έχει θέμα την εισβολή των Ναζί στη Σοβιετία - η πληροφορία πως θα ακολουθήσει DVD με θέμα τα σταλινικά γκουλάγκ ελέγχεται ως προβοκάτσια.

Στο πέναλτι υπέπεσε ο Κουτσουπιάς, ανατρέποντας τον Επαλέ.

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ!

Όργωσε η νομαρχία τα κοτέτσια της Θεσσαλονίκης.

Στο 40', ο Άρης έμεινε με 10 παίκτες όταν ο Νιρέν χτύπησε με αγκωνιά τον Κουτσουπιά εκτός φάσης και ο διαιτητής Καρατζάς, που ήταν κοντά στη φάση, του έδειξε χωρίς χρονοτριβή την κόκκινη κάρτα.

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ!

Γιατί μόνο τα κοτέτσια;

Με 10 παίκτες στην επανάληψη, ο Άρης δεν το έβαλε κάτω και έφθασε τη νίκη με κεφαλιά του Καμπάνταη στο 52' και ψύχραιμο σουτ του Κούσα από το ύψος της μικρής περιοχής στο 73'.

ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ!

Υπάρχουν κι αλλού -πολύ ωραίες- κότες…

Η ΑΠΟΒΟΛΗ

ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ!

Ο Καρατζαφέρης για τον Ψωμιάδη:

Για τους Θεσσαλονικείς, τη χαρά της νίκης σκίασε η αποβολή του Νιρέν.

ΚΑΙ ΤΟ ΦΟΒΟ!

"Είναι καλός πολιτικός και πολύ καλύτερος τραγουδιστής".

Ο φορ του Άρη κινδυνεύει με αποκλεισμό τριών (τουλάχιστον) αγωνιστικών και ο Γιώργος Φοιρός θα στερηθεί των υπηρεσιών του στα κρίσιμα παιχνίδια με ΟΦΗ, Εθνικό Αστέρα (για το Κύπελλο) και Ολυμπιακό.

Η ζωή μου δεν είναι όλα αυτά!

Ίσως το είπε για να τον υποτιμήσει.

Όσον αφορά την Καλλιθέα, ο πρόεδρος της ΠΑΕ Νίκος Σαλευρής ανακοίνωσε πρόστιμο 1.000 ευρώ σε κάθε παίκτη.

Δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει μια μαθήτρια έντεκα χρονών επειδή θέλει να ζήσει!

Αλλά ας το γενικεύσουμε:

"Η ομάδα έχει μάθει να παλεύει και αυτό έκανε και σήμερα", τόνισε ο Γιώργος Φοιρός μετά τη λήξη του αγώνα δίνοντας συγχαρητήρια σε όλους τους παίκτες του, ενώ ο Μπάμπης Τεννές από την πλευρά του επισήμανε:

Μια μαθήτρια που δεν πηγαίνει πια στο σχολείο, που δε νιώθει καμία χαρά, καμία από τις συγκινήσεις μιας μαθήτριας.

ένας καλός υπουργός είναι σημαντικότερος από έναν Καζαντζίδη;

"Ήταν πολύ άσχημη βραδιά.

Ένα παιδί που δεν μπορεί να παίζει πια, που έχει μείνει χωρίς φίλες, χωρίς ήλιο, χωρίς πουλιά, χωρίς επαφή με τη φύση, χωρίς φρούτα, χωρίς σοκολάτες, χωρίς καραμέλες, ένα παιδί που έχει μείνει μόνο με λίγο γάλα σε σκόνη.

Βρετανοί ξυλοκοπούσαν βάναυσα Ιρακινούς εφήβους.

Δεν υπάρχει δικαιολογία.

Ένα παιδί που, με μια μόνο λέξη, δε ζει σαν παιδί.

Όχι γιατί έκαναν αντίσταση, αλλά μάλλον γιατί οι έφηβοι δεν ανταποκρίθηκαν ερωτικώς…

Είμαστε απαράδεκτοι".

Ένα παιδί του πολέμου.

*** Ο Νιρέν ζήτησε συγγνώμη από τον Κουτσουπιά μετά το τέλος του αγώνα, όμως ο παίκτης της Καλλιθέας τού έδωσε… ραντεβού για το παιχνίδι της νέας περιόδου.

Τώρα πια συνειδητοποιώ πραγματικά ότι βρίσκομαι μέσα σ' έναν πόλεμο, ότι είμαι μάρτυρας ενός βρόμικου και απεχθούς πολέμου. Εγώ, όπως επίσης και χιλιάδες άλλα παιδιά μιας πόλης που καταστρέφεται, κλαίει, θρηνεί, ελπίζει σε μια βοήθεια που δε θα έρθει. Θεέ μου, θα σταματήσουν όλα αυτά μια μέρα, θα μπορέσω να ξαναγίνω μαθήτρια, να ξαναγίνω ένα παιδί που θα είναι χαρούμενο επειδή είναι παιδί; Άκουσα να λένε ότι η παιδική ηλικία είναι η πιο όμορφη περίοδος της ζωής. Ήμουν χαρούμενη όταν ζούσα σαν ένα φυσιολογικό παιδί, αυτός ο βρόμικος πόλεμος, όμως, μου πήρε τα πάντα. Για ποιο λόγο; Είμαι θλιμμένη. Θέλω να κλάψω. Κλαίω.

Η Ζλάτα σου

Τρίτη 10 Αυγούστου 1992

Dear Mimmy Δεν έχουμε νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, τα φέρνουμε βόλτα όπως μπορούμε. Όταν βγαίνω έξω και δεν πέφτουν πυροβολισμοί, μου δημιουργείται η εντύπωση ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει, οι διακοπές όμως του νερού και του ηλεκτρικού ρεύματος, το σκοτάδι, ο χειμώνας, η έλλειψη ξυλείας και τροφίμων με ξαναφέρνουν στην πραγματικότητα και συνειδητοποιώ τότε ότι ο πόλεμος εξακολουθεί να είναι εδώ. Για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο τα "κακομαθημένα παιδιά" δεν καταλήγουν σε μια συμφωνία; Πραγματικά διασκεδάζουν. Μαζί μας. Γράφω καθισμένη στο τραπέζι, αγαπημένη μου Mimmy, και βλέπω τον μπαμπά και τη μαμά. Διαβάζουν. Όταν σηκώνουν τα μάτια τους από τα βιβλία τους, αυτά λάμπουν. Τι να σκέπτονται; Τα βιβλία που διαβάζουν, ή μήπως προσπαθούν να συναρμολογήσουν τα κομμάτια που έχει σκορπίσει ο πόλεμος; Μου δημιουργείται ένα παράξενο συναίσθημα όταν τους βλέπω έτσι. Κάτω από το φως του καντηλιού (δεν έχουμε πια κεριά, έχουμε φτιάξει, λοιπόν, καντήλια με λάδι), μου φαίνονται όλο και πιο θλιμμένοι. Κοιτάζω τον μπαμπά. Πόσο έχει αδυνατίσει! Έχει χάσει είκοσι πέντε κιλά σύμφωνα με τη ζυγαριά, όταν όμως τον βλέπω, έχω την εντύπωση ότι έχει αδυνατίσει πολύ περισσότερο. Θα έλεγε κανείς ότι ακόμα και τα γυαλιά του έχουν γίνει πολύ μεγάλα για το πρόσωπό του. Και η μαμά, επίσης, έχει αδυνατίσει πάρα πολύ. Θα έλεγε κανείς ότι έχει ζαρώσει, ο πόλεμος έχει σκάψει ρυτίδες στο πρόσωπό της. Θεέ μου, τι έχει κάνει αυτός ο πόλεμος στους γονείς μου!.. Δε μοιάζουν πια με τον μπαμπά και τη μαμά μου. Θα σταματήσουν όλα αυτά μια μέρα, θα τελειώσουν τα βάσανά μας, για να ξαναγίνουν οι γονείς μου αυτό που ήταν χαρούμενοι, χαμογελαστοί, όμορφοι άνθρωποι; Αυτός ο ανόητος πόλεμος καταστρέφει τα παιδικά μου χρόνια, καταστρέφει τη ζωή των γονιών μου. Μα, ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ; STOP THE WAR! PEACE! I NEED PEACE! Εμπρός, θα παίξω μια παρτίδα χαρτιά μαζί τους!

Η Ζλάτα που σε αγαπάει

Δευτέρα 15 Μαρτίου 1993

Dear Mimmy Είμαι πάλι άρρωστη. Πονάει ο λαιμός μου, φτερνίζομαι και βήχω. Σύντομα έρχεται η άνοιξη. Η δεύτερη άνοιξη του πολέμου. Το ξέρω χάρη στο ημερολόγιο, γιατί την άνοιξη δεν τη βλέπω, δεν μπορώ να τη δω, γιατί δεν την αισθάνομαι. Το μόνο που βλέπω είναι οι δυστυχισμένοι άνθρωποι, που εξακολουθούν να μεταφέρουν νερό, και άλλους, ακόμα πιο δυστυχισμένους, νέους ανθρώπους που δεν έχουν πια χέρια ή πόδια. Είναι όσοι ήταν αρκετά τυχεροί, ή άτυχοι, και δε σκοτώθηκαν. Δεν υπάρχουν πια δέντρα που ν' ανθίζουν, ούτε πουλιά, ο πόλεμος κατέστρεψε τα πάντα. Δεν υπάρχουν πια ανοιξιάτικα κελαηδήματα. Δεν υπάρχουν καν τα περιστέρια, το σύμβολο του Σεράγιεβο. Δεν υπάρχουν πια παιδικές φωνές, ούτε παιχνίδια. Τα παιδιά δεν μοιάζουν πια με παιδιά. Τους πήραν την παιδική τους ηλικία, και χωρίς παιδική ηλικία δεν υπάρχουν παιδιά. Έχω την εντύπωση ότι το Σεράγιεβο αργοπεθαίνει, εξαφανίζεται. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσα να αισθάνομαι την άνοιξη, την εποχή που ξυπνάει τη ζωή, όταν εδώ δεν υπάρχει πια ζωή, όταν εδώ όλα μοιάζουν νεκρά; Είμαι και πάλι θλιμμένη, Mimmy. Πρέπει να σου πω ότι η θλίψη με κυριεύει ολοένα και πιο συχνά. Είμαι θλιμμένη όταν σκέφτομαι, και πρέπει να σκέφτομαι.

Η Ζλάτα σου

Η εντεκάχρονη Ζλάτα Φιλίποβιτς έζησε και περιγράφει τον πόλεμο στο Σεράγεβο.