Την ύπαρξη στοιχείων ότι οι ΗΠΑ "μετέθεσαν" βασανιστήρια σε άλλες χώρες και ότι είναι εξαιρετικά απίθανο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να μην το γνώριζαν κατέθεσε στην παρουσίαση της προσωρινής έκθεσής του προς το Συμβούλιο της Ευρώπης ο Ελβετός βουλευτής Ντικ Μάρτι.

Τα ΜακΝτόναλντς προσπαθούν να κερδίσουν το χαμένο έδαφος 4η Ενότητα Ταξίδια

"Σχεδόν βέβαιο" είναι ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γνώριζαν για τη μεταφορά υπόπτων με πτήσεις της CIA από και προς την Ευρώπη, σύμφωνα με την έκθεση του Ελβετού γερουσιαστή Ντικ Μάρτι, η οποία παρουσιάστηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Η αλυσίδα γρήγορου φαγητού ΜακΝτόναλντς, που είναι από τις πιο γνωστές και αντιπροσωπευτικές του αμερικανικού τρόπου ζωής εταιρείες, αντιμετωπίζει σήμερα κρίση ταυτότητας.

Οι παλιές αθηναϊκές αποκριές

Υπάρχουν, μάλιστα, αρκετά στοιχεία για βασανιστήρια ατόμων που απήχθησαν από Αμερικανούς πράκτορες, αλλά μέχρι τώρα δεν έχουν βρεθεί αδιάσειστες αποδείξεις ότι η CIA διέθετε μυστικές φυλακές στην Ευρώπη. Και αυτό γιατί παρά το γεγονός ότι είναι η αλυσίδα φαστ φουντ με τους περισσότερους πελάτες στις ΗΠΑ - 20 εκατομμύρια Αμερικανοί τρώνε κάθε μέρα εκεί - η εταιρεία βλέπει το μερίδιό της συνεχώς να μειώνεται.

Κ. ΟΥΡΑΝΗΣ

Παρ' όλα αυτά ο Μάρτι δείχνει να πιστεύει πως οι φυλακές αυτές πράγματι υπήρχαν, καθώς και ότι για την ύπαρξή τους πιθανώς ήταν ενήμερες και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ή τουλάχιστον οι μυστικές υπηρεσίες τους. Από το 1997, το μερίδιο της ΜακΝτόναλντς στις ΗΠΑ έχει υποχωρήσει περισσότερο από 3% και διαμορφώνεται, πλέον, σε 15,2%.

Όπως υπάρχουν Αθηναίοι που δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους στον Παρθενώνα, έτσι κι εγώ αγνοούσα τη συνοικία Ψυρρή ως τη μέρα που ο Ελληνικός τουρισμός με κάλεσε, μαζί με όλον τον κόσμο, να πάω να δω την αναβίωση της παλιάς αθηναϊκής Αποκριάς, με το γαϊτανάκι της, την καμήλα της, τις καντάδες της, την κρασοκατάνυξη στις ταβέρνες, και να γλεντήσω όπως στους "περασμένους ωραίους καιρούς" που η Αθήνα ήταν ένα μεγάλο χωριό, οι άνθρωποι ελάχιστα απαιτητικοί και η διασκέδαση είχε εντελώς τοπικό χαρακτήρα…

"Έχει αποδειχτεί -και στην πραγματικότητα ουδέποτε διαψεύστηκε- ότι άτομα απήχθησαν, τους αφαιρέθηκε η ελευθερία και μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη, για να παραδοθούν σε χώρες όπου υπέστησαν βασανιστήρια", αναφέρει στην προκαταρκτική έκθεσή του προς το Συμβούλιο και υπολογίζει σε περισσότερους από 100 αυτούς που η CIA παρανόμως συνέλαβε στη γηραιά ήπειρο τα τελευταία χρόνια.

Τα Subway, η αλυσίδα που ετοιμάζει σάντουιτς με φρέσκο ψωμί, έχει κερδίσει, πλέον, το στέμμα της μεγαλύτερης αλυσίδας τροφίμων στις ΗΠΑ.

Θυμόσαστε: ο τουρισμός είχε προκηρύξει βραβεία για ένα αποκριάτικο τραγούδι που θα θύμιζε παλιά αθηναϊκά τραγούδια, για τις καλύτερα διακοσμημένες ταβέρνες, για τις πιο πετυχημένες μάσκες, για την πιο εύθυμη παρέα, για κείνους που θα 'πιναν την περισσότερη ρετσίνα, για τη γλυκύτερη τέλος καντάδα.

Για αυτό και οι δραστηριότητές της "αποτελούν πρόκληση των αρχών Δικαίου κάθε δημοκρατικά οργανωμένης πολιτείας", όπως είπε. Τα ΜακΝτόναλντς, όμως, δεν μένουν με σταυρωμένα χέρια.

Όλα αυτά ήταν παρά πολύ υποσχετικά. Όσον αφορά τις φυλακές, ανέφερε ονομαστικά την Πολωνία και τη Ρουμανία ως πιθανή έδρα τους και επισήμανε την ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης της υπόθεσης, καθώς μπορεί να μην έχει προς το παρόν αποδείξεις, αλλά υπάρχουν αρκετές ενδείξεις, από αξιόπιστες πηγές, για την υπόθεση.

Ήδη από αυτόν τον μήνα η εταιρεία προτείνει νέα φαγητά για τους πελάτες της, όπως είναι οι σαλάτες γαρνιρισμένες με ζεστές φέτες από κοτόπουλο.

Το βραβευμένο τραγούδι βεβαίωνε ότι: Ανακοίνωσε, μάλιστα, πως ήδη έχει λάβει στοιχεία από το Eurocontrol και το δορυφορικό κέντρο της Ε.Ε. για μυστικές φυλακές στη Ρουμανία.

Εξάλλου, από το 1999 η εταιρεία έχει εισαγάγει ένα νέο σύστημα παραγγελιών, το οποίο έχει δημιουργηθεί στα πρότυπα του συστήματος παραγγελιών των Γουέντις και των Μπέργκερ Κινγκ, ώστε να μπορεί ο πελάτης να κάνει αλλαγές στα έτοιμα μενού και να τα φέρνει "στα μέτρα του".

Μέσα στις Πλάκας τα στενά και στου Ψυρρή γλέντι αρχινά…… "Θα χρειαστεί χρόνος για να φτάσουμε στο τέλος της έρευνας, αλλά είμαι αισιόδοξος", κατέληξε. Όπως λένε μάλιστα αναλυτές και στελέχη άλλων αλυσίδων γρήγορου φαγητού, παρά τα προβλήματα που έχει η ΜακΝτόναλντς, παραμένει μια μεγάλη εταιρεία, η οποία έχει κερδίσει εδώ και χρόνια την προτίμηση μεγάλης μερίδας του κοινού και θα εξακολουθήσει να είναι από τους πρωτοπόρους στον χώρο της.

Πώς να μην πάει κανένας;

Υπενθυμίζεται ότι προ ολίγων ημερών οι ρουμανικές και οι βουλγαρικές αρχές διέψευσαν την ύπαρξη μυστικών κέντρων κράτησης στις χώρες τους, απορρίπτοντας τις πληροφορίες που είχε δημοσιεύσει η ελβετική εφημερίδα "Sonntagsblick", επικαλούμενη έκθεση των ελβετικών μυστικών υπηρεσιών, ότι η CIΑ είχε στήσει "κέντρα ανάκρισης τρομοκρατών" στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, το Κόσοβο, την ΠΓΔΜ και την Ουκρανία.

Ένα ταξί με παρέλαβε με την παρέα μου ένα βράδυ από την πλατεία του Συντάγματος και ύστερα από λίγα λεπτά διαδρομής μάς μετέφερε στα δαιδαλώδη γραφικά σπιτάκια του Ψυρρή, όπου άλλοτε ζούσαν οι ιστορικοί παλικαράδες και κρασοπότες, που είχαν λαδωμένες αφέλειες, τζογιά παντελόνια, στραβά βαλμένα τα καπέλα, μια μαγκούρα με ρόζους στο χέρι, μια κάμα στο ζουνάρι, κι ένα ζουνάρι, τέλος, έτοιμο πάντα να συρθεί - για καβγά.

Σε απάντηση στις καταγγελίες αυτές, ο Ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για θέματα της Δικαιοσύνης Φράνκο Φρατίνι αξίωσε χθες από τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., αλλά και από τις υποψήφιες για ένταξη χώρες, απευθυνόμενος κυρίως στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, να συνεργαστούν πλήρως στην έρευνα του Μάρτι, ώστε "η σημαντική φάση της εξακρίβωσης των γεγονότων, στην οποία βρισκόμαστε σήμερα, να μπορέσει να τελειώσει το ταχύτερο δυνατό", αναφέρεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής.

Λίγα λεπτά διαδρομής - κι ήταν σα να είχαμε μεταφερθεί στις ακρότατες ελληνικές επαρχίες και ταυτόχρονα στο παρελθόν.

ΓΚΟΥΝΤΑΝΑΜΟ

Έβλεπα μιαν Αθήνα που ούτε υποψιαζόμουν.

Λίστα ονομάτων

Οι δρόμοι ήταν στενοί και σερπετοί, τα σπίτια ήταν μονώροφα ή το πολύ διώροφα κι όλα τους παμπάλαια, με αυλίτσες, με χαγιάτια, με βασιλικούς στα παράθυρα.

Υποχρεωμένο να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα των κρατουμένων στη βάση του Γκουαντανάμο στην Κούβα μέχρι το τέλος του μήνα είναι πλέον το Πεντάγωνο και, μάλιστα, κατόπιν δικαστικής απόφασης.

Ο ηλεκτροφωτισμός των δρομίσκων αυτών ήταν άθλιος, τα πόδια μας τσαλαβουτούσαν στις λάσπες, αλλά οι ανοιχτές ταβέρνες και τα μπακάλικα που συναντούσαμε σε κάθε σχεδόν βήμα γέμιζαν με τρύπες φωτός το γενικό σκοτάδι της συνοικίας.

Ο ομοσπονδιακός δικαστής Τζεντ Ράκοφ δικαίωσε έτσι οριστικά και αμετάκλητα το πρακτορείο "Associated Press", που είχε μηνύσει το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, τον Απρίλιο του 2005, ζητώντας τα ονόματα των κρατουμένων και τα πρακτικά των στρατιωτικών ακροάσεων που διεξήχθησαν, για να καθοριστεί αν είχαν ορθώς χαρακτηριστεί "μαχητές του εχθρού".

Μαζί με το φως, απ' όλες αυτές τις ταβέρνες κι όλ' αυτά τα μπακάλικα, διαχύνονταν στα σοκάκια δυνατές απόπνοιες τσιγαριζομένων σκωτιών, οι ήχοι ζουρνάδων, ντεφιών και λατερνών και βραχνά ή διάτορα τραγούδια μεθυσμένων.

Η συνοικία ολόκληρη είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να ανταποκριθεί στην έμπνευση του τουρισμού. Στις εισόδους των δρομίσκων υπήρχαν αψίδες από κλώνους πεύκων, όλες οι ταβέρνες είχαν σημαιοστολισμένες τις πόρτες τους και το εσωτερικό τους διακοσμημένο με γιρλάντες χάρτινων λουλουδιών, λατέρνες έπαιζαν σε κάθε γωνιά, πολλά σπίτια είχαν κρεμάσει στα μπαλκόνια τους χρωματιστά χαλιά, φαναράκια και… εικόνες αγωνιστών του 21· στα παράθυρα μπουκέτα κοριτσιών δέχονταν γελαστά τα πειράγματα των διαβατών και σ' ένα από τα τυπικότερα και ωραιότερα παλιά σπίτια της συνοικίας, το σπίτι του Καρόρη, όπως λεγόταν, είχε γίνει από το νοικοκύρη ένα είδος "έκθεσης" της παλιάς αθηναϊκής ζωής. Το πρωτότυπο της "έκθεσης" και το ακόμα πρωτοτυπότερο γεγονός, ότι ο νοικοκύρης κερνούσε τους επισκέπτες δωρεάν ρετσίνα από τα γιοματάρια του και σπιτικούς μεζέδες, είχε προσελκύσει τόσο κόσμο στο σπίτι αυτό, ώστε τα παλιά του πατώματα κινδύνεψαν να γκρεμισθούν. Ύστερα απ' αυτό ο νοικοκύρης είχε αναγκαστεί να ζητήσει την προστασία της αστυνομίας για να συγκρατεί τον κόσμο, κι όταν πήγαμε μεις, βρήκαμε κλειστή την πόρτα κι ένα αστυφύλακα πίσω της. Ευτυχώς, ένας από εμάς είχε, φαίνεται, μεγάλη ομοιότητα με τον …στρατηγό Τρικούπη, κι όταν ζητήσαμε να μπούμε, όχι μόνο δε μας έφεραν καμία δυσκολία, αλλά και μας δέχθηκαν με εδαφιαίες υποκλίσεις, ενώ ο φρουρός αστυφύλακας, τεντωμένος σε στάση προσοχής, μας χαιρετούσε στρατιωτικά!

Το παλιό αυτό αθηναϊκό σπίτι ήταν θελκτικότατο. Κάθε του γωνιά ήταν και μία παλιά λιθογραφία στο φυσικό. Η αυλίτσα του είχε το πηγάδι της και τις περιπλοκάδες της, η αποθήκη του τα παλιά τεράστια κιούπια της για το λάδι, το πατητήρι για τα σταφύλια, κατακάθαρο, περίμενε, θαρρείς τον τρυγητό, τα παλιά βαρέλια του κρασιού, στολισμένα με κλωνάρια, ήταν σαν κοιλαράδες σάτυροι κισσοστεφανωμένοι, στο γραφικό χαγιάτι με τις ξύλινες δοκούς ήταν κρεμασμένες αρμάδες κυδώνια και ρόδια, κι όπως στον παλιό καιρό, μέσα στο σπίτι - όπου όλη η επίπλωση ήταν όποια είναι σήμερα στα εύπορα σπίτια των ελληνικών χωριών - μας υποδέχτηκε ένα τσούρμο γυναικών που ήταν όλες ντυμένες με φορεσιές της εποχής της Αμαλίας ή με τοπικές ενδυμασίες διαφόρων ελληνικών τόπων…

Όλες αυτές οι εικόνες ήταν χαρά για τα μάτια - αλλά δεν ήταν εικόνες Αποκριάς. Το ίδιο συνέβαινε και με την όψη που παρουσίαζε όλη η συνοικία. Ο στολισμός είχε ένα τόνο εθνικής μάλλον εορτής ή λαϊκού πανηγυριού πολιούχου αγίου, παρά Αποκριάς. Αυτή την εντύπωση έδιναν οι μεγάλες ξεθωριασμένες φωτογραφίες των πρώτων Ελλήνων βασιλέων που ήταν κρεμασμένες στους τοίχους σε μερικές ταβέρνες, πλαισιωμένες με μυρτιές, και τα φαναράκια που μερικοί είχαν αναρτήσει στα κάγκελα των μπαλκονιών τους. Αυτή την εντύπωση έδινε, προ πάντων, το πλήθος…

Κι εδώ είχε συμβεί ό,τι συμβαίνει παντού με τους Νεοέλληνες. Όλος ο κόσμος, που είχε συρρεύσει στου Ψυρρή ή στην Πλάκα, είχε πάει να δει να γλεντάν - κι όχι για να γλεντήσει ο ίδιος. Στους λασπωμένους και σκοτεινούς δρομίσκους περιφερόταν ένα πλήθος όλως των κοινωνικών τάξεων κι όλων των αθηναϊκών συνοικιών, που όπως ο γέρο - Δήμος του τραγουδιού, ζητούσε τη χαρά "πότ' εδώ, πότ' εκεί" - χωρίς να τη βρίσκει, φυσικά, αφού όλοι είχαν εκστρατεύσει με το ίδιο πρόγραμμα. Έβλεπε κανένας ομίλους κυρίων και κυριών του καλού κόσμου να σταματάν έξω από κάθε ταβέρνα και να κοιτάζουν περίεργα - όπως κάνουν οι επισκέπτες των ζωολογικών κήπων μπρος από τα κάγκελα των θηρίων. Κοίταζαν - και προχωρούσαν πάρα πέρα για να επαναλάβουν το ίδιο…

Κ. Ουράνης (1890-1953): Ποιητής, πεζογράφος και μεταφραστής από την Κωνσταντινούπολη. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ταξιδιωτική πεζογραφία.