ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΡΟΣ ΗΠΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΡΔΙΚΙΔΗΣ

Ορισμός παραγώγου συνάρτησης σε σημείο

Ζητά χάρη για θανατοποινίτη

Πόλεμος με όπλα ζωγραφικά

Στα προηγούμενα, οι ορισμοί της στιγμιαίας ταχύτητας ενός κινητού και της εφαπτομένης σε σημείο μιας καμπύλης μας οδήγησαν σε ένα όριο της μορφής [pic].

Ο γενικός γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης Τέρι Ντέιβις ζήτησε χθες από τον κυβερνήτη της Καλιφόρνιας Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ να χαρίσει τη ζωή σε έναν καταδικασμένο σε θάνατο, ο οποίος είναι άρρωστος και ηλικίας 75 ετών.

Ο πόλεμος και η βία έκαναν το αίμα του ζωγράφου Δημήτρη Περδικίδη να βράζει. Τα έργα του έγιναν πεδία συγκρούσεων, πλατείες διαδηλώσεων. Μόνο που τα όπλα του ήταν ζωγραφικά

Για την ιδιαίτερη περίπτωση που το παραπάνω όριο υπάρχει και είναι πραγματικός αριθμός, δίνουμε τον ακόλουθο ορισμό:

Τυφλός, καρδιακός και σε αναπηρική καρέκλα, ο Κλάρενς Ρέι Άλεν πρόκειται να εκτελεστεί, επειδή οργάνωσε το φόνο τριών ανθρώπων μέσα στη φυλακή.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΤΗΜΕΡΤΖΗ

ΟΡΙΣΜΟΣ Είναι ο γηραιότερος και με τις περισσότερες αναπηρίες κατάδικος που θα εκτελεστεί από το 1978, οπότε η Καλιφόρνια επανέφερε τη θανατική ποινή.

Μνήμες της ελληνικής αντίστασης και της δικτατορίας ενσωματώθηκαν στα έργα της σειράς χαρακτικών «Ρωμιοσύνη», που ο Δημήτρης Περδικίδης εξέδωσε σε συνεργασία με τον Γιάννη Ρίτσο

Μια συνάρτηση f λέμε ότι είναι παραγωγίσιμη σ’ ένα σημείο [pic] του πεδίου ορισμού της, αν υπάρχει το [pic] και είναι πραγματικός αριθμός. «Σίγουρα δεν είναι ένας αθώος, αλλά εκτελώντας τον στην ηλικία του και δεκαετίες μετά τα γεγονότα, οι αρχές πλησιάζουν να κερδίσουν το βραβείο ωμότητας και εκδικητικότητας», τονίζεται στο κείμενο που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Η ιστορία κάνει κύκλους.

Το όριο αυτό ονομάζεται παράγωγος της f στο [pic] και συμβολίζεται με [pic].

ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΠΑΓΟΔΡΟΜΙΟ

Δεκατρία χρόνια μετά τον κάπως άδοξο θάνατο τού Δημήτρη Περδικίδη στην Αθήνα το 1989, η μεγάλη αναδρομική έκθεση εκατόν πενήντα έργων του, που εγκαινιάζεται αύριο στο εργοστάσιο της Σχολής Καλών Τεχνών στην οδό Πειραιώς 256, συμπίπτει με την αναμονή ενός προαναγγελθέντος πολέμου και αποκτά έτσι μεγαλύτερη επικαιρότητα.

Δηλαδή: [pic].

Αυξάνεται ο αριθμός των νεκρών

Η απειλή της άσκησης βίας, πραγματικής ή ψυχολογικής οδηγεί σε διαμαρτυρία, καταγγελία, εξέγερση.

Για παράδειγμα, αν [pic], τότε στο [pic] έχουμε [pic].

Τους δεκατέσσερις έφτασαν χθες οι νεκροί από την κατάρρευση της στέγης του παγοδρομίου στην πόλη Μπαντ Ράιχενχαλ των βαυαρικών Άλπεων, καθώς τα σωστικά συνεργεία ανέσυραν άλλες τρεις σορούς από τα ερείπια.

Γεννά πόνο και συμπόνια για τους αδυνάτους, οδηγεί σε σκέψεις…

Επομένως, [pic].

Μία ακόμη γυναίκα συνέχιζε μέχρι αργά χθες το απόγευμα να αγνοείται, ενώ αξιωματούχοι εξέφραζαν φόβους πως είναι ελάχιστες οι ελπίδες να ανασυρθεί ζωντανή, καθώς δεν υπήρχαν σημεία ζωής στα συντρίμμια.

Για όλα αυτά μάς μιλά η ζωγραφική του Δημήτρη Περδικίδη, που γεννήθηκε στον Πειραιά το 1922.

Αν, τώρα, στην ισότητα [pic] θέσουμε [pic], τότε έχουμε [pic].

Η συνεχής χιονόπτωση και το βάρος των χαλασμάτων έκανε το έργο των σωστικών συνεργείων ολοένα και πιο δύσκολο, ενώ οι αρμόδιες αρχές διέκοπταν συνεχώς τις έρευνες, για να διαπιστωθεί πως είναι ασφαλές να συνεχιστούν.

Η τέχνη του ήταν σε διαρκή διάλογο με την κοινωνία και ό,τι συνέβαινε γύρω και μέσα του.

Πολλές φορές το [pic] συμβολίζεται με [pic], ενώ το [pic] [pic] συμβολίζεται με [pic], οπότε ο παραπάνω τύπος γράφεται: [pic].

Από τους δεκατέσσερις νεκρούς, η πλειοψηφία ήταν παιδιά και έφηβοι.

Από την παραστατικότητα που διδάχθηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας πέρασε γρήγορα στην πρώτη γραμμή του αφηρημένου εξπρεσιονισμού με τις βίαιες χρωματικές συγκρούσεις του κόκκινου και του μαύρου, όταν από το 1953 βρέθηκε υπότροφος στην Ισπανία του Φράνκο.

Η τελευταία ισότητα οδήγησε το Leibniz να συμβολίσει την παράγωγο στο [pic] με [pic] ή [pic].

ΗΠΑ

Στρατεύθηκε στον κριτικό ρεαλισμό, με ενσωματωμένα ποπ στοιχεία - φωτογραφίες, ντοκουμέντα από έντυπα της εποχής.

Ο συμβολισμός [pic] είναι μεταγενέστερος και οφείλεται στον Lagrange.

Σοκ από το θάνατο των ανθρακωρύχων

Στην Ελλάδα επέστρεψε ύστερα από τρεις δεκαετίες, το 1985.

Είναι φανερό ότι, αν το [pic] είναι εσωτερικό σημείο ενός διαστήματος του πεδίου ορισμού της f, τότε:

Η χαρά έδωσε τη θέση της στην οδύνη και την οργή στη Δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ, όταν οι αρχές ανακοίνωσαν κατά λάθος στις οικογένειες των ανθρακωρύχων που προ τριών ημερών εγκλωβίστηκαν σε στοά ορυχείου ότι οι δώδεκα από τους δεκατρείς βρέθηκαν ζωντανοί, μόνο για να το πάρουν πίσω τρεις ώρες αργότερα, ανακοινώνοντας πως τελικά μόνον ένας είχε διασωθεί.

Εδώ κατέληξε σε μια γεωμετρική ανεικονική τέχνη, γεμάτη σύμβολα.

Η f είναι παραγωγίσιμη στο [pic], αν και μόνο αν υπάρχουν στο [symbol] τα όρια [pic], [pic] και είναι ίσα. [pic]

Μόνον ένας 26χρονος ανασύρθηκε ζωντανός και νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση από τους δεκατρείς που παρέμειναν εγκλωβισμένοι για δύο ημέρες, έπειτα από έκρηξη που προκάλεσε κατάρρευση των τοιχωμάτων και διαρροή μονοξειδίου του άνθρακα και άλλων δηλητηριωδών αερίων.

Αυτό που δεν έκανε ποτέ ο Περδικίδης ήταν να εγκαταλείψει το αληθινό πεδίο των μαχών που έδωσε, τη ζωγραφική και τα δικά του όπλα που ήταν το πινέλο, ο αερογράφος, οι έτοιμες εικόνες και τα άλλα υλικά του κολάζ.

Για παράδειγμα, - η συνάρτηση [pic] είναι παραγωγίσιμη στο 0 με [pic], αφού [pic] και [pic], [pic] ενώ - η συνάρτηση [pic] δεν είναι παραγωγίσιμη στο 0, αφού [pic] και [pic].

«Αν δεν υπήρχε τέχνη θα κυριαρχούσε στον κόσμο μόνο ο λόγος της άρχουσας τάξης», υποστήριζε ο Δημήτρης Περδικίδης, που βρέθηκε στην Ισπανία ακριβώς την εποχή που οι καλλιτέχνες τής χώρας κήρυσσαν τη δική τους επανάσταση, συσπειρώνονταν σε ομάδες, συνέτασσαν διακηρύξεις «με αυτοπεποίθηση αλλά και μαχητική διάθεση».

ΣΧΟΛΙΑ

Αυτά όλα τα κινήματα υπογραμμίζονται στην έκθεση και στον εμπεριστατωμένο πλούσια εικονογραφημένο κατάλογο των 302 σελίδων από την επιμελήτρια αυτής της έκθεσης και φίλη του Δημήτρη Περδικίδη, Μαρία Κοτζαμάνη, που παρουσιάζει μια ενότητα - χρονολόγιο με τις ισπανικές πρωτοπορίες και ιδιαίτερα το κίνημα El Paso (Το Βήμα) και προσφέρει μια άμεση γεύση τής ζωής και τής προσωπικότητας μέσα από βιντεοταινίες.

Σύμφωνα με τον παραπάνω ορισμό:

Η έκθεση ξεκινά με τα πρώτα μαθητικά σχέδια του Δημήτρη Περδικίδη και τα πορτρέτα που ζωγράφιζε για βιοποριστικούς λόγους και κλείνει μόνο με το τελευταίο έργο του, που βρέθηκε ημιτελές πάνω στο καβαλέτο.

- Η στιγμιαία ταχύτητα ενός κινητού, τη χρονική στιγμή [pic], είναι η παράγωγος της συνάρτησης θέσης [pic] τη χρονική στιγμή [pic].

«Ξεκίνησα από την Ελλάδα το 1953 με διάθεση να γυρίσω τον κόσμο και να "δαγκώσω", γιατί είχα δει τρομακτικά πράγματα», σημείωνε ο ίδιος ο ζωγράφος.

Δηλαδή, είναι [pic].

«Προτίμησα να εγκατασταθώ στην Ισπανία, επειδή εκεί η ζωγραφική είναι περισσότερο οντολογική, αγγίζει την ουσία των πραγμάτων.

- Ο συντελεστής διεύθυνσης της εφαπτομένης ε της [pic] μιας παραγωγίσιμης συνάρτησης f, στο σημείο [pic] είναι η παράγωγος της f στο [pic].

Οι Σπανιόλοι φλέγονται από ένα εσωτερικό πάθος, φτιάχνουν ζωγραφική με τα σωθικά τους.

Δηλαδή, είναι [pic], οπότε η εξίσωση της εφαπτομένης ε είναι:

Με ενδιέφερε η σκοτεινή δύναμη τής ισπανικής ζωγραφικής, η αλήθεια και η υπερβολή της, το μεγαλείο και η τραγικότητά της.

|[pic] |

Και τελικά δεν βγήκα γελασμένος».

Την κλίση [pic] της εφαπτομένης ε στο [pic] θα τη λέμε και κλίση της [pic] στο Α ή κλίση της f στο [pic].

Σ' αυτόν τον κόσμο των βίαιων και σκοτεινών αντιθέσεων, ο Περδικίδης προσέφερε μια λευκή υπογράμμιση - κάτι από το ελληνικό φως και το πνεύμα που επιδιώκει να φέρει την αρμονία και την ισορροπία. Η Ισπανία τον τίμησε για τη δημιουργική συμβολή του, τον υιοθέτησε, τον έστειλε να την εκπροσωπήσει σε διεθνείς Μπιενάλε, όπως της Βενετίας το '62 και το '66, του Σάο Πάολο κ.ά. Σχεδόν δύο μέτρα ψηλός, εμπότισε την τέχνη του με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: τη ρωμαλεότητα. Η ελληνική ψυχή του Περδικίδη βρίσκεται στα μυθολογικά θέματα, τον τρόπο που έξυνε, έσκαβε, έκαιγε το ξύλο στα έργα του, την κυριαρχία της ανθρώπινης μορφής.

Μπορούσε να συναρπάζει βάζοντας δίπλα - δίπλα το ανθρώπινο πάθος και το φίλτρο τής αποστασιοποίησης. Οι μνήμες της ελληνικής αντίστασης και της δικτατορίας ενσωματώνονται στη σειρά χαρακτικών που εξέδωσε σε συνεργασία με τον Γιάννη Ρίτσο με θέμα τη «Ρωμιοσύνη». Μετά τον θάνατο της γυναίκας του Σοφίας το 1985 σταμάτησε για 2-3 χρόνια να ζωγραφίζει. Επέστρεψε στην Ελλάδα όπου και δούλεψε τα πιο εννοιολογικά γεωμετρικά έργα του μέχρι το τέλος.

INFO

Αναδρομική έκθεση Δημήτρη Περδικίδη στο «Εργοστάσιο» της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (Πειραιώς 256, τηλ. 210-4819.666). Εγκαίνια 4 Μαρτίου. Έως 4 Μαΐου. Κατάλογος: 35 ευρώ.