"Τι ευδιάχυτο μπάχαλο αυτή η Ελλάς, τι εύκλαστο σκορποχώρι, τι ευδιέξοδο εύδρομο αυτή η μικρή απέραντη πατρίδα, πατρίδα μου χαρίτερπνη, χαροκαμένη;".

ΡΙΠΕΣ 3. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Δεν μπορώ παρά να αντιγράψω αποσπασματικά τον εμφατικό λόγο μιας πρόσφατης κυριακάτικης επιστολής του δασκάλου (νυν και εκδότη) Ζουράρι, απολογούμενος ταυτόχρονα για τη μη χρήση των πλουμιδιών του γραπτού κειμένου, της ψιλής, της δασείας και της περισπωμένης, και να μεταφέρω επίκαιρα το νοηματικό περιεχόμενο της πρότασής του στο σημείωμά μου.

Κατήφορος

Τα πρώτα χρόνια

Σαν να ήταν… χθες

ΟΤΑΝ δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ενώνουν τη φωνή τους εναντίον του πολέμου…

Στα 336 π.Χ., μετά τη δολοφονία του Φιλίππου, ο πρωτότοκος γιος του Αλέξανδρος γίνεται βασιλιάς της Μακεδονίας σε ηλικία είκοσι ετών.

Η πρόσφατη συναυλία (13/1) της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης στην αίθουσα τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου έφερε έντονα για ακόμη μία φορά στις μνήμες των παλαιότερων ακροατών της φωτογραφικές αναφορές από συναυλίες που ανήκουν στο παρελθόν.

ΟΤΑΝ το πλήθος και το πάθος των συγκεντρωμένων υποχρεώνει όλους τους ηγέτες της Δύσης να ακούσουν τη φωνή των διαδηλωτών… Μαθητής του Αριστοτέλη από τα παιδικά του χρόνια, αποκτά μια παιδεία βαθύτατα ελληνική, η οποία θα σφραγίσει ολόκληρη τη ζωή του.

Τότε που ως μοναδικές διέξοδοι για τη στέγαση των συναυλιών και μαζί των ονείρων της εναλλασσόταν το Πανεπιστήμιο με το Κρατικό Θέατρο. ΟΤΑΝ οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις γίνονται σε χώρες που έχουν ήδη στείλει στρατεύματα, όπως η Αγγλία…

Διαβάζει Πίνδαρο, Ηρόδοτο, Θουκυδίδη και λατρεύει τον Όμηρο.

Εικόνες σε ασπρόμαυρο ή και έγχρωμο φόντο από άλλες, σίγουρα πιο ρομαντικές εποχές, που αποτέλεσαν για την ορχήστρα την οποία σήμερα μπορούμε να θαυμάζουμε μία συνεχιζόμενη… απαρχή.

ΙΣΩΣ υπάρχει ακόμη ελπίδα να επικρατήσει η λογική και να αποτραπεί ένας παράλογος πόλεμος.

Όνειρα του είναι η πραγματοποίηση των σχεδίων του πατέρα του για συντριβή της περσικής δύναμης και η διάδοση του ελληνικού πνεύματος σε όλο τον κόσμο.

Και βέβαια πρόβλημα του γράφοντος δεν αποτελεί η φιλόξενη και ταυτόχρονα ηχητικά αποκαλυπτική αίθουσα του πανεπιστημίου αλλά η προκλητική για τα τωρινά δεδομένα αίσθηση συνδιεκπεραίωσης ενός μουσικού γεγονότος με λύσεις ανάγκης.

ΚΑΙ όχι μόνο: η αφύπνιση των πολιτών, ο προβληματισμός και η κριτική τους για όσα οι ηγέτες πράττουν ερήμην τους…

Το θέμα που εγείρεται σε κάθε περίπτωση έμμεσα ή άμεσα, ποιοτικά ή ποσοτικά, συνειρμικά ή αυτοβούλως, από τις περιφερόμενες συναυλιακές παρουσίες της Κρατικής ζητώντας επιτακτικά τη λύση του θεωρούμε ότι είναι η μόνιμη στέγαση της ορχήστρας.

ΦΑΙΝΕΤΑΙ να γεννούν ένα νέο κύμα αμφισβήτησης στις επιλογές των ισχυρών και δημιουργούν τις προϋποθέσεις να εισακουστεί η φωνή και των αδυνάτων.

Υποδομές και χρήσεις

ΚΑΙ αν τα κύματα των εκατομμυρίων αντιπολεμικών διαδηλωτών του Σαββάτου δεν καταφέρουν να αποτρέψουν τον πόλεμο…

Τα δεδομένα στις πολιτιστικές υποδομές της πόλης έχουν αλλάξει θεαματικά κατά την τελευταία δεκαετία.

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ θα τον έχουν απογυμνώσει από τον μανδύα της νομιμοποίησης που επιχειρούν να του φορέσουν οι υπέρμαχοί του.

Η Μονή των Λαζαριστών στα δυτικά, το Βασιλικό Θέατρο στο κέντρο και το Μέγαρο Μουσικής στα ανατολικά διαμορφώνουν περιμετρικά το χάρτη των απαραίτητων όσο και πανάκριβων υποδομών.

ΑΥΤΗ η σπάνια ιστορική στιγμή ήταν δικαίως το πρώτο θέμα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης του κόσμου.

Υποδομές οι οποίες όμως, απ' ό,τι φαίνεται, μόνο αποσπασματικά έχουν αγγίξει τη λειτουργία της Κρατικής.

ΟΧΙ όμως και στην Ελλάδα: όλα τα ιδιωτικά κανάλια…

Η διελκυστίνδα μεταξύ της διεύθυνσης της Κρατικής Ορχήστρας και του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής είναι πλέον γνωστή, όσο εύλογες είναι και οι απορίες που προκύπτουν για τη λύση που δεν δίνεται στο συνεχιζόμενο πρόβλημα.

ΘΕΩΡΗΣΑΝ ότι πρώτη είδηση της ημέρας, με λεπτομερέστατες καλύψεις…

Μία λύση λογικής και αξιοπρέπειας που να διασφαλίζει νομοτελειακά και σολομώντεια αφενός την αυτόνομη παρουσία και τις παραγωγές του Μεγάρου και αφετέρου τις αυτονόητες μουσικές προϋποθέσεις για τις δοκιμές και τις εμφανίσεις της Κρατικής.

ΗΤΑΝ η επίσκεψη στην Ελλάδα του έκπτωτου Γλύξμπουργκ και της οικογενείας του!

Και αν αυτό είναι αδύνατο, ας αναζητηθούν υπάρχοντες εναλλακτικοί δρόμοι, συνέπειας, ποιότητας και λογικής, που να δικαιολογούν παράλληλα ανθρωποκεντρικά όχι μόνο τη χρηστικότητα αλλά και την ανάγκη ύπαρξης των όποιων υποδομών.

ΟΣΟ για την κάλυψη των συγκεντρώσεων, επικεντρώθηκε σε κάποια επεισόδια μιας ασήμαντης μερίδας δήθεν διαδηλωτών.

Ο Σίμος Παπάνας

Κατήφορος…

Στη συναυλία που παρακολουθήσαμε τις εντυπώσεις έκλεψε δικαιωματικά η σολιστική παρουσία του εξάρχοντος της ορχήστρας Σίμου Παπάνα στην ερμηνεία του 1ου κοντσέρτου για βιολί του Ντίνου Κωνσταντινίδη. Με συναίσθημα, λυρισμό και ευαισθησία, όγκο στον ήχο του και μία απαράμιλλη τελειοθηρική τεχνική στο παίξιμό του ο Παπάνας όχι μόνο δικαιολόγησε τη φήμη του ως ενός εξαίρετου και κορυφαίου βιολονίστα, αλλά επέδειξε ζωντανά τη θεαματική αλλαγή και ανανέωση που έχει επέλθει στην Κρατική Ορχήστρα από πλειάδα νέων καλλιτεχνών. Το σύγχρονο κινούμενο σε νεορομαντικούς τόνους κοντσέρτο κύλησε με άνεση μεταξύ της μπετοβενικής "Λεονώρας" και της 2ης συμφωνίας Μπραμς, με ενδιάμεση έκπληξη ένα ομολογουμένως ενδιαφέρον μέρος σουίτας για σόλο βιολί σε γραφή του σολίστα. Την ευθύνη της διεύθυνσης είχε ο έμπειρος Πολωνός μαέστρος Grzegorz Nowak. Ήταν ακόμη μία συναυλία της χαρίτερπνης αλλά ανέστιας Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης σε σκηνικό από το χθες, με ήχο από το σήμερα.