Παράλληλη Αναζήτηση

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Σχόλιο

( τσάτρα πάτρα... :: 23/3/2006 18:00:22) 

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Α. Η πορεία του Προτεσταντισμού στην ιστορία

Του ΓΙΑΝΝΗ Θ. ΚΕΣΣΟΠΟΥΛΟΥ

Στην ιστορική του διαδρομή ο Προτεσταντισμός εμφανίστηκε ως μία Εκκλησία συνεχών μεταβολών και ονομάστηκε "Εκκλησία συνεχών μεταρρυθμίσεων" (ecclesia semper reformanda).

Τσάτρα Πάτρα…

Αυτή η τάση επέφερε διασπάσεις, ακόμα και εντός της Προτεσταντικής Εκκλησίας.

Ευτυχώς για το θεσμό, δυστυχώς για τη χώρα μας, η Πάτρα έγινε αφορμή να αλλάξει ο τρόπος επιλογής των πολιτιστικών πρωτευουσών

Οι οπαδοί του Λούθηρου διαμόρφωσαν την ονομαζόμενη "Λουθηρανική Εκκλησία", που αριθμεί σήμερα αρκετά μέλη στη Γερμανία, τις Σκανδιναβικές χώρες και τις Η.Π.Α.

Το ότι η "Πάτρα 2006", δηλαδή η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για τη φετινή σεζόν, δεν θα διέφερε και πολύ από το σαλονικιώτικο αλαλούμ του 1997 ήταν κάτι που φάνηκε από νωρίς, από την "απευθείας ανάθεση" στην αχαϊκή πρωτεύουσα.

Όταν εμφανίστηκε ο Καλβίνος, ο οποίος διαφοροποιήθηκε σε κάποια σημεία από τη διδασκαλία του Λούθηρου, δημιουργήθηκε η "Εκκλησία των Καλβινιστών", η οποία δραστηριοποιείται σήμερα σε Ελβετία, Ολλανδία και Βέλγιο.

Η παραίτηση Μικρούτσικου, το πρόγραμμα και η πρόσφατη ακύρωση ήδη αποφασισμένων εκδηλώσεων είναι αρκετά, για να μας πείσουν ότι η Ελλαδάρα του επαρχιωτισμού ζει και βασιλεύει.

Αργότερα εμφανίστηκε η Αγγλικανική Εκκλησία (μία τάση ανάμεσα σε Λουθηρανούς και Ρωμαιοκαθολικούς), η οποία σήμερα συναντάται στην Αγγλία και στις Η.Π.Α.

Τα δυτικά μας πρότυπα, τα οποία για άλλα κι άλλα τα προσκυνάμε ασυζητητί, δίνουν έξοχα παραδείγματα, τα οποία επιλεκτικά παραβλέπουμε.

Τέλος, τον 19ο και 20ο αιώνα δημιουργήθηκαν πολλές "προτεσταντικές ομολογίες" (Πεντηκοστιανοί, Αντβεντιστές, Ευαγγελικοί, Βαπτιστές κ.ά.).

Για παράδειγμα το "Λουξεμβούργο 2007" μπορεί να μην έχει "κλείσει" το πρόγραμμά του, αλλά διαθέτει εδώ και πολύ καιρό πρόγραμμα. Ευτυχώς για το θεσμό, δυστυχώς για τη χώρα μας, η Πάτρα -πολύ πριν από το… εγκαίνιο στη 1/1/2006- έγινε η αφορμή για να αλλάξει ο τρόπος επιλογής των πολιτιστικών πρωτευουσών. Και αντί για ανάθεση σε χώρα που με τη σειρά της ανέθετε κατά βούληση σε μία πόλη (αποθέωση αναξιοκρατίας, βολέματος και μικροκομματισμού), τώρα πλέον η χώρα επιλέγει μεταξύ εγχώριων υποψηφιοτήτων, τουτέστιν ο υγιής και ζωτικός ανταγωνισμός αναβιώνει και άρα το αποτέλεσμα θα είναι προδήλως καλύτερο. Να που κάναμε κι ένα καλό στην Ευρώπη…