Ο ΝΙΚΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ ΑΝΤΕΞΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ

γ. Νέες μορφές έκφρασης στην εκκλησιαστική τέχνη

Τα χρόνια της υπομονής

Το 16ο αιώνα, στις χώρες όπου επικράτησε η Μεταρρύθμιση (Γερμανία, Ολλανδία, Αγγλία κτλ.), οι καλλιτέχνες έπαψαν να ενδιαφέρονται για το πώς θα ζωγραφίσουν με καινούριο και εντυπωσιακό τρόπο, όπως έκαναν οι Ισπανοί και Ιταλοί συνάδελφοί τους.

Τέσσερα χρόνια είναι πολλά για να κάνεις υπομονή.

Και αυτό γιατί τους απασχολούσε ένα πιο βασικό ερώτημα: αν έπρεπε να συνεχιστεί η τέχνη της ζωγραφικής ή όχι.

Τρελαίνεσαι.

Η κρίση αυτή δημιουργήθηκε από τη Μεταρρύθμιση.

Αρχίζεις να αμφισβητείς την πραγματικότητα, τον ίδιο σου τον εαυτό, αν αξίζεις να είσαι εκεί που είσαι.

Πολλοί Διαμαρτυρόμενοι αντιδρούσαν στο θέμα των εικόνων και χαρακτήριζαν ειδωλολατρία την ύπαρξή τους στους ναούς.

Ο Νίκος Ορφανός τα βίωσε όλα αυτά.

Είναι γνωστό ότι καταστράφηκαν πολλά έργα εκκλησιαστικής τέχνης σε περιόδους έξαρσης των θρησκευτικών αντιδικιών.

Έπαιζε από καθόλου έως ελάχιστα και φέτος είναι η πρώτη χρονιά που έχει σημαντικό χρόνο συμμετοχής στον Άρη.

Μόνο η εικονογράφηση βιβλίων και οι προσωπογραφίες επιτρέπονταν.

Το καλύτερό του παιχνίδι το έκανε προχθές, όταν αγωνιζόμενος στο τελευταίο 10λεπτο του αγώνα με τη Βιλερμπάν ήταν ο παίκτης - κλειδί, σύμφωνα με τον Αντρέα Ματζόν, για να πάρει ο Άρης τη νίκη.

Γι' αυτό και οι καλλιτέχνες κατέφυγαν σε άλλες χώρες για να μπορέσουν να επιβιώσουν.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΥΡΙΔΗ

"Η αναταραχή της Μεταρρύθμισης πάγωσε την τέχνη" έγραψε ο Έρασμος σε Άγγλους φίλους του το 1526, συστήνοντάς τους τον Χολμπάιν, που κατέφυγε στην Αγγλία για να ζωγραφίσει πορτρέτα ευγενών.

Ο Ορφανός ήρθε στον Άρη την περίοδο 2001-02 από την Καστοριά.

Λίγο πριν την επικράτηση της Μεταρρύθμισης, έχουμε κάποια έργα που φανερώνουν την ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής στη Γερμανία, όπου επικρατούσαν οι αντικαθολικές ιδέες.

Στην πέμπτη του χρονιά στην ομάδα πήρε χρόνο συμμετοχής, ώστε να μπορεί να εκτιμηθεί η προσφορά του.

Στις ξυλογραφίες του Γερμανού ουμανιστή ζωγράφου και χαράκτη της Αναγέννησης Άλμπρεχτ Ντύρερ, όπου η Αποκάλυψη του Ιωάννη παρουσιάζεται με φοβερό τρόπο, φαίνεται η αντίληψη για την αναγκαιότητα να κριθούν πρόσωπα και πράγματα.

Πίσω από τους Τέρελ Κασλ και Κόρεϊ Μπρούερ, ο Ορφανός προσπαθεί να κρατάει την ποιότητα στη θέση "1".

Πολλοί απλοί άνθρωποι πίστευαν ότι τα έργα του ήταν προφητικά, δηλαδή ότι η Αποκάλυψη θα πραγματοποιούνταν στη διάρκεια της δικής τους ζωής μέσα από την ανατροπή που θα έφερνε η θρησκευτική Μεταρρύθμιση.

Ο Αντρέα Ματζόν τον εμπιστεύεται πιο πολύ από κάθε άλλον προπονητή που είχε ο Ορφανός.

Μιχαήλ, αρχάγγελος της Αποκάλυψης. Έργο του Άλμπρεχτ Ντύρερ.

Ο Δημήτρης Νικολαΐδης είναι ο άνθρωπος που πίστεψε στις δυνατότητές του και τον έχει βοηθήσει αφάνταστα.

Θ. Λειτουργία Καλβινιστών στη Λυών. 16ος αι.

Γι' αυτό και προχθές, όταν ο Ορφανός έγινε αλλαγή στο φινάλε του αγώνα, όταν όλα είχαν κριθεί, ο "Νικόλ" τον αγκάλιασε σφιχτά και του έδωσε συγχαρητήρια. "Ήταν ακριβώς ό,τι ήθελα να πάρω εκείνη τη στιγμή, όταν βγήκα", είπε χθες ο 24χρονος πλέι μέικερ.

ΠΕΡΑΣΑΝ ΔΥΣΚΟΛΑ τα τέσσερα χρόνια απραξίας. "Είναι πολύ δύσκολο να περιμένεις. Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι να περιμένεις τέσσερα χρόνια. Είναι μεγάλο διάστημα. Να παίζεις ελάχιστα λεπτά σε μια χρονιά, είναι δύσκολο να αποκτήσεις ρόλο στην ομάδα. Είναι παράξενο. Μερικές φορές σκέφτεσαι αν αξίζει τον κόπο, αρχίζεις να αμφισβητείς τον εαυτό σου…", είπε ο Ορφανός την ώρα που δεχόταν τα πειράγματα του Σιγάλα, του Χαριτόπουλου και του Ασημακόπουλου, που τον περίμεναν για να παίξουν μονό πριν ξεκινήσει η προπόνηση. "Με υπομονή και δουλειά μόνο περνούν αυτές οι δύσκολες στιγμές. Κάποια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό να φύγω από την ομάδα, αλλά επειδή πιστεύω ότι μπορώ να παίξω μπάσκετ στον Άρη, αμέσως έφευγε αυτή η σκέψη", αποκάλυψε ο 24χρονος παίκτης και πρόσθεσε: "Αρκετοί με βοήθησαν όλα αυτά τα χρόνια για να αντέξω. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιον θα έλεγα τον Γιάννη Δαμιανίδη, γιατί ήταν από αυτούς που με στήριξαν όσο κανείς και πίστεψε σε μένα".

Ο ΟΡΦΑΝΟΣ είναι ο παλιότερος παίκτης του Άρη, κλείνει πέντε χρόνια, όμως δεν αισθάνεται και τόσο ωραία γιατί "πέντε χρόνια είναι πολλά. Σίγουρα δεν μπορώ να πω ότι νιώθω καλά, γιατί θα προτιμούσα να έπαιζα".