Δευτερολογία

β. Το νόημα των αιρέσεων

Η φθίνουσα πορεία της Θεσσαλονίκης

Αν και γινόταν σαφές στα νέα μέλη της Εκκλησίας πως πρέπει να διατηρήσουν ανόθευτη, χωρίς προσθήκες ή αφαιρέσεις, την πίστη των Αποστόλων, μερικές φορές οι χριστιανοί μετέφεραν μαζί τους θρησκευτικές και πολιτιστικές εμπειρίες είτε από τον ιουδαϊκό είτε από τον ελληνορωμαϊκό κόσμο.

γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Οι χριστιανοί με ρίζες στον Ιουδαϊσμό δυσκολεύονταν να δεχτούν την αντικατάσταση του Μωσαϊκού Νόμου από την ευαγγελική διδασκαλία.

Περιορισμένη είναι η προσέλευση των φίλων του Ηρακλή στα παιχνίδια που δίνει η ομάδα του.

Οι χριστιανοί με καταβολές στον εθνικό κόσμο δεν μπορούσαν να δεχτούν, χωρίς αντιρρήσεις, τη δημιουργία του κόσμου από το μηδέν ή τη χριστιανική διδασκαλία για την αρχή του κακού στην ιστορία.

Μήπως η προσέλευση είναι καλύτερη στον προβληματικό ΠΑΟΚ ή στον Απόλλωνα Καλαμαριάς που έχει ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη με τις πετυχημένες εμφανίσεις του;

Οι πνευματικές ζυμώσεις που αναπτύχθηκαν στο ευρύτερο πλαίσιο της χριστιανικής πίστης είχαν ως αποτέλεσμα τις διάφορες αιρέσεις, που ήταν κράμα θρησκευτικών αντιλήψεων από τον Ιουδαϊσμό ή τον ελληνορωμαϊκό κόσμο.

Το φαινόμενο των άδειων εξέδρων δεν είναι τωρινό.

Οι μεγαλύτερες αιρέσεις, είναι:

Έχει βαθιές ρίζες και είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων.

- Ο Αρειανισμός, προϊόν των θρησκευτικών δοξασιών του πρεσβυτέρου της Αλεξανδρείας Αρείου, ο οποίος διακήρυξε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός και "ομοούσιος" με τον Πατέρα του αλλά κτίσμα του Θεού.

Για τη Θεσσαλονίκη, την πόλη που ανέδειξε τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που κατά καιρούς κόσμησαν και κοσμούν το ελληνικό ποδόσφαιρο, η φθίνουσα πορεία του ποδοσφαίρου αποτελεί αντικείμενο έρευνας.

Ο Αρειανισμός, όταν αρνείται τη θεότητα του Ιησού, απορρίπτει και το απολυτρωτικό Του έργο.

Πέρασαν οι εποχές που αναστέναζαν τα γήπεδα της πόλης από το πάθος των φιλάθλων που πλημμύριζαν οι κερκίδες από παλμό και όγκο ώρες ολόκληρες πριν από την έναρξη των αγώνων.

Ο άνθρωπος, κατά συνέπεια, παραμένει δέσμιος της αμαρτίας και του θανάτου, αφού ο Χριστός δεν είναι Θεός και δεν μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε κοινωνία με το Θεό και επομένως, στη σωτηρία.

Δεν άλλαξαν μόνο οι εποχές, που έχουν οδηγήσει το ποδόσφαιρο της πόλης στα όρια παρακμής και της πλήρους απαξίωσης, είναι και το ίδιο το ποδόσφαιρο που έπαψε να έχει το ρόλο που είχε κάποτε.

- Ο Νεστοριανισμός, η διδασκαλία του αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Νεστορίου, ο οποίος υπερτόνιζε την ανθρώπινη φύση του Χριστού.

Οι παλιοί προσδιορισμοί, όπως ότι ο ΠΑΟΚ εκπροσωπεί το αντίπαλο δέος στη μάχη βορρά-νότου έχασαν τη σημασίας τους, γιατί ο Δικέφαλος έπαψε να προκαλεί πλέον δέος στους ''μεγάλους'' της Αθήνας.

Η Παναγία, κατά το Νεστόριο, πρέπει να ονομάζεται Χριστοτόκος κι όχι Θεοτόκος, αφού γέννησε τον άνθρωπο Χριστό στον οποίο "ενοίκησε" (κατοίκησε) ο Θείος Λόγος.

Το ίδιο και ο Άρης που μπορεί να μαζεύει γύρω του ένα σεβαστό αριθμό φίλων του, ωστόσο εδώ και χρόνια έπαψε να παίζει το ρόλο που είχε κάποτε, ψάχνοντας από τα τάρταρα της Β' εθνικής να βρει την ταυτότητά του.

Στο Νεστοριανισμό, η υποτίμηση της θεϊκής φύσης του Ιησού μειώνει το γεγονός της λύτρωσης που προσέφερε ο Χριστός.

Ο Ηρακλής, που κατά γενική ομολογία παίζει το θεαματικότερο ποδόσφαιρο της τελευταίας 15ετίας, έπαψε να συσπειρώνει γύρω του τις πολλές χιλιάδες φιλάθλων (όχι απαραίτητα Ηρακλειδέων) που βρέξει χιονίσει ανηφόριζαν ελλείψει περιφερειακής στο Καυταντζόγλειο, για να θαυμάσουν τους αστέρες της εποχής τύπου Χατζηπαναγή.

Αποκλείεται, όπως και στον Αρειανισμό, η ένωση Θεού και ανθρώπου, αφού ο Ιησούς είναι μόνο ένα ηθικό πρότυπο ανθρώπου και όχι Θεάνθρωπος.

Την απογοητευτική σημερινή πραγματικότητα δεν τη δημιούργησε μόνο η αμφισβήτηση των οργανωμένων προς τη σημερινή διοίκηση, αλλά και οι εκάστοτε διοικήσεις που ξεπουλούσαν ό,τι καλό παρήγαγαν προς Αθήνα μεριά.

- Ο Μονοφυσιτισμός.

Τα ίδια ισχύουν για τον ΠΑΟΚ, τον Άρη αλλά και τον Απόλλωνα, την αυθεντικότερη έκφραση του περήφανου ποντιακού στοιχείου.

Ο αρχιμανδρίτης Ευτυχής, για να αντιμετωπίσει την αίρεση του Νεστορίου, οδηγήθηκε στο άλλο άκρο.

Μόνο που ο Απόλλων με τόσους ξένους ή κοινοτικούς ξέμεινε από Ποντίους.

Υποστήριξε ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είχε δύο φύσεις, τη θεία και την ανθρώπινη, αλλά μόνο μία φύση, τη θεία, η οποία απορρόφησε την ανθρώπινη.

Κάνω λάθος;

Στο Μονοφυσιτισμό, επομένως, ο Θεός παρουσιάζεται φαινομενικά ως άνθρωπος. Αν, όμως, στο πρόσωπο του Ιησού δεν είναι ενωμένη η θεία και η ανθρώπινη φύση, τότε η σωτηρία εξαρτάται μόνο από το Θεό, αφού ο άνθρωπος δεν έχει καμιά συμμετοχή σ' αυτήν.

Η Γ' Οικουμενική Σύνοδος και ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος Β' που υπέγραψε και τις καταδικαστικές για το Νεστόριο αποφάσεις. Μικρογραφία από χειρόγραφο του 9ου αι.

Η Εκκλησία κατακρίνει την αίρεση και όχι τον αιρετικό, την κακοδοξία, όχι τον άνθρωπο: "ου τόν αιρετικόν, αλλά τήν αίρεσιν ου τόν άνθρωπο αλλά τήν πλάνην" (Ιωαν. Χρυσόστ. PG 50, 700 -701).