Την ανάγκη διαλόγου, προκειμένου να υλοποιηθεί η όποια μελέτη αφορά την ανάπλαση των εγκαταστάσεων της ΔΕΘ, επισήμανε ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος / Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας (ΤΕΕ/ΤΚΜ) Σάκης Τζακόπουλος μετά τη συνάντηση που είχε με τη διοίκηση της ΔΕΘ ΑΕ.

ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ

Τι γνωρίζουμε για το Θεό μέσα σ' αυτή τη σχέση;

«Το ΤΕΕ/ΤΚΜ βρίσκεται στη διαδικασία καταγραφής των προτάσεων που έγιναν κατά καιρούς για την αξιοποίηση της ευρύτερης περιοχής στην οποία βρίσκεται η ΔΕΘ.

Η Γκάρμπο γελάει!

Όσο ζούμε στον κόσμο αυτό η σχέση μας με το Θεό δεν είναι ολοκληρωμένη.

Στο πλαίσιο αυτό θα μελετήσουμε και την πρόταση της ΔΕΘ.

ΡΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος σαν να βλέπουμε τα πράγματα μέσα από καθρέπτη (Α Κορ. 13,12).

Κατόπιν τούτου θα κάνουμε τις επισημάνσεις μας», τόνισε ο κ. Τζακόπουλος, επισημαίνοντας ότι είναι θετικό το γεγονός ότι κάποιοι είχαν το θάρρος να φέρουν στην επιφάνεια ένα θέμα, όπως αυτό της ΔΕΘ, που ταλανίζει τη Θεσσαλονίκη.

Πάνε μέρες από τότε που πρωτακούσαμε τη φωνή τού Αλέξανδρου Γιωτόπουλου. Μόνο με τον ερχομό της βασιλείας του Θεού θα γνωρίσουμε το Θεό πρόσωπο με πρόσωπο, όπως πραγματικά είναι.

«Καλό είναι να γίνει ένας επανασχεδιασμός, ωστόσο υπάρχουν φορείς που πρέπει να καταθέσουν την άποψή τους για το εγχείρημα.

Οι περισσότεροι δυσκολεύονται να το χωνέψουν ότι αυτή η χροιά τζόβενου ανήκει στον ασπρομάλλη τού έξω αριστερά εδωλίου. Πάντα, βέβαια, ο Θεός θα παραμένει ακατανόητος για μας και αχώρητος στο νου μας.

Στο παρελθόν είχε αγοραστεί οικόπεδο για τη μετεγκατάσταση του εκθεσιακού κέντρου εκτός του κέντρου της Θεσσαλονίκης, κάτι που ποτέ δεν έγινε.

Εξίσου απογοητευτικό είναι και το ηχόχρωμα του Κουφοντίνα, κι ας μας είχε κάπως προετοιμάσει η μισοκακόμοιρη ιδιοσυχνότητα της φωνής τού Σάββα, τότε που τον συνεντευξίαζε από τηλεφώνου ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας επιμένουν σ' αυτό το σημείο: δε μπορούμε, ούτε θα μπορέσουμε να μάθουμε τίποτα για το απύθμενο βάθος του Θεού, για την ουσία του.

Αν είχε γίνει, δεν θα υπήρχε η σημερινή επιβάρυνση του κέντρου», λέει ο κ. Τζακόπουλος, επισημαίνοντας ότι η πόλη πρέπει να σχεδιάζεται με βάση τις ανάγκες των κατοίκων της.

Ξέρω, ξέρω. Ο Θεός, όμως, αποκάλυψε τον εαυτό του στους ανθρώπους μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Από την πλευρά της η διοίκηση της ΔΕΘ εξέφρασε την απορία της για το «πόσο λογικό είναι, ενώ διαθέτει οικόπεδο 184 στρεμμάτων στο κέντρο της πόλης, να ζητάει να μετακινηθεί σε οικόπεδο ξένης ιδιοκτησίας». Όποια αισθήματα κι αν τρέφαμε για τους εν λόγω, κατά βάθος φαντασιωνόμασταν ότι διαθέτουν μια φωνάρα εφάμιλλη τουλάχιστον με αυτή του Γερο-Δήμου από το ομώνυμο του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Φανέρωσε τον εαυτό του στον Αβραάμ, στο Μωυσή, στον ισραηλιτικό λαό και στη συνέχεια με το πρόσωπο του Χριστού σε όλους τους ανθρώπους. Σύμφωνα με τη διοίκηση της εταιρείας, το εκθεσιακό κέντρο δεν μπορεί να μετεγκατασταθεί στο χώρο της ιδιοκτησίας της στο Καλοχώρι, αφού αυτός προστατεύεται από τη συνθήκη Ramsar. Ας μην το κάνουμε θέμα. Με τις ενέργειές του για τον κόσμο και για τον άνθρωπο, ενέργειες που είναι κατανοητές ("μεθεκτές") σ' εμάς, δεν άφησε τον εαυτό του άγνωστο και κρυμμένο. Όσο θεαματική κι αν είναι η συμπεριφορά τινός, δεν έπεται ότι έχει ντε και καλά φωνή ευθέως ανάλογη. Επιπλέον, και ακόμα πιο σημαντικό, έγινε ο ίδιος ο Θεός άνθρωπος, για να μπορέσουμε εμείς να μοιάσουμε σ' Αυτόν. Ακόμη και η ερεβώδης φωνή του Σον Κόνερι, έχει κι αυτή τις αδυναμίες της. Έχουμε λοιπόν τη δυνατότητα να πούμε τι είναι και ποιες ιδιότητες έχει ο Θεός, χρησιμοποιώντας την Αποκάλυψη του ίδιου του Θεού, εικόνες και έννοιες γνωστές σ' εμάς και γνώσεις κάθε εποχής. Με λίγη καλή θέληση από μέρους μας και λίγη τσαχπινιά από τον ίδιο, το ψεύδισμα των συριστικών ήρθε κι έγινε στοιχείο ενισχυτικό τού χιούμορ που υποτίθεται ότι διαθέτει. Αυτό κάνει η καταφατική θεολογία με λέξεις, όπως Πατήρ, Υιός, Πνεύμα, ουσία, ενέργειες, πρόσωπο, αγάπη, δικαιοσύνη κ.τ.λ. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς το μπακγκράουντ της Λίας Βίσση για να καταλάβει ότι κάτι παρόμοιο συνέβη και με τον Μάρλον Μπράντο, ο οποίος με τα «σκρατς» της ηλικίας πρόσθεσε όγκο στην κάπως στριγγή χροιά του. Παρόλα αυτά, αυτή η γνώση μας για το Θεό είναι μερική και ανθρωποκεντρική. Τον απομυθοποιητικό ρόλο τής φωνής είχε εγκαίρως διαβλέψει ο Κοκτώ, ο οποίος πρώτος και μόνος κατακεραύνωσε το cinema parlant σαν σκέτη βαρβαρότητα και σαν το τέλος της τέχνης. Επειδή ο Θεός είναι διαφορετικός από τον άνθρωπο, αυτό που πραγματικά μπορούμε να πούμε γι' Αυτόν είναι τι δεν είναι ή να μιλήσουμε γι' Αυτόν με έννοιες που δεν είναι παρμένες από τη δική μας πραγματικότητα (π.χ. αόρατος, πανάγαθος, αιώνιος, πανταχού παρών κ.α). Χαρακτηριστικό θύμα αυτής της νουβοτέ υπήρξε η Γκρέτα Γκάρμπο. Αυτό κάνει η αποφατική θεολογία. Οι εφημερίδες τής εποχής, όταν απαρνήθηκε τον βωβό, την απομυθοποίησαν ξεφωνίζοντάς την ως εξής:

Οι δύο αυτές μορφές θεολογίας, καταφατική και αποφατική, συμπληρώνουν η μια την άλλη και μας λένε τι μπορούμε να γνωρίσουμε για το Θεό.

«Η Γκάρμπο μιλάει, γελάει και βήχει…».

Ο μόνος όμως τρόπος να γνωρίσουμε το Θεό και όχι κάτι για το Θεό είναι η προσωπική σχέση εμπιστοσύνης με Αυτόν, που δε μας δίνει κάποιες επιστημονικές, φιλοσοφικές ή ψυχολογικές αντιλήψεις για το Θεό, αλλά "ανοίγει" τον εαυτό μας για να δεχθεί μέσα του το Θεό με τα μυστήριά του και με τη θεία Χάρη του. Έτσι ο καθένας μας, ανάλογα με τις δυνατότητές του, την πνευματική του άσκηση, την ταπείνωση και την προσευχή του, αξιώνεται να συνδεθεί άμεσα με τον Θεό, να ζει την παρουσία του και αυτή να τον μεταμορφώνει.