Ένα εγχείρημα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας για την υποστήριξη της ελληνικής γλώσσας στη διαχρονία της: αρχαία ελληνική, μεσαιωνική ελληνική, νέα ελληνική αλλά και στη συγχρονική της διάσταση.
Τη θέση του Γοργία στη διερεύνηση της φύσεως της ρητορικής (βλ. σχετικά ΠΛ Γοργ 456a–457c) πήρε ο μαθητής του Πώλος, ο οποίος επέμεινε ότι η ρητορική είναι σπουδαία και χρήσιμη τέχνη. Ο Σωκράτης αντέτεινε ότι αποτελεί απλώς μια πρακτική δεξιότητα, που εμπνέεται από ταπεινά ελατήρια και επιδιώκει να διεγείρει τα ταπεινά ένστικτα του όχλου. Όταν ο Πώλος υποστήριξε ότι η ρητορική μπορεί να κατορθώσει ό,τι θέλει, ο Σωκράτης δήλωσε ότι ο ρήτορας–πολιτικός έχει συμφέρον να θέλει και να επιδιώκει το δίκαιο και το αγαθό, διότι αλλιώς θα είναι δυστυχής. Τότε ο Πώλος επικαλέστηκε το παράδειγμα του βασιλιά της Μακεδονίας, του Αρχέλαου, ο οποίος, όντας βασιλιάς, δεν θα μπορούσε παρά να είναι ευτυχής, μολονότι κατέκτησε τον θρόνο με παράνομο τρόπο.
© 2006 - 2008 Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας | Δικαίωμα Πνευματικής Ιδιοκτησίας | Όροι Χρήσης |