ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ

ΙΣΟΚΡ 4.43–46

Ο Ισοκράτης από την αρχή του πρώτου μέρους του λόγου αυτού, του επιδεικτικού, επεσήμανε ότι όποιος ρήτορας θα ήθελε να προσφέρει αληθινό έργο θα έπρεπε να πείσει Αθηναίους και Λακεδαιμονίους να αποβάλουν τις ηγεμονικές τους βλέψεις. Επειδή, όμως, κάτι τέτοιο θα ήταν δύσκολο για τους Λακεδαιμονίους, ο ρήτορας αποφάσισε να τους πείσει ότι αυτοί που, λόγω των ευεργεσιών και της προσφοράς τους προς τους υπόλοιπους Έλληνες, άξιζαν την ηγεμονία ήταν οι Αθηναίοι. Ο έπαινός τους ξεκίνησε με την προβολή της αυτοχθονίας τους, την απαρίθμηση των δώρων που πρόσφερε στην πόλη η θεά Δήμητρα, καθώς και την υπενθύμιση της συμβολής της Αθήνας στον αποικισμό και τη δημιουργία οργανωμένων πόλεων.