Αντικείμενο της συγκεκριμένης μονογραφίας, όπως δηλώνει και ο τίτλος της, είναι η δημιουργική γραφή αρχαιοελληνικού πεζού λόγου. Επιμερίζεται σε τρία τμήματα:

Στο πρώτο μέρος γίνεται μια ιστορική αναδρομή στον κεντρικό ρόλο που είχε στην ευρωπαϊκή σχολική πράξη, από την Αναγέννηση κι εντεύθεν, η δημιουργική συγγραφή πρωτότυπων κειμένων στις κλασικές γλώσσες. Το δεύτερο τμήμα εξετάζει την υφή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και καταδεικνύει την παιδαγωγική αξία της γραφής της. Τέλος, στο τρίτο μέρος επιχειρείται η οργάνωση της διδασκαλίας του μαθήματος σύνθεσης αρχαιοελληνικού πεζού λόγου, με βάση τη μακρά σχολική παράδοση της αρχαιότητας, της Αναγέννησης και της Νεότερης Ευρώπης.

Για την ενδογλωσσική μετάφραση ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει κυρίως το δεύτερο τμήμα της μονογραφίας, όπου περιγράφεται συγκριτικά προς τη νέα ελληνική η ρηματική φύση του κλασικού αττικού λόγου, η δομή της αρχαιοελληνικής περιόδου και η λογική λειτουργία διάφορων συντακτικών φαινομένων, όπως οι υποθετικοί λόγοι, ο πλάγιος λόγος, η λειτουργία των μορίων, κ.ά.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Σ. ΤΣΕΛΙΚΑΣ