Εξώφυλλο

Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός

Αρχαϊκή Επική Ποίηση

των Δ.Ν. Μαρωνίτη, Λ. Πόλκα, Κ. Τουλούμη

Δ3.5.2. Τα τείχη

Τα τείχη διαχωρίζουν την Ακρόπολη των Μυκηνών (εικ. 4.43) σε ό,τι υπάρχει μέσα σε αυτήν και σε ό,τι βρίσκεται απέξω. Ο διαχωρισμός αυτός δεν είναι, φυσικά, τυχαίος αν αναλογιστεί κανείς ότι μέσα στην ακρόπολη υπάρχουν κτίσματα εξουσίας και μνήμης, όπως το ανάκτορο και ο ταφικός περίβολος (κύκλος) Α. Μια επίσκεψη στις Μυκήνες, οποιαδήποτε μορφή και αν έχει, λοιπόν, πρέπει να λάβει υπόψη της αυτόν τον διαχωρισμό και να ξεκινήσει από τα τείχη και την Πύλη των Λεόντων προχωρώντας στα υπόλοιπα μνημεία.

Η ακρόπολη έχει σχήμα τριγωνικό και έκταση 30.000 τ.μ. περίπου και τα τείχη που την περιβάλλουν έχουν μέγιστο σωζόμενο πάχος 5,50μ. και σωζόμενο ύψος σε ορισμένα σημεία πάνω από 6μ., αλλά το αρχικό ύψος τους πρέπει να ήταν μέχρι και 12μ. Κτίστηκαν τον 14ο αι. π.Χ. και γνώρισαν δυο επεκτάσεις. Τον 13ο αι. π.Χ. ο Ταφικός Περίβολος Α περιλήφθηκε εντός της ακρόπολης και χτίστηκε η Πύλη των Λεόντων, ενώ η ακρόπολη πήρε την τελική της μορφή, αυτήν που φαίνεται σήμερα (εικ. 4.44), τον 12ο αι. π.Χ.

Τα τείχη ονομάστηκαν Κυκλώπεια από τον Παυσανία λόγω του τρόπου κατασκευής τους που παρέπεμπε στη χρήση μεγάλης δύναμης ή πολλών χεριών. Μεγάλοι κροκαλοπαγείς ογκόλιθοι, είτε ακανόνιστου πολυγωνικού σχήματος, είτε ορθογώνιοι, τοποθετήθηκαν σε δυο σειρές, μια εσωτερική και μια εξωτερική, ο ένας πάνω στον άλλον χωρίς κάποιο συνδετικό υλικό, πηλό ή κονίαμα, μεταξύ τους. Δημιουργούνταν, έτσι, μια εσωτερική και μια εξωτερική όψη στο τείχος. Το εσωτερικό διάστημα ανάμεσα στις δυο σειρές των ογκόλιθων γεμιζόταν με μικρότερες πέτρες και χώμα. Το σήμα κατατεθέν των Μυκηνών, η Πύλη των Λεόντων, αποτελούσε την κύρια είσοδο στην Ακρόπολη, ενώ υπήρχαν και κάποιες δευτερεύουσες, όπως, για παράδειγμα η Βόρεια Πύλη (εικ. 4.45), χτισμένες με παρόμοιο τρόπο με αυτήν, χωρίς, όμως, ανάγλυφο υπέρθυρο.