Εξώφυλλο

Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός

Αρχαϊκή Επική Ποίηση

των Δ.Ν. Μαρωνίτη, Λ. Πόλκα, Κ. Τουλούμη

Β4. Βιβλιογραφία

Κριτικές εκδόσεις - Σχόλια - Μεταφράσεις

Arrighetti, Gr. 1884. Esiodo Teogonia. Μιλάνο: Biblioteca Universale Rizzoli.

Evelyn-White, H.G. 1914. Hesiod, The Homeric Hymns, and Homerica. Loeb Classical Library. Cambridge Mass.: Harvard University Press.

Lattimore, R. 1959. Hesiod: The Works and Days, Theogony, The Shield of Herakles. Translation. Ann Arbor: University of Michigan Press.

Marg, W. 1970. Hesiod, Sämtliche Gedichte, übersetzt und erläutert. Ζυρίχη-Στουτγάρδη: Artemis Verlag.

Mαρωνίτης, Δ.Ν. 2009. Eκλογές από τον Hσίοδο: Θεογονία, Έργα, Hοίαι. Aθήνα: Άγρα.

Merkelbach, R. - West., M.L. (επιμ.). 1967. Fragmenta Hesiodea. Οξφόρδη: Clarendon Press.

Most, G.W. (εκδ.). 2006-2007. Hesiod Ι: Theogony, Works and Days, Testimonia. II: The Shield, Catalogue of Women, Other Fragments. Edited and Translated with Introduction. Cambridge, Mass: Harvard University Press.

Solmsen, F. - Merkelbach, R. - West, M.L. (εκδ.). [1970] 1990. Hesiodi Theogonia, Opera et Dies, Scutum, Fragmenta Selecta. 3η έκδ. Οξφόρδη: Clarendon Press.

Verdenius, W.J.A. 1985. A Commentary on Hesiod's Works and Days (1-382). Mnemosyne Supplement 86. Leiden: Brill.

West, M.L. 1966. Hesiod. Theogony. Edited with Prolegomena and Commentary. Οξφόρδη: Clarendon Press.

West, M.L. 1978. Hesiod. Works and Days. Οξφόρδη: Clarendon Press.

West, M.L. 1988. Hesiod. Theogony and Works and Days. Οξφόρδη: Clarendon Press.

Wilamowitz-Moellendorff, U. von. 1928. Hesiodos Erga. Βερολίνο: Weidmann.

Μελέτες-Άρθρα

Arrighetti, Gr. (επιμ.). 1975. Esiodo. Letture critiche. Milano: Mursia.

Athanassakis, A.N. (επιμ.). 1992. «Essays on Hesiod» I-II. Ramus 21: 1-2.

Blickman, D.R. 1987. «Styx and the Justice of Zeus in Hesiod's Theogony». Phoenix 41: 341-355.

Blusch, J. 1970. Formen und Inhalt von Hesiods individuellem Denken. Βόννη: Bouvier Verlag.

Bonafé, A. 1985. Eros et Eris. Marriages divins et mythe de succesion chez Hésiode. Lyon: Presses Universitaires.

Brandley, E.M. 1966. «The Relevance of the Proemium in the Design and Meaning of Hesiod's Theogony». SO 41: 29-47.

Clay, J. Strauss. 1988. «What the Muses sang, Theogony 1-115», GRBS 29: 323-333.

Clay, J. Strauss. 2003. Hesiod's Cosmos. Cambridge: Cambridge University Press.

Cohen, I.M. 1986. «The Hesiodic Catalogue of Women and the Megalai Ehoiai». Phoenix 40: 127-142.

Dettiene, M. 1967. Les maîtres de verité dans la Grèce archaïque. Paris: François Maspero. [Και στα ελληνικά: Οι κύριοι της αλήθειας. Ελλην. μετ. Κ. Αλεξοπούλου-Στ. Οικονόμου. Αθήνα: Πατάκης, 2001].

Edwards, G.P. 1971. The Language of Hesiod in Its Traditional Context. Οξφόρδη: Basil Blackwell.

Effe, B. 1988. «Die Aristie des Herakles zur Homerrezeption der Aspis». Hermes 116: 156-168.

Erbse, H. 1993. «Die Funktion des Rechtgedankens in Hesiod's Erga». Hermes 121: 12-28.

Gagarin, M. 1973. «Dike in the Works and Days». CP 68: 81-94

Hamilton, R. 1989. The Architecture of Hesiodic Poetry. Βαλτιμόρη: The John Hopkins University Press.

Heitsch, E. (επιμ.). 1966. Hesiod, Wege der Forschung. B. 44. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft.

Janko, R. 1982. Homer, Hesiod and the Hymns. Diachronical Development in Epic Diction. Cambridge: University Press.

Janko, R. 1986. «The Shield of Herakles and the Legend of Cycnus». CQ 36: 38-59.

Kακριδής, I.Θ. 1980. «Ησιόδεια». Στον τόμο Προομηρικά, Ομηρικά, Ησιόδεια. Βιβλιοθήκη του Φιλολόγου 13. Αθήνα. 137-160.

Kambylis, A. 1965. Die Dichterweihe und ihre Symbolik. Untersuchungen zu Hesiodos, Kallimachos, Properz und Ennius. Χαϊδελβέργη: Carl Winter.

Koenen, L. 1994. «Greece, the Near East and Egypt: Cyclic Destruction in Hesiod and the Catalogue of Women». TAPA 124: 1-34.

Koning, H.H. 2010. Hesiod: The Other Poet. Ancient Reception of a Cultural Icon. Mnemosyne Supplement 325. Leiden-Βοστώνη: Brill.

Lambert, W. - Waltcot, P. 1965. «A New Babylonian Theogony and Hesiod». Kadmos 4: 64-72.

Lamberton, R. 1988. Hesiod. New Haven: Yale University Press. [Και στα ελληνικά: Ησίοδος: Ο ποιητής και το έργο του. Ελλ. µτφρ. Μ. Τσάτσου. Αθήνα: Τυπωθήτω-Gutenberg, 2005.]

Latte, Κ. 1946. «Hesiod's Dichterweihe». A&A 2. 152-163.

Leclerc, M.C. 1992. «L'épervier et le rossignol d'Hésiode, une fable à double sens». REG 105: 37-44. [Και στα ελληνικά: «Το γεράκι και το αηδόνι του Ησιόδου: Ένας μύθος αμφίσημος». Ελλ. μετ. A. Στέφος. Φιλόλογος 78: 325-333.]

Leclerc, M.C. 1993. La parole chez Hésiode. À la recherche de l'harmonie perdue. Paris: Les Belles Lettres.

Lévêque, Ρ. 1988. «Pandora ou la terrifiante féminité». Kernos 1: 49-62.

Marquardt, P.A. 1982. «The two faces of Hesiod's Muse». ICS 7. 1­-12.

Μαρωνίτης, Δ. Ν. «“Το αηδόνι και το γεράκι”: ένα σήμα σολωμικής Ποιητικής». Στον τόμο Διονύσιος Σολωμός. Μελετήματα Αθήνα: Πατάκης. 75-91

Minton, W.W. 1962. «Invocation and Catalogue in Hesiod and Homer» TAPA 93: 188-212

Mondi, R. 1986. «Tradition and Innovation in the Hesiodic "Titanomachy"». TAPA 106: 25-48.

Mondi, R. 1989. «ΧΑΟΣ and the Hesiodic "Cosmogony"». HSCP 92: 1-41.

Montanari F. - Rengakos A. - Tsagalis C. (επιμ.). 2009. Brill's Companion to Hesiod. Leiden-Βοστώνη: Brill.

Mπεζαντάκος, N. - Tσαγγάλης, X. (επιµ.). 2006. Mουσάων ἀρχώµεθα: O Hσίοδος και η αρχαϊκή επική ποίηση. Aθήνα: Πατάκης.

Munding, H. 1959. Hesiods Erga in ihrem Verhältnis zur Ilias. Ein Vergleich und seine Folgenden für die Entstehung der Gedichte. Frankfurt am Main: Vittorio Klostermann.

Nagy, G. 1990. Greek Mythology and Poetics. Ithaca: Cornell University Press.

Neitzel, H. 1975. Homer: Rezeption bei Hesiod. Interpretation ausgewählter Passagen. Βόννη: Bouvier Verlag.

Neitzel, H. 1980. «Hesiod und die lügenden Musen». Hermes 108. 387­-401.

Nikolai, W. 1964. Hesiod's Erga. Beobachtungen zum Aufbau. Χαϊδελβέργη: Carl Winter.

Petropoulos, J.C.B. 1994. Heat and Lust: Hesiod's Midsummer Festival Scene Revisited. Lanham, MD: Rowman-Littlefield.

Pucci, P. 1977. Hesiod and the Language of Poetry. Βαλτιμόρη: John Hopkins University Press.

Ready, J.L. 2007. «Homer, Hesiod, and the Epic Tradition». Στον τόμο: H.A. Shapiro (επιµ.), The Cambridge Companion to Archaic Greece. Cambridge: Cambridge University Press. 111-140.

Schmidt, J.- U. 1986. Addresat und Paraineseform: Zur Intention von Hesiods "Werken und Tagen". Hypomnemata 86. Göttingen.

Schmidt, J.-U. 1983. «Hesiod's Ainos von Habicht und Nachtigal». WD 17: 55-76.

Schmidt, J.-U. 1988. «Die Aufrichtung der Zeusherrschaft als Modell. Ueberlegungen zur Theogonie des Hesiod». WJA 14: 39-69.

Schmidt, J.-U. 1988. «Die Einheit des Prometheus-Mythos in der Theogonie des Hesiod». Hermes 116: 129-156.

Schwabl, H. 1963. «Aufbau und Struktur des Prooimions der hesiodeischen Theogonie». Hermes 91: 385-415.

Schwabl, H. 1966. «Beispiele zur poetischen Technik des Hesiod». Στον τόμο Ε. Ηeitsch (επιμ.), Hesiod. WdF 44. Darmstadt. 175-­219.

Schwabl, H. 1966. Hesiod's Theogonie: Eine unitarische Analyse. Βιέννη: Oesterreichische Akademie derWissenschaften.

Schwabl, H. 1971. «Hesiod». RE Supp. XII: 434-486.

Schwarz, J. 1960. Pseudo-Hesiodeia. Recherches sur la composition, la diffusion ancienne d'œuvres attribuées à Hésiode. Leiden: Brill.

Skafte Jensen, M. 1966. «Tradition and Individuality in Hesiod's Works and Days». Classica et Mediaevalia 27: 1-27.

Snell, B. 1984. Η Ανακάλυψη του πνεύματος. Ελλ. μετ. Δ. Ιακώβ. Αθήνα: ΜΙΕΤ.

Solmsen, F. 1949. Hesiod and Aeschylus. Cornell Studies in Classical Philology 30. Ithaca-Νέα Υόρκη: Cornell University Press.

Solmsen, F. 1989. «The two Near Eastern Sources of Hesiod». Hermes 117: 413-422.

Stoddard, K. 2004. The Narrative Voice in the "Theogony" of Hesiod. Mnemosyne Supplementum 255. Leiden-Βοστώνη: Brill.

Stroh, W. 1976. «Hesiod's lügende Musen». Στον τόμο: H. Goergemanns - E.A. Schmidt (επιμ.), Studien zum antiken Epos. Beitr .z. klass. Philol. 72. Χαϊδελβέργη. 85-112.

Thalmann, W.G. 1987. Conventions of Form and Thought in Early Greek Epic Poetry. Βαλτιμόρη: John Hopkins University Press.

Tsagarakis, O. 1986. «On the Question of Priority of Homer and Hesiod». Emerita 54: 189-202.

Verdenius, J.W. 1962. «Aufbau und Absicht der Erga». Στον τόμο: Hesiode et son influence. Fondation Hardt. Entretiens sur l'antiquité classique 7. Γενεύη.

Vernant, J.P. - Dettiene, M. 1974. Les ruses d'intelligence: La métis des Grecs. Παρίσι: Flammarion. [Και στα ελληνικά: Μήτις: Η πολύτροπη νόηση στην αρχαία Ελλάδα. Ελλ. μετ. Ι. Παπαδοπούλου. Αθήνα: Ζαχαρόπουλος, 1993.]

Vernant, J.Ρ. 1985. Mythe et pensée en Grèce ancienne. Παρίσι: La Découverte. [Και στα ελληνικά: Μύθος και Σκέψη στην αρχαία Ελλάδα. Ελλ. μετ. Σ. Γεωργούδη. 2η έκδ. Αθήνα: Ζαχαρόπουλος, 1989.]

Walcot, P. 1956. «The Text of Hesiod's Theogony and the Hittite Epic of Kumarbi». CQ 50: 198-206.

Walcot, Ρ. 1966. Hesiod and the Near East. Cardiff: University of Wales Press.

West, M.L. 1985. The Hesiodic Catalogue of Women. Its Nature, Structure and Origins. Οξφόρδη: Clarendon Press.

Yu-Guntert, I. 1984. Beobachtungen zum Aufbau der Theogonie Hesiods. Διδ. διατρ. Heidelberg.