"Institute of Educational Policy" Books

Search

Go
Show

4.2. Λειτουργικό σύστημα

Το υλικό του υπολογιστικού συστήματος αποτελείται, όπως ήδη γνωρίζουμε, από μονάδες μνήμης, μονάδες εκτέλεσης αριθμητικών και λογικών πράξεων, μονάδες επικοινωνίας, μονάδες εκτύπωσης, μονάδες εισόδου και μονάδες εξόδου. Αυτές οι επιμέρους μονάδες του υλικού αποτελούν και τους πόρους (resources) -δηλαδή τον πλούτο- του υπολογιστικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά του υπολογιστικού συστήματος βρίσκονται οι χρήστες, όπως φαίνεται στο Σχήμα 4.1, οι οποίοι διατυπώνουν αιτήματα προς το υπολογιστικό σύστημα και αναμένουν την ικανοποίησή τους. Τα αιτήματα αυτά απαιτούν τη χρήση των πόρων για να ικανοποιηθούν. Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη ενός καλού "κυβερνήτη", που θα δέχεται τα αιτήματα του χρήστη ή των χρηστών, θα εκτιμά τη διαθεσιμότητα και τις δυνατότητες των πόρων και θα τους διαχειρίζεται με στόχο την ικανοποίηση των αιτημάτων των χρηστών. Το λειτουργικό σύστημα παίζει το ρόλο του "κυβερνήτη", ο οποίος: α) λαμβάνει τα αιτήματα των χρηστών β) τα αναλύει σε επιμέρους λειτουργίες γ) σχεδιάζει με ποιο τρόπο θα κάνει τη βέλτιστη χρήση του υλικού για την ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων δ) παρακολουθεί την εκτέλεση των απαραίτητων λειτουργιών και ε) συνθέτει τις απαντήσεις και τις προωθεί στον χρήστη.

Σχήμα 4.1: Το λειτουργικό σύστημα

Το λειτουργικό σύστημα ασκεί το ρόλο του με στόχο: - να εξασφαλίζει τη μέγιστη δυνατή ευκολία στο χρήστη, έτσι αυτός με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια να λαμβάνει τα επιθυμητά αποτελέσματα, - να επιτυγχάνει τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των πόρων του συστήματος. Στην περίπτωση που οι παραπάνω στόχοι αλληλοσυγκρούονται, συνήθως υπερισχύει ο πρώτος.