ΞΞ½Ξ± εγχείΟΞ·ΞΌΞ± του ΞΞΞ½Ο„ΟΞΏΟ… Ελληνικής ΓλΟσσας Ξ³ΞΉΞ± την υποστήΟΞΉΞΎΞ· της ελληνικής Ξ³Ξ»Οσσας στη διαχΟΞΏΞ½Ξ―Ξ± της: Ξ±Οχαία ελληνική, μεσαιωνική ελληνική, Ξ½ΞΞ± ελληνική αλλά ΞΊΞ±ΞΉ στη συγχΟΞΏΞ½ΞΉΞΊΞ® της διάσταση.
Στο τέλος του τρίτου επεισοδίου ο Νεοπτόλεμος και ο Οδυσσέας έφυγαν, έχοντας πλέον στην κατοχή τους το τόξο του Φιλοκτήτη, όχι όμως και τη συγκατάθεσή του να τους ακολουθήσει στην Τροία (βλ. σχετικά και ΣΟΦ Φιλ 1–134). Το τρίτο στάσιμο είναι ένας κομμός , στον οποίον ο Φιλοκτήτης, γεμάτος απογοήτευση για τη στάση των Αχαιών, εξέφρασε την επιθυμία να πεθάνει στη Λήμνο, ενώ ο χορός προσπάθησε μάταια να τον μεταπείσει. Πριν επιστρέψουν στη σκηνή ο Νεοπτόλεμος και ο Οδυσσέας, ο Φιλοκτήτης αποσύρθηκε στη σπηλιά του, για να πεθάνει, δηλώνοντας ότι δεν θα πήγαινε στην Τροία, ακόμα και αν τον έκαιγε με τους κεραυνούς του ο Δίας.
© 2006 - 2008 Centre for the Greek Language | Copyright | Terms of Use |