ΞΞ½Ξ± εγχείΟΞ·ΞΌΞ± του ΞΞΞ½Ο„ΟΞΏΟ… Ελληνικής ΓλΟσσας Ξ³ΞΉΞ± την υποστήΟΞΉΞΎΞ· της ελληνικής Ξ³Ξ»Οσσας στη διαχΟΞΏΞ½Ξ―Ξ± της: Ξ±Οχαία ελληνική, μεσαιωνική ελληνική, Ξ½ΞΞ± ελληνική αλλά ΞΊΞ±ΞΉ στη συγχΟΞΏΞ½ΞΉΞΊΞ® της διάσταση.
Στο τρίτο επεισόδιο ο αρραβωνιαστικός της Αντιγόνης και γιος του Κρέοντα, ο Αίμονας, προσπάθησε μάταια να πείσει τον πατέρα του να απαλλάξει τη μνηστή του. Μετά την έξοδο του νέου από τη σκηνή και την παρέμβαση του χορού, ο Κρέοντας αθώωσε την Ισμήνη και μετέτρεψε την ποινή της Αντιγόνης, που πλέον θα φυλακιζόταν σε έναν υπόγειο θολωτό τάφο, για να πεθάνει από ασιτία. Αποδίδοντας τη στάση του Αίμονα στον έρωτά του για την Αντιγόνη, στο τρίτο στάσιμο ο χορός ύμνησε τον Έρωτα, ενώ στην πρώτη σκηνή του τέταρτου επεισοδίο , που είναι ένας κομμός , η ηρωίδα αποχαιρέτησε τους συμπολίτες της, θρηνώντας για την κακή της μοίρα.
© 2006 - 2008 Centre for the Greek Language | Copyright | Terms of Use |