ΞΞ½Ξ± εγχείΟΞ·ΞΌΞ± του ΞΞΞ½Ο„ΟΞΏΟ… Ελληνικής ΓλΟσσας Ξ³ΞΉΞ± την υποστήΟΞΉΞΎΞ· της ελληνικής Ξ³Ξ»Οσσας στη διαχΟΞΏΞ½Ξ―Ξ± της: Ξ±Οχαία ελληνική, μεσαιωνική ελληνική, Ξ½ΞΞ± ελληνική αλλά ΞΊΞ±ΞΉ στη συγχΟΞΏΞ½ΞΉΞΊΞ® της διάσταση.
Το 346 π.Χ. ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος είχε ήδη κατορθώσει να αναμειγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις των πόλεων της νότιας Ελλάδας, ενώ η Αθήνα βρισκόταν σε πολιτική απομόνωση. Μετά το τέλος του Γ´ Ιερού πολέμου (355–346 π.Χ.) και την αποπομπή των Φωκέων από το αμφικτυονικό συνέδριο, ο Μακεδόνας βασιλιάς έγινε μέλος του, αλλά οι Αθηναίοι δεν του αναγνώρισαν την αμφικτυονική ιδιότητα. Τότε ο Φίλιππος ζήτησε εξηγήσεις, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις και εισηγήσεις πολλών Αθηναίων για πόλεμο εναντίον του. Αν και δηλωμένος πολέμιος του Φιλίππου, ο Δημοσθένης επιχείρησε να αποδείξει με τον παρόντα λόγο του πόσο ολέθριος θα ήταν τη δεδομένη στιγμή ένας πόλεμος ενάντια στη Μακεδονία.
© 2006 - 2008 Centre for the Greek Language | Copyright | Terms of Use |