Εξώφυλλο

Αριάδνη

Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας

της Δήμητρας Μήττα

ΜΟΥΝΙΧΟΣ

    (πουλί, γεράκι)

     

    Ο Μούνιχος ήταν γιος του βασιλιά των Μολοσσών Δρύαντα, τον οποίο και διαδέχτηκε στην εξουσία. Ήταν θεοσεβής, εξαιρετικός μάντης και δίκαιος. Από τη Ληλάντη απέκτησε πολλούς γιους και μια κόρη, που, όπως και ο πατέρας τους, διακρίνονταν για την ευσέβειά τους, για την οποία οι θεοί τους ξεχώρισαν και κάποια στιγμή τους αντάμειψαν. Κάποτε ληστές επιτέθηκαν στην πόλη τους στην Ιλλυρία και έβαλαν φωτιά για να κάψουν το παλάτι. Ο Δίας, τιμώντας την ευσέβεια της οικογένειας, δεν τους άφησε να πεθάνουν και μεταμόρφωσε τον καθένα σε πουλί. Ο Μούνιχος έγινε αρπακτικό γεράκι (Εικ. 831), η γυναίκα του Ληλάντη ένα είδος κορυδαλλού ή δρυοκολάπτη (Εικ. 725, 1007), η κόρη του Υπερίππη, που απέφυγε τη φωτιά πηδώντας στο νερό, κολυμβίδα ή γλάρος (Εικ. 243), ο μάντης γιος του Άλκανδρος τροχίλος (= τρυποκάρυδος), οι άλλοι δυο γιοι του, ο Μεγαλήτορας και ο Φιλαίος, που ξέφυγαν μέσα από έναν τοίχο και κρύφτηκαν στην άμμο, δύο μικρά πουλιά, ίσως σπουργίτια. (Εικ. 1466)