Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
το
| Ιλ. 1.217 | ...πνίγει η οργή βαθιά τα σπλάχνα μου· το πιο συφέρο αυτό ᾽ναι. | Που τους θεούς... |
| Ιλ. 1.219 | ...τον συνακούν κι εκείνοι.» | Είπε, και το τρανό ξανάσπρωξε σπαθί του στο... |
| Ιλ. 1.220 | ...του στο θηκάρι, | στη βαριά φούχτα το χερόλαβο κρατώντας το... |
| Ιλ. 1.220 | ...βαριά φούχτα το χερόλαβο κρατώντας το ασημένιο, | στης Αθηνάς τα λόγια... |
| Ιλ. 1.223 | ...με τους θεούς τους άλλους. | Ωστόσο το θυμό δε σκόλαζε τότε ο Αχιλλέας, μόν᾽... |
| Ιλ. 1.228 | ...με τους πιο αντρειωμένους μας; το τρέμεις σαν το Χάρο! | Αλήθεια, πιο... |
| Ιλ. 1.228 | ...πιο αντρειωμένους μας; το τρέμεις σαν το Χάρο! | Αλήθεια, πιο καλά στ᾽ απλόχωρα... |
| Ιλ. 1.230 | ...αντρίκεια αντίκρυ σου ν᾽ αρπάζεις το μοιράδι! | Χαρά στο λαοφαγά τον... |
| Ιλ. 1.234 | ...τους όρκο τρανό θα ομώσω: | Μα τούτο το ραβδί ―σ᾽ τ᾽ ορκίζομαι― που φύλλα πια... |
| Ιλ. 1.238 | ...χέρια τους οι Αργίτες κρισολόγοι | τώρα το σφίγγουν διαφεντεύοντας τη δικαιοσύνη... |