Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
τη
| Οδ. 9.542 | ...μάς έσπρωξαν τα κύματα, προς τη στεριά την άλλη. | Πια τέλος στο νησί... |
| Οδ. 9.549 | ...βγάλαμε τ᾽ αρνιά, κι εκεί αρχινάμε | τη μοιρασιά, για νά ᾽χει φεύγοντας... |
| Οδ. 10.10 | ...ξαρέσια. | Κνίσα γεμάτο το παλάτι τους τη μέρα από τραγούδια | αντιλαλεί· μα η... |
| Οδ. 10.16 | ...καθετί· κι εγώ του τά ᾽λεγα με τη σειρά, πώς γίναν. | Μα όντας κι εγώ τον... |
| Οδ. 10.29 | ...απάνω | στις δέκα ομπρός μας ξεχωρίσαμε τη γη την πατρική μας, | κι όσο ζυγώναμε,... |
| Οδ. 10.32 | ...δεν είχα αφήσει σύντροφο να κυβερνάει τη σκότα, | μονάχα εγώ, μιαν ώρα αρχύτερα... |
| Οδ. 10.39 | ...μαθές κι αν έρχεται το κάστρο και τη χώρα! | Από της Τροίας τα κούρσα... |
| Οδ. 10.49 | ...βαθιά στο πέλαο μέσα, | μακριά απ᾽ τη γη μας· απ᾽ τους θρήνους τους ορθός... |
| Οδ. 10.85 | ...θά ᾽παιρνες διπλή εδώ πέρα ρόγα, | τη μια τ᾽ αρνιά σου τ᾽ άσπρα βόσκοντας,... |
| Οδ. 10.99 | ...μονάχα που ανηφόριζε ψηλά απ᾽ τη γης θωρούμε. | Κι είπα να πέψω απ᾽ τους... |