της | Ομηρικά Έπη

Ιλ. 17.447	...δεν είναι \| άλλο στη γης, απ᾽ όσα πάνω της σαλεύουν κι ανασαίνουν. \| Του Πρίαμου...
Ιλ. 17.545	...άναβε φτασμένη από τα ουράνια \| ατή της η Αθηνά· ο βροντόλαλος την είχε Δίας...
Ιλ. 17.554	...Μενέλαο, πού ᾽τυχε να βρίσκεται σιμά της , \| του Φοίνικα το διώμα παίρνοντας και...
Ιλ. 17.567	...η γλαυκομάτα εχάρηκε θεά Αθηνά βαθιά της , \| που απ᾽ όλους τους θεούς ευκήθηκε...
Ιλ. 17.570	...σφήνωσε βαθιά στα στήθια του της μύγας το γινάτι, \| που όσο τη...
Ιλ. 17.657	...λιόντας θά ᾽λεγες, που απ᾽ την αυλή της μάντρας, \| αφού εκουράστη...
Ιλ. 17.739	...τα σπίτια \| με αναλαμπή τρανή, κι απάνω της σφυρίζει η ορμή του ανέμου· \| όμοια και...
Ιλ. 18.31	...τα στήθη τους, και λύθηκαν της καθεμιάς τα γόνα. \| Θρηνούσε κι απ᾽ την...
Ιλ. 18.37	...πελάγου, \| κι αρχίνησε το θρήνο· γύρα της μεμιάς εμαζωχτήκαν \| όσες θεές νεράιδες...
Ιλ. 18.66	...κι εκείνες δακρυσμένες \| ομάδι της τραβούσαν· κι άνοιγε της θάλασσας το...