Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
που
| Οδ. 11.39 | ...γλυκές, όλο παράπονο που σβήσαν στον ανθό τους, | και πλήθος... |
| Οδ. 11.41 | ...με χαλκόβαρα κοντάρια χτυπημένοι, | που επέσαν σε πολέμους, κι άρματα... |
| Οδ. 11.43 | ...το λάκκο με περίσσιον | άγριον αχό, που εμένα ολόχλωμος με περεχούσε... |
| Οδ. 11.45 | ...μου να γδάρουν τα σφαγάρια, | που εκείτουνταν απ᾽ τον ανέσπλαχνο χαλκό... |
| Οδ. 11.58 | ...εσύ πιο πριν απ᾽ τ᾽ άρμενο που μ᾽ έφερε εδώ πέρα;” | Σαν είπα τούτα,... |
| Οδ. 11.67 | ...― | το ταίρι σου και τον πατέρα σου, που σ᾽ έχει αναστημένο, | και τον Τηλέμαχο,... |
| Οδ. 11.68 | ...τον Τηλέμαχο, στο σπίτι σου μοναχογιό που αφήκες: | το ξέρω, σα γυρνάς, αφήνοντας... |
| Οδ. 11.74 | ...μαζί σου· | μονάχα κάψε με με τ᾽ άρματα που ήταν δικά μου, ως ζούσα, | κι εκεί, στο... |
| Οδ. 11.76 | ...ασκώσετέ μου | του δύστυχου, που κι οι μελλούμενες γενιές να μου... |
| Οδ. 11.78 | ...κάρφωσε κι ένα κουπί στο μνήμα, | αυτό που ζώντας είχα κι έλαμνα μαζί με τους... |