Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
που
| Ιλ. 5.110 | ...πικρή σαγίτα ανάσυρε, στον ώμο μου που εμπήχτη.» | Έτσι είπε, κι απ᾽ το... |
| Ιλ. 5.119 | ...δώσε μου, να φάει την κονταριά μου, | που πρώτος μού ᾽ριξε και πέτεται και λέει... |
| Ιλ. 5.126 | ...έχω βάλει | την άτρομη, ο αλογάρης πού ᾽κλεινεν άγριος Τυδέας εντός του· | και... |
| Ιλ. 5.127 | ...εντός του· | και την κατάχνια, πριν που σ᾽ έζωνε, σου σήκωσα απ᾽ τα... |
| Ιλ. 5.137 | ...θέριεψεν η λύσσα, σαν του λιόντα, | που ως πήδαε τη φραγή, τον λάβωσε στο... |
| Ιλ. 5.139 | ...μα δεν τον σκότωσε, όχι, | μονάχα που άναψε τη λύσσα του, και τώρα πια... |
| Ιλ. 5.150 | ...γέροντα, του ξακουστού Ευρυδάμα, | που ως έφευγαν, δεν τους ξεδιάλυνεν ο... |
| Ιλ. 5.153 | ...Φαίνοπα, στο Θόωνα και στον Ξάνθο, | που νιούτσικοι ήταν, μα τον κύρη τους τα... |
| Ιλ. 5.157 | ...ζωντανοί απ᾽ τον πόλεμο που δε γυρίσαν πίσω | να τους δεχτεί, και... |
| Ιλ. 5.161 | ...και το Χρομίο· σα λιόντας, | που σε βοδιών κοπάδι χύνεται και μιας... |