που

Οδ. 9.148 ...τη στιγμή τα καλοκούβερτα που αράξαν άρμενά μας. | Κι ως τα καράβια...
Οδ. 9.175 ...νά ᾽ναι τάχα, ανέσπλαχνοι, που δεν ψηφούν το δίκιο, | γιά εχουν...
Οδ. 9.185 ...τη νύχτα· και τρογύρα | μια αυλή αψηλή, που την περίζωναν στη γη χωμένες...
Οδ. 9.187 ...πελώριος άντρας πλάγιαζε κει μέσα, που τ᾽ αρνιά του | βοσκούσε μοναχός,...
Οδ. 9.190 ...με το κακό στα φρένα. | Τόσο θεόρατος που τά ᾽χανες, δε θύμιζε άνθρωπο,...
Οδ. 9.191 ...᾽χανες, δε θύμιζε άνθρωπο, όχι, | που τρώει ψωμί, μονάχα ακρόκορφο λες κι...
Οδ. 9.192 ...λες κι ήταν δασωμένο | βουνού αψηλού, που στ᾽ άλλα ανάμεσα μονάχο...
Οδ. 9.198 ...Φοίβου ο λειτουργός, στην Ίσμαρο που ζούσε, σκέποντάς τη· | στο άλσος του...
Οδ. 9.205 ...μου γέμισε κρασί γλυκό κι ακράτο, | που να το πίνουν μόνο αθάνατοι· στο σπίτι...
Οδ. 9.208 ...του και μια κελάρισσά τους. | Και κάθε που ήταν απ᾽ το κόκκινο γλυκό κρασί να...