Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
που
| Ιλ. 23.389 | ...δεν ξέφυγε το μάτι | της Αθηνάς, που εχύθη τρέχοντας, και το μαστίγι... |
| Ιλ. 23.405 | ...αντρόκαρδου Διομήδη τ᾽ άλογα, που τώρα γρηγοράδα | τούς έδωκε η... |
| Ιλ. 23.410 | ...τώρα κάποιο λόγο μου, που σίγουρα θα γένει: | Δεν έχει πια... |
| Ιλ. 23.417 | Είπε, και τ᾽ άτια, που φοβήθηκαν του ρήγα τις φοβέρες, | πήραν... |
| Ιλ. 23.420 | ...δρόμου· | τι απ᾽ τα βροχόνερα που ελίμναζαν η γης είχε καθίσει, | κι... |
| Ιλ. 23.431 | ...κι ήταν. | Όσο ενας δίσκος φτάνει, που έριξε, τινάζοντας τα χέρια, | κάποιος... |
| Ιλ. 23.432 | ...τα χέρια, | κάποιος λεβέντης, που τη νιότη του ζητάει να... |
| Ιλ. 23.446 | ...τα δυο τους.» | Είπε, και τ᾽ άτια, που φοβήθηκαν του ρήγα τους τα... |
| Ιλ. 23.452 | ...εκαθόταν· | και τον αμαξολάτη αγρίκησε, που φώναζε από πέρα, | κι απείκασε ποιός... |
| Ιλ. 23.454 | ...γνώρισε και το άλογο απ᾽ το χρώμα, | πού ᾽τρεχε ομπρός απ᾽ όλα· στο άλλο του... |