Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
που
| Ιλ. 22.436 | ...τους η πιο τρανή, όσο ζούσες. | Νά που όμως τώρα ο μαύρος θάνατος κι η Μοίρα... |
| Ιλ. 22.445 | ...τον πόλεμο ζεστό λουτρό να κάνει. | Και πού να τό ᾽ξερε η τρισάμοιρη, μακριά από... |
| Ιλ. 22.458 | ...την ανέσπλαχνη παλικαριά τού κόψει, | που έκλεινε εντός του· τι δεν έμενε ποτέ... |
| Ιλ. 22.464 | ...και τον βλέπει | μπροστά στο κάστρο που τον έσουρναν· και τ᾽ άλογα με... |
| Ιλ. 22.470 | ...και το στεφάνι γύρα | κι η μπόλια, δώρο που της δόθηκεν απ᾽ τη χρυσή... |
| Ιλ. 22.471 | ...απ᾽ τη χρυσή Αφροδίτη | τη μέρα που την πήρεν ο Έχτορας ο κρανοσείστης... |
| Ιλ. 22.480 | ...στο παλάτι του πατέρα μου, που χαϊδανάστησέ με, | ο αρίζικος τη... |
| Ιλ. 22.481 | ...με, | ο αρίζικος τη μαυρορίζικη, που κάλλιο μη γεννιόμουν! | Και τώρα εσύ... |
| Ιλ. 22.485 | ...ανήλικο, μικρό παιδάκι ο γιος μας, | που οι δόλιοι, εσύ κι εγώ, εγεννήσαμε· κι... |
| Ιλ. 22.490 | ...φίλους το παιδί τούς έχασε τη μέρα που ορφανεύει, | μπρος σ᾽ όλους σκύβει... |