Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
που
| Ιλ. 21.396 | ...λύσσα κεντημένη; | Γιά δε θυμάσαι που ξεσήκωσες τον αντρειανό Διομήδη | να με... |
| Ιλ. 21.399 | ...όμορφή μου σάρκα; | Μα ήρθε η στιγμή που τα όσα μού ᾽καμες θαρρώ θα... |
| Ιλ. 21.401 | ...το τρομερό τής ρίχνει, | αυτό που μήτε το αστροπέλεκο το διαπερνάει του... |
| Ιλ. 21.405 | ...γη, θεόρατη κι αγκαθωτή και μαύρη, | που σύνορο οι παλιοί την είχανε στα... |
| Ιλ. 21.410 | ...κι όλο καμάρι τού ᾽πε: | «Άμυαλε εσύ, που δεν κατάλαβες ακόμα πόσο εγώ... |
| Ιλ. 21.412 | ...πλερώνεις τ᾽ αναθέματα της μάνας σου, που τώρα | χολιάει μαζί σου και σ᾽... |
| Ιλ. 21.417 | ...η πάγκαλη τον πήρε από το χέρι, | βαριά που βόγγιζε και πάσκιζε μεβιάς να πάρει... |
| Ιλ. 21.421 | ...κοίτα πάλε τη σκυλόμυγα, που το φονιά τον Άρη | όξω τον βγάνει από... |
| Ιλ. 21.429 | ...βοηθάνε, | κάθε φορά τους χαλκοθώρακους που πολεμούν Αργίτες― | τόσο αντρειωμένοι,... |
| Ιλ. 21.431 | ...ανάθαρροι, καθώς την Αφροδίτη, | που ήρθε στον Άρη παραστάτισσα, τη λύσσα... |