Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
ο
| Οδ. 12.294 | ...στα πελαγίσια πλάτη.” | Αυτά ειπε ο Ευρύλοχος, κι ως σύγκλιναν όλοι μαζί... |
| Οδ. 12.311 | ...το θρήνο τους, γλυκός ώσπου ᾽ρθε ο γύπνος. | Μα όντας η νύχτα πια... |
| Οδ. 12.313 | ...κι είχανε γείρει τ᾽ άστρα, | ανεμοζάλη ο Δίας ξεσήκωσεν ο... |
| Οδ. 12.313 | ...τ᾽ άστρα, | ανεμοζάλη ο Δίας ξεσήκωσεν ο νεφελοστοιβάχτης | ξάφνου μεγάλη κι... |
| Οδ. 12.322 | ...να μη συφοριαστούμε· | τι είναι άγριος ο θεός, τα πρόβατα και τα γελάδια πού... |
| Οδ. 12.323 | ...τα πρόβατα και τα γελάδια πού ᾽χει, | ο Γήλιος, και τα πάντα πάνωθε θωρεί κι... |
| Οδ. 12.331 | ...νά ᾽βρουν | ψάρια, πετούμενα ― ό ,τι λάχαινε στα χέρια τους να... |
| Οδ. 12.339 | ...εχύναν ύπνο. | Στους σύντροφους ωστόσο ο Ευρύλοχος βουλή κακιά κινούσε: | “Και... |
| Οδ. 12.341 | ...γιά ακούτε· | γλυκός ποτέ δεν είναι ο θάνατος στους άμοιρους... |
| Οδ. 12.342 | ...στους άμοιρους ανθρώπους· | όμως ο πιο πικρός στον πού ᾽λαχε της πείνας... |