Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
ο
| Ιλ. 3.346 | ...ο ένας του αλλού με λύσσα. | Πρώτος ο Πάρης το μακρόισκιωτο κοντάρι τότε... |
| Ιλ. 3.349 | ...η μύτη | πα στο γερό σκουτάρι. Δεύτερος ο γιος του Ατρέα χιμίζει | με το χαλκό... |
| Ιλ. 3.361 | ...ασημοκαρφοπλούμιστο έσυρε σπαθί ο Μενέλαος τότε | κι ασκώνοντάς το απά... |
| Ιλ. 3.364 | ...και τού ᾽πεσε απ᾽ το χέρι. | Και τότε ο Ατρείδης βαρυγκόμησε τον ουρανό... |
| Ιλ. 3.371 | ...απαλό λαιμό τον έπνιγε ο ξομπλιαστός λουρίσκος, | που κάτω απ᾽... |
| Ιλ. 3.379 | ...του το σήκωσαν συντρόφοι· | κι ο πολεμάρχος πάλι εχίμιξε με το χαλκό... |
| Ιλ. 3.390 | ...μίλησε Αφροδίτη: | «Έλα μαζί, σε κράζει ο Αλέξαντρος στο σπίτι να... |
| Ιλ. 3.403 | ...κει πέρα να με φέρεις; | Γιατί ο Μενέλαος τον Αλέξαντρο το ρήγα εχει... |
| Ιλ. 3.428 | ...μάς ήρθες απ᾽ τον πόλεμο! Μακάρι ο ψυχωμένος | άντρας κει πέρα να σε... |
| Ιλ. 3.437 | ...του λέω θα σε ρίξει χάμω.» | Είπε, κι ο Πάρης αποκρίθηκε με τέτοια λόγια... |