Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
να
| Οδ. 23.219 | ...έναν αλλόξενο, στην κλίνη του για να χαρεί τον πόθο, | αν κάτεχε πως πίσω... |
| Οδ. 23.237 | ...τη θάλασσα γλιτώνουν κολυμπώντας, | να βγούν στο ακρόγιαλο, κι απάνω τους... |
| Οδ. 23.240 | ...το ταίρι της χαιρόταν, | κι ουδ᾽ έλεγε να βγάλει τ᾽ άσπρα της βραχιόνια απ᾽ το... |
| Οδ. 23.243 | ...Νύχτα αντίσκοψε στα πέρατα της δύσης, να μακρύνει, | και την Αυγή τη ροδοδάχτυλη... |
| Οδ. 23.245 | ...στον Ωκεανό κρατούσε, | κι ουδέ να ζέψει τα γοργόφτερα πουλάρια της, το... |
| Οδ. 23.246 | ...το Φαέθοντα, την άφηνε, στη γη το φως να φέρουν. | Κι είπε ο πολύβουλος στο... |
| Οδ. 23.250 | ...ξοπίσω, | τρανά κι ασήκωτα· δε γίνεται να τα ξεφύγω ως τέλος. | Αυτά η ψυχή... |
| Οδ. 23.254 | ...τον ίδιο εμένα. | Μόν᾽ έλα, πάμε πια να γείρουμε, γυναίκα, στο κλινάρι, | για... |
| Οδ. 23.255 | ...γείρουμε, γυναίκα, στο κλινάρι, | για να φραθούμε στον ολόγλυκο παραδομένοι... |
| Οδ. 23.258 | ...μια κι οι αθάνατοι σε αξιώσαν να διαγείρεις | στο αρχοντικό σου το... |