Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
μα
| Οδ. 12.240 | ...ξανάπεφτε ψηλά των δυο των βράχων. | Μα ως το αρμυρό νερό της θάλασσας... |
| Οδ. 12.244 | ...οι συντρόφοι μου θωρούσαν κερωμένοι. | Μα ως κείνη βλέπαμε και τρέμαμε πως θα... |
| Οδ. 12.312 | ...τους, γλυκός ώσπου ᾽ρθε ο γύπνος. | Μα όντας η νύχτα πια ασπρογάλιαζε κι... |
| Οδ. 12.329 | ...δεν πείραζαν, μη χάσουν τη ζωή τους· | μα σύντας οι θροφές απόλειψαν απ᾽ τ᾽... |
| Οδ. 12.348 | ...χαρίσματα μαζί στολίζοντάς τον. | Μα εκείνος αν για τα ορθοκέρατα... |
| Οδ. 12.399 | ...τις πιο παχιές που επιάσαν· | μα στις εφτά, τη νέα σαν έφερε του... |
| Οδ. 12.403 | ...πάνω του τ᾽ άσπρα πανιά απλωμένα. | Μα ως το νησί πια πίσω αφήκαμε κι ουδέ... |
| Οδ. 12.419 | ...άρμενο το μαύρο παραδέρναν | στο κύμα, μα ο θεός τούς έκοψε του γυρισμού τη... |
| Οδ. 12.420 | ...μες στ᾽ άρμενο γυρόφερνα, μα κάποτε η φουρτούνα, | χτυπώντας, τα... |
| Οδ. 12.427 | ...πονέντης έκοψε την άγρια μάνητά του, | μα ασκώθη ευτύς ο νότος, βάσανα... |