Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Οδ. 21.203 | ...και πώς με ακούν τα χέρια!» | Παρόμοια κι ο Εύμαιος τους αθάνατους ανακαλιόταν... |
| Οδ. 21.205 | ...σπίτι του να ιδεί να φτάνει τέλος. | Κι εκείνος τότε, μόλις ένιωσε την άδολή... |
| Οδ. 21.206 | ...γνώμη, | ξαναδευτέρωσε τα λόγια του κι αυτά τούς συντυχαίνει: | «Εγώ ειμαι,... |
| Οδ. 21.216 | ...σας λογιάζω του Τηλέμαχου κι αδέρφια εδώ και πέρα. | Όμως ένα άλλο... |
| Οδ. 21.221 | Είπε, κι απ᾽ το βαθύ αναμέρισε σημάδι τα... |
| Οδ. 21.222 | ...βαθύ αναμέρισε σημάδι τα κουρέλια· | κι εκείνοι, ως τό ᾽δαν και το ξέτασαν... |
| Οδ. 21.225 | ...τον στην κεφαλή, στους ώμους. | Το ίδιο κι εκείνος τούς εφίλησε στην κεφαλή, στα... |
| Οδ. 21.230 | ...μέσα. | Με τη σειρά να μπείτε, ξέχωρα, κι όχι όλοι αντάμα θέλω, | πρώτος εγώ... |
| Οδ. 21.231 | ...εγώ και σεις κατόπι μου, κι ακούστε το σημάδι: | Όλοι οι μνηστήρες... |
| Οδ. 21.237 | ...καλάρμοστα πορτόφυλλα να κλείσουν. | Κι αν απ᾽ τους άντρες βόγγο κάποια τους... |