Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Ιλ. 5.426 | ...πα στη χρυσή καρφίτσα.» | Είπε, κι ο κύρης αχνογέλασε των θεών και των... |
| Ιλ. 5.427 | ...τη χρυσή Αφροδίτη εφώναξε κι αυτά τής λέει τα λόγια: | «Όχι, οι... |
| Ιλ. 5.430 | ...η Αθηνά γι᾽ αυτά να γνοιάζεται κι ο γοργοπόδης Άρης.» | Εκείνοι... |
| Ιλ. 5.431 | ...τέτοια συναλλήλως τους κουβέντιαζαν, κι ωστόσο | του Αινεία κυνήγι ο... |
| Ιλ. 5.433 | ...βροντερόφωνος Διομήδης είχε στήσει, | κι ας τό ᾽ξερε πως είχε απάνω του το... |
| Ιλ. 5.443 | ...στο χώμα, κάτεχέ το!» | Αυτά ειπε, κι ο Διομήδης έκανε μια στάλα πίσω... |
| Ιλ. 5.447 | ...ο ναός του. | Την ώρα που η Λητώ κι η Αρτέμιδα μαζί η σαϊτεύτρα... |
| Ιλ. 5.452 | ...ο ένας του αλλού να σπάζουν | οι Τρώες κι οι Αργίτες οι αρχοντόγεννοι στα στήθη... |
| Ιλ. 5.455 | ...τον αντρειωμένον Άρη: | «Άρη, φονιά κι αιματοστάλαχτε και... |
| Ιλ. 5.459 | ...στο χεραρμό την Κύπρη, | μετά, θεός λες κι ήταν, χίμιξε στον ίδιο εμένα πάνω.» | |