Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Οδ. 4.131 | ...άλλα: | χρυσή αλακάτη τής εχάρισε κι ένα αργυρό πανέρι | με ρόδες, που το... |
| Οδ. 4.136 | ...μαλλί μενεξεδένιο. | Μόλις εκάθισε κι ακούμπησε τα πόδια στο προσκάμνι, | η... |
| Οδ. 4.147 | Τότε ο ξανθός Μενέλαος γύρισε κι απηλογιά τής δίνει: | «Τώρα που πρώτη... |
| Οδ. 4.148 | ...δίνει: | «Τώρα που πρώτη τον απείκασες, κι εγώ νογώ ποιός είναι, | γυναίκα· τέτοια... |
| Οδ. 4.150 | ...των ματιών του τ᾽ αστραπόφεγγο κι η κεφαλή κι η κόμη. | Κι όταν λίγη... |
| Οδ. 4.150 | ...του τ᾽ αστραπόφεγγο κι η κεφαλή κι η κόμη. | Κι όταν λίγη ώρα πριν... |
| Οδ. 4.151 | ...κι η κεφαλή κι η κόμη. | Κι όταν λίγη ώρα πριν θυμήθηκα τον... |
| Οδ. 4.154 | ...τούτος σήκωσε το πορφυρό μαντί του | κι αφήκε κάτω από τα βλέφαρα πυκνά να... |
| Οδ. 4.155 | ...βλέφαρα πυκνά να τρέξουν δάκρυα.» | Κι ο γιος του Νέστορα, ο Πεισίστρατος,... |
| Οδ. 4.155 | ...ο Πεισίστρατος, του απηλογήθη κι είπε: | «Μενέλαε, γιε του Ατρέα... |