Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Οδ. 4.109 | ...και μένα τον καημό του | αλάγιαστο, κι ουδέ κατέχουμε, τόσον καιρό που... |
| Οδ. 4.111 | ...τον κλαιν για πεθαμένο | ακούω κι η Πηνελόπη η φρόνιμη κι ο γιος, που... |
| Οδ. 4.111 | ...κι η Πηνελόπη η φρόνιμη κι ο γιος, που τον αφήκε | μωρό... |
| Οδ. 4.112 | ...αφήκε | μωρό νιογέννητο, ο Τηλέμαχος, κι ο γέροντας Λαέρτης.» | Είπε, και τον... |
| Οδ. 4.114 | ...τού φούντωσε στα στήθη για τον κύρη, | κι ακούοντας τ᾽ όνομά του ανάσκωσε το... |
| Οδ. 4.115 | ...στα μάτια με τα χέρια του, κι αφήκε να κυλήσουν | τα δάκρυα κάτω·... |
| Οδ. 4.116 | ...αφήκε να κυλήσουν | τα δάκρυα κάτω· κι ως τον ένιωσε ξάφνου ο Μενέλαος,... |
| Οδ. 4.117 | ...τον ένιωσε ξάφνου ο Μενέλαος, πήρε | κι αναρωτιόταν μες στα φρένα του βαθιά... |
| Οδ. 4.120 | ...ρωτώντας τον και δοκιμάζοντάς τον; | Κι ως τούτα ανάδευε στα φρένα του και... |
| Οδ. 4.124 | ...της βάζει η Αδρήστη η βάγια, | κι η Αλκίππη ένα κιλίμι μάλλινο, στα... |