Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Οδ. 3.126 | ...μιλήσει λόγια. | Εκεί ο Οδυσσέας κι εγώ δεν είχαμε ποτέ μαθές δυο... |
| Οδ. 3.131 | ...πατήσαμε το απόγκρεμο το κάστρο | κι ένας θεός ανεμοσκόρπισε τ᾽ αργίτικα... |
| Οδ. 3.139 | ...σαν έγερνε πια να βουτήξει ο γήλιος, | κι οι γιοι των Αχαιών μαζώνουνταν... |
| Οδ. 3.140 | ...μαζώνουνταν πιωμένοι, ζαλισμένοι. | Κι εκείνοι ελέγαν τί τους ήθελαν και... |
| Οδ. 3.146 | ...θυμό να μαλακώσει ― | ο ανέμυαλος! κι ουδέ το κάτεχε πως δε θα τον... |
| Οδ. 3.150 | ...αλαλητό βαρύ και χώρισαν στα δυο κι αυτών οι γνώμες. | Τη νύχτα τούτη... |
| Οδ. 3.157 | ...άλλοι μπαρκάροντας κινήσαμε, κι αυτά γοργά αρμενίζαν, | τι ένας θεός... |
| Οδ. 3.167 | ...μελετούσε πάθη. | Τραβούσε του Τυδέα κι ο αντρόκαρδος υγιός με τους... |
| Οδ. 3.174 | ...καθώς ζητήσαμε σημάδι, εκείνος δίνει | κι έλεε, γραμμή το πέλαο σκίζοντας κατά... |
| Οδ. 3.176 | ...τις συφορές που ερχόνταν. | Κι όπως αγέρι πρίμο ασκώθηκε, με βιάση... |