Μεταφράσεις Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή
κι
| Ιλ. 22.25 | ...εδούλευαν και γόνατα και πόδια. | Κι όπως στον κάμπο μέσα εχίμιζε, το μάτι... |
| Ιλ. 22.32 | ...περίσσιες θέρμες· | όμοια ο χαλκός κι εκείνου, ως έτρεχε, λαμπύριζε στα... |
| Ιλ. 22.33 | ...στήθη. | Σε θρήνο τότε ο γέρος ξέσπασε, κι ασκώνοντας τα χέρια | την κεφαλή... |
| Ιλ. 22.34 | ...τα χέρια | την κεφαλή χτυπούσε κι έσκουζε, το γιο παρακαλώντας | με... |
| Ιλ. 22.42 | ...εγώ, θα τον εξέσκιζαν γοργά σκυλιά κι αγιούπες | στο χώμα ξαπλωτό, ν᾽... |
| Ιλ. 22.46 | ...τους σε μακρινά ακρογιάλια. | Κι ακόμα τώρα τον Πολύδωρο και το... |
| Ιλ. 22.51 | ...τρανή στην κόρη του έδωκε κι ο ξακουσμένος Άλτης. | Μ᾽ αν σκοτωθήκαν... |
| Ιλ. 22.53 | ...μας που τους γεννήσαμε, τη μάνα τους κι εμένα, | όμως ο κόσμος ο αποδέλοιπος δε... |
| Ιλ. 22.70 | ...μου, να μου φυλάν τις πόρτες· | κι αφού ρουφήξουν πια το γαίμα μου με... |
| Ιλ. 22.73 | ...σπάραξε μες στη σφαγή και πέφτει, | κι ό,τι κι αν δείξει, είναι όλα του... |